زندگی آنلاین؛ مجله اینترنتی سبک زندگی

استفاده از لوازم شخصی به صورت مشاركتی: استفاده مشترک از لوازم شخصی مانند مسواک، تیغ ریش‌تراش و ناخنگیر می‌تواند به انتقال بیماری بیانجامد.

فرو رفتن سوزن آلوده در دست (در کارکنان بهداشتی درمانی): در بسیاری موارد هرگز راه انتقال ویروس مشخص نمی‏شود. در صورت عدم تماس با خون یا ترشحات خونی، احتمال انتقال بیماری بدنبال تماس‌های معمول در خانواده مانند: در آغوش گرفتن، بوسیدن، عطسه و سرفه کردن، دست دادن، لیوان و قاشق و چنگال، غذا و آب وجود ندارد.

 چه موقع برای هپاتیت C آزمایش دهیم؟

اگر به تازگی در تماس با خون یا فرآورده‌های خونی فرد مبتلا به هپاتیت C قرار گرفته‌اید، مبتلا به ایدز هستید، شریک جنسی قدیم یا حال فرد مبتلا به هپاتیت C هستید، در گذشته یا حال اعتیاد تزریقی دارید، در گذشته یا حال تحت همودیالیز هستید و یا قبل از سال 1375 خون یا فرآورده‌های خونی و یا پیوند اعضا دریافت کرده‌اید، و یا درصورتیکه علایم هپاتیت حاد مانند کاهش اشتها، تهوع، علایم شیبه به آنفلوآنزا، زرد شدن پوست دارید، توصیه می‌شود که برای شناسایی هپاتیت C آزمایشات لازم را انجام دهید.

 چگونه از سالم بودن خود مطمن شویم؟

با انجام آزمایش‌های خون مخصوص می‌توان هپاتیت C را تشخیص داد. به محض كشف هپاتیت C ارزیابی وضعیت كبد و تعداد و نوع ویروس در خون الزامی است. این كار از طریق آزمایش‌های خون، سونوگرافی و نمونه‏برداری از كبد انجام می‌شود. در صورت نیاز نمونه‌برداری از كبد كار  آسانی است و از طریق بی‌حسی موضعی با یك سوزن نمونه‌گیری انجام می‏شود.

 در صورت ابتلا به هپاتیت C چه باید بکنید؟

چون هپاتیت C می‌تواند بدون تظاهرات بالینی به كبد آسیب برساند در صورت ابتلا به این عفونت هرچه زودتر با پزشك خود موضوع را درمیان بگذارید. پزشک و تیم مراقبت‌های بهداشتی شما را تحت نظر قرار می‏دهند. آنها انواع درمان هپاتیت C را با شما درمیان می‌گذارند و آگاهی‌های لازم جهت پیشگیری از انتقال ویروس به دیگران را به شما خواهند داد.

مواردی‌که توصیه می‌شوند عبارتند از:

پرهیز از تحت فشار قراردادن كبد: از هر چه كه كبد را آزار می‏دهد پرهیز كنید. اینها شامل سیگار و قلیان، مواد مخدر و داروهای غیر ضروری است، حتی داروهایی كه بدون نسخه می‏توانند در دسترس قرار گیرند مثل استامینوفن در صورتی كه بی‏رویه مصرف شوند می‏تواند برای كبد بسیار خطرناك باشند.

غذای متعادل بخورید: استفاده از غذای كم چرب با فیبر زیاد، میوه و سبزیجات تازه و فراوان كمك به حفظ سلامتی است.

از چاقی پرهیز کنید: چاقی سبب رسوب چربی در کبد شده و شانس پیشرفت بیماری به سمت سیروز را زیاد می‌کند. از طرف دیگر درمان بیمارانی که کبد چرب هم دارند، سخت‌تر است.

داروهای گیاهی: بسیاری از داروهای گیاهی ادعای درمان هپاتیت ها را دارند، ولی هیچ کدام از این ادعاها از نظر علمی تایید نشده‌اند. بعلاوه باید بخاطر داشته باشیم که بسیاری از درمان‌های گیاهی خود با عوارض جانبی شدیدی برای کبد و دیگر ارگان‌های بدن همراه هستند.

تحت درمان قرار گیرید: درمان هپاتیت C اگرچه مشكل است اما در بسیاری موارد موفقیت‏آمیز است. درمان شامل مصرف همزمان آمپول پگ- اینترفرون به صورت هفته‌ایی یکبار، زیر جلدی و کپسول ضد ویروسی ریباویرین است که بطور معمول روزانه 4 تا 5 عدد مصرف می‌شود.

پگ- اینترفرون سیستم ایمنی را فعال می‌کند. بسته به نوع هپاتیت C مدت درمان شش ماه تا یکسال خواهد بود. عوارض جانبی این داروها بیشتر اوقات قابل اغماض است ولی در مواردی می‏توانند بسیار جدی باشند. بنابراین در طی درمان باید بطور مستمر تحت نظارت پزشک معالج باشید. در حال حاضر دسته داروهای تازه‌ای وارد بازار شده‌اند که پاسخ به درمان را افزایش می‌دهند.

برای خواندن بخش اول- آنچه باید از هپاتیت C بدانیم- اینجا کلیک کنید.

برای خواندن بخش سوم- آنچه باید از هپاتیت C بدانیم- اینجا کلیک کنید.