تحریریه ماهنامه كودك سالم
آیا تا به حال پیش آمده كه ببینید كودكتان در حین بازی كه در حال صحبت با شخصیت‌های خیالی است؟ اگر این‌طور است اصلاً نگران نشوید، چون این امر غیر طبیعی نیست. كارشناسان می‌گویند این بخشی از رشد كودك است و هر كودكی یك دوست خیالی در زندگیش دارد. كودك دوست خیالی‌اش را از اتفاقاتی كه در زندگی‌اش رخ می‌دهد مطلع و احساس می‌كند كه این دوست خیالی او را حمایت می‌كند.
این موضوع در میان كودكان سه تا چهار سال بسیار رایج است و این دوست می‌تواند در قالب یك فرد یا یك حیوان و حتی یك اسباب‌بازی باشد. همین‌طور كه كودك رشد می‌كند و به مدرسه می‌رود و با تكالیف مدرسه مشغول می‌شود، این دوست خیالی بی‌سروصدا از زندگی او بیرون می‌رود. با توجه به مطالعات انجام شده كودكان بالاتر از هفت سال همچنان به تعامل با دوستان خیالی خود مشغولند، ولی از آنجا كه می‌دانند كه این دوست‌ها واقعی نیستند، در عمل با آنها كاری ندارند.
نقش دوستان خیالی در زندگی كودكان
این دوستان خیالی برای كود همانند یك دوست واقعی عمل می‌كنند، یعنی؛ همدم كودك خواهند بود.اعتماد به نفس او را افزایش می‌دهند. به كودك كمك می‌كنند تا با شرایط استرس‌زا و مشكلات راحت كنار بیاید. خلاقیت را در كودك شكوفا می‌كنند. در برخی موارد حتی كودكان ترجیح می‌دهند با دوستان خیالی خود صحبت كنند تا با همسالان خود در دنیای واقعی! برخی از این شرایط خاص عبارتند از:
در مواقعی كه كودك كار اشتباهی انجام داده است و هیچ كسی به حرف‌های او گوش نمی‌دهد، ترجیح می‌دهد با دوست خیالی خود صحبت كند. گاهی كودك كار اشتباهی انجام داده است و مقصر را دوست خیالی‌اش می‌داند. مثلاً گلدان‌گران‌قیمتی را در خانه شكسته است و دوست خیالی‌اش را بابت این كار سرزنش می‌كند!
دوست خیالی به كودك اجازه می دهد كه همیشه در بازی‌ها او برنده باشد در حالی‌كه در دنیای واقعی چنین كودكان اجازه‌ای را به یكدیگر نمی‌دهند. همین احساس برد در تمام بازی‌ها اعتماد به نفس كودك را تقویت می‌كند. همیشه موضوعاتی در زندگی كودك وجود دارند كه حتی نمی‌تواند آنها را با دوستان حقیقی‌اش مطرح كند؛ مثل نگرانی از تولد یك كودك جدید و یا طلاق والدین و... او این موضوعات را با خیال راحت با دوست خیالی‌اش مطرح و در مورد آنها با او صحبت می‌كند و آرام‌تر می‌شود و استرس است و كاهش می‌یابد.
وظیفه پدر و مادرها
بسیاری از والدین در مورد اینكه كودك آنها با دوستان خیالی خود صحبت می‌كند نگران هستند. آنها می‌ترسند كه او در آینده نتواند با افراد حقیقی ارتباط برقرار كند؛ ولی این‌طور نیست در واقع حضور یك دوست خیالی در زندگی كودك شما بسیار موثر و كمك كننده خواهد بود. البته آنها می‌توانند به آرامی كودك را از یك دوست خیالی به ارتباط با یك فرد حقیقی تشویق كنند.
والدین باید بپذیرند كه كودك آنها یك دوست خیالی دارد و حتی برای او نام هم انتخاب كنند و به هیچ‌وجه این دوست را نادیده نگیرند و او را بی‌روح و بی‌جان تصور نكنند؛ بلكه با او همانند دوست واقعی كودك‌شان رفتار كنند. از كودك خود بخواهید كه مشخصات دوست خیالی‌اش را برای شما توضیح دهد و بگوید كه چقدر به او علاقه دارد.
به تصورات كودكتان احترام بگذارید. در واقع مهارت‌های تصوری فرزند شما با داشتن یك دوست خیالی بهبود می‌یابد؛ بنابراین او را تشویق و همراهی كنید. البته در این كار زیاده‌روی نكنید. این دوست خیالی به‌طور غیر مستقیم مهارت‌های اجتماعی و ارتباطی كودك را تقویت می‌كند. تا جایی این امر را درك كنید كه كودك شما راضی به نظر برسد؛ برای زمانی كه احساس كردید این روند با مهارت‌های رشد كودك در تداخل است؛ اجازه ندهید این وابستگی زیاد شود. در طول این مدت باید بسیار آگاه و هوشیار باشید.
وابستگی‌ها به دوست خیالی
وابستگی به دوست خیالی نباید به حدی زیاد شود كه كودك بدون او حساس ترس كند. مثلاً اگر كودك شما به مهمانی نمی‌آید كه دوست خیالی‌اش تنها نماند، او را به آرامی و مهربانی متقاعد كنید و حتماً او را با خود به مهمانی ببرید. اجازه ندهید كه كودك مقصر تمامی اشتباهاتش را دوست خیالی‌اش بداند، چرا كه این امر به یك عادت تبدیل می‌شود و در زندگی واقعی نیز هیچ احساس مسؤولیتی نكرده و همیشه دیگران را مقصر می‌داند.
همانطور كه كودك رشد می‌كند، برای او موقعیت‌های بیشتری ایجاد كنید تا با هم سن و سالان خود بازی كند، با این كار به تدریج دوستان خیالی را فراموش می‌كند و در آخر اینكه اجازه دهید فرزند شما بچگی كند.
استفاده از تلفن همراه و كودكان
در این عصر تكنولوژی، استفاده و اختراع تلفن همراه یكی از با‌ارزش‌ترین فن‌آوری‌هاست. امروزه حتی نمی‌‌توانید یك نفر را پیدا كنید كه تلفن همراه نداشته باشد. آن دوران كه مردم برای برقراری تماس‌های فوری مجبور بودند از تلفن‌های عمومی در سطح شهر استفاده كنند به فراموشی سپرده شده و امروزه افراد زیادی را می‌بینید كه در خیابان، اتوبوس و متروهای شلوغ و پررفت و آمد در حال صحبت با تلفن خود هستند.
نه تنها بزرگسالان بلكه كودكان نیز به وفور از تلفن همراه استفاده می‌كنند. اما آیا باید به كودكان اجازه داد از این وسیله استفاده كنند؟ آیا استفاده از تلفن همراه برای آنان بی‌خطر است؟ این موضوع سال‌هاست كه از سوی كارشناسان و والدین در سراسر جهان دنبال می‌شود...
برای خواندن بخش دوم -كودكان و تلفن همراه- اینجا کلیک کنید.
