اگر فقط یك نوبت واكسن را گرفته باشد به شرطی كه فاصله رعایت شود،، نوبت دوم را میگیرد، ولی اگر ایمنسازی مقدور نباشد باید HBIG را دریافت نماید. اگر ایمنسازی در شیرخوار شروع نشده باشد باید واكسن را همراه با HBIG بگیرد، سپس ایمنسازی را تكمیل كند.
كلیه افرادی كه تماس خانگی با یك بیمار مبتلا به هپاتیت B حاد یا مزمن دارند باید ایمنسازی شوند. افراد خانواده بیمار باید یاد بگیرند كه در مورد مایعات بدن به خصوص خون مراقب باشند، زیرا بالقوه عفونی هستند. تمام مواد آغشته به خون بیمار با دستكش برداشته و با مواد ضدعفونیكننده تمیز گردند و یا با دقت دور انداخته شوند. بیمار و سایر افراد خانواده باید كلیه خراشهای پوستی خود را با باندهای ضدآب بپوشانند. وسایلی نظیر مسواك یا تیغ مطلقا به صورت مشترك استفاده نشوند.
شركای جنسی بیماران با هپاتیت Bحاد: این افراد باید یك نوبت HBIG (6/0 میلیلیتر به ازای هر كیلوگرم وزن بدن) بگیرند و ایمنسازی هپاتیت B در آنها شروع شود. در این افراد HBIG به تنهایی میتواند 75 درصد از عفونت جلوگیری كند. بهتر است HBIG در طی 14 روز پس از تماس جنسی استفاده شود.
مواجهه با خون حاوی HBs آنتیژن یا مشكوك به داشتن HBs آنتیژن: در صورتی كه شخص در معرض تماس جلدی – مخاطی (فرو رفتن سوزن در پوست، زخم، گازگرفتگی و...) قرار گیرد و ایمن نباشد، باید ایمنسازی صورت گیرد، كه نوع آن بستگی به سابقه ایمنسازی فرد و وضعیت Anti- HBs وی دارد.
واكنشهای نامطلوب واكسن
شایعترین عوارض گزارش شده واكسن، درد در محل تزریق (29-3 درصد) و دمای بالاتر از 7/37 درجه سانتیگراد (6-1 درصد) است. آنافیلاكسی شایع نیست و بین 600 هزار دریافتكننده فقط در یك نفر دیده شده است.
در آمریكا همراهی احتمالی بین سندرم گیلنباره و دریافت اولین نوبت واكسن پلاسمایی هپاتیت B مطرح شده است. شیوع گیلن باره پایین میباشد (5/0 مورد در هر 000/100 گیرنده واكسن)، مرگ به دنبال آن گزارش نشده و تمام موارد در بزرگسالان بوده است. اطلاعات موجود هیچگونه همراهی بین واكسن نوتركیبی هپاتیت B و سندرم گیلن باره را نشان نمیدهد.
مطالعات گسترده اپیدمیولوژی هیچگونه ارتباطی بین واكسن هپاتیت B و سندرم مرگ ناگهانی شیرخوارك دیابت ملیتوس و یا بیماریهای دمیلینكننده مثل مالتیپل اسكلروزیس را مطرح نكردهاند.
از آنجائی كه در دوران بارداری، هپاتیت B موجب بیماری شدید در مادر و عفونت مزمن در نوزاد میشود و از طرفی هیچگونه عوارضی به دنبال تزریق واكسن در زنان باردار دیده نشده است، بارداری ممنوعیتی برای ایمنسازی نیست. در ضمن شیردهی هم مانعی برای واكسن هپاتیت B نمیباشد.
ایمنسازی غیرفعال
ایمونوگلوبولین هپاتیت B از پلاسمای انسان كه حاوی مقادیر بالایی از Anti- HBs است تهیه میشود. در ضمن آماده كردن HBIG، پلاسما از نظر وجود HIV هم بررسی میشود و در حین تهیه HIV,HBIG در محصول نهایی غیرفعال میشود. HBIG به عنوان پیشگیری بعد از تماس در مواد زیر به كار میرود:
- نوزادان مادران آلوده به HBV.
- افراد مستعدی كه دارای مواجهه جنسی، مخاطی یا Needle-Stick بودهاند.
مقداری HBIG در نوزادان با تماس پریناتال با HBV 5/0 میلیلیتر و برای بزرگسالان 6/0 میلیلیتر به ازای هر كیلوگرم وزن بدن است. تاثیر ایمونوگلوبولین بین 95-70 درصد متفاوت است. در بیماران آلوده به HBV كه پیوند كبد میشوند مقادیر بالای HBIG مصرف میشود.
برنامه ایمونوپروفیلاكسی هپاتیت B برای جلوگیری از انتقال پریناتال
واكسن و HBIG
نوزادان متولد شده از مادران با HBs-Ag مثبت
اولین نوبت
*HBIG
دومین نوبت
سومین نوبت
نوزادان متولد شده از مادرانی كه از نظر HBs-Ag بررسی نشدهاند
اولین نوبت
*HBIG
دومین نوبت
سومین نوبت
سن
موقع تولد (در طی 12 ساعت اول)
موقع تولد (در طی 12 ساعت اول)
2-1 ماهگی
6 ماهگی
موقع تولد (در طی 12 ساعت اول)
اگر بررسی در مادر نشان دهنده HBs-Ag مثبت بود هر چه سریعتر، حداكثر تا یك هفته بعد از تولد 5/0 میلیلیتر تجویز شود.
2-1 ماهگی
6 ماهگی **
* با مقدار 5/0 میلیلیتر، همزمان با واكسن، ولی در دو محل جدا تزریق شود.
** كودكان مادران HBs-Ag منفی باید سومین نوبت واكسن را در 18-6 ماهگی بگیرند.
راهنمای پیشگیری بعد از تماس برای عفونت هپاتیت B
نوع مواجهه
تماس جلدی – مخاطی با خون
تماس خانگی با فرد (+) HBs-Ag
تماس خانگی با فرد مبتلا به عفونت حاد و داشتن مواجهه خونی مشخص (تیغ و مسواك مشترك)
پریناتال
جنسی (شریك جنسی داری عفونت حاد است)
جنسی (شریك جنسی داری عفونت مزمن است)
پیشگیری ایمنی
ایمنسازی + HBIG
ایمنسازی
ایمنسازی + HBIG
ایمنسازی + HBIG
ایمنسازی + HBIG
ایمنسازی
برای خواندن بخش اول- هپاتیت B- اینجا کلیک کنید.
برای خواندن بخش دوم- هپاتیت B- اینجا کلیک کنید.