بسیاری از ویتامین‌ها در چای سبز وجود دارند، مثل: C، P، B1، B2، PP و کاروتن. ویتامین C در چای سبز پس از دم کردن نیز باقی می‌ماند.
چای سبز موجب بهبود عملکرد تمام اعضای بدن می‌شود و به جلوگیری از ابتلا به روماتیسم و هپاتیت کمک می‌کند، همچنین موجب تنظیم ضربان قلب می‌شود.
دانشمندان معتقدند که کاتچین موجود در چای سبز پوست را جوان تر می‌کند.
چای سبز به کاهش وزن کمک می‌کند و چربی‌های ذخیرۀ بدن را کاهش می‌دهد و از بروز بیماری‌های متابولیک و رسوب چربی‌های مضر بر دیوارۀ رگ‌های خونی جلوگیری می‌کند و میزان کلسترول خون را کاهش می‌دهد.
چای سبز باکتری‌های مضر روده را از بین می‌برد.
چای سبز برای کسانی که آسم دارند، بسیار مفید است ، همچنین انقباض و انبساط ریه را بهبود می‌بخشد.
چای سبز مواد مضر برای بدن را که در نتیجۀ اثرات آن‌ها سنگ کلیه و مثانه ایجاد می‌شود، از بین می‌برد.
چای سبز محافظی مناسب در برابر اشعه‌های مضر صفحه نمایش تلویزیون و کامپیوتر است.
چای سبز باعث باز شدن رگ‌ها و عروق مغز می‌شود، و تغذیه و اکسیژن‌رسانی را بهبود می‌بخشد. این روند به پایین آوردن فشار خون کمک می‌کند و خطر ابتلا به حملۀ قلبی و تصلب شرائین را کاهش می‌دهد.
تنین که از کافئین سبک‌تر است، نیز در چای سبز وجود دارد. این ماده،محرک کارکرد سیستم عصبی مرکزی است و عملکرد قلب را تنظیم می‌کند. تنین در سلول‌ها انباشته نمی‌شود و امکان ندارد که کسی در اثر استفادۀ زیاد و مکرر آن مسموم شود.
چای سبز بر سه دستگاه مهم در بدن (عصبی، تنفسی و قلبی- عروقی) اثر مثبت دارد. به همین دلیل کسانی که از چای سبز استفاده می‌کنند، بسیار سالم‌ترند و انرژی بالایی در انجام کار‌های روزمره دارند.
همانطور که می‌بینید، چای سبز مزایای زیادی دارد، اما به هر حال، همه چیز را باید به اندازه مصرف کرد.
همشهری آنلاین
