با سلام پسر 4 سالهای دارم که از سن 2 سال و 9 ماهگی به مهد کودک رفته و قبل از آن هم به دلیل اینکه شاغل هستم فرزندم مدت 6 ماه هفتهای 3 روز پیش مادرم بوده و از بدو تولد تا 2 سالگی هم خودم مراقبت میکردم، اما قبل از اینکه به مهد کودک برود و با توجه به اینکه کوچکتر بوده بسیار بچه آرام و خوبی بود و همه مسایل روزمرهاش مثل غذاخوردن، خوابیدن، بازیکردن و... نسبتا بدون سختی بود، ولی در مواجهه با مهد کودک به خصوص وقتی که تعداد شاگردان کلاس زیاد هست خیلی پرخاشگر، ناراحت و لجباز و یا بهعبارتی از نظر من ناهنجار میشود.
با بچهها سازگاری ندارد و دقیقا فقط کارهای اشتباه بچههای دیگر را الگوبرداری میکند، حتی در الفاظ و لغاتی که به کار میبرد. به طوریکه دائم من و همسرم در حال گفتن خوبیها و اصلاح کردن آموزش هستیم او میخواهد که جنبه بد را پیش بگیرد و از شخصیتهای خشن در کارتونهایی که میبیند خوشش میآيد و دائم دوست دارد بپرد، بدود، فریاد بزند و این کارها را اعمال قدرت میداند و حتی در مقابل من و پدرش هم حاضر است تنبیه بشود، ولی کاری را که میخواهد انجام بدهد و تاثیرپذیری شدیدش از غریبهها بسیار ما را نگران میکند. لطفا بفرمایید آیا بیش فعالی دارد یا این که چه روشی را در مقابلش پیش بگیرم، چون واقعا بعضی وقتها در مقابل رفتارها و کارهایش نمیدانم چه کنم و ناچار میشوم که بیمحلی کنم. لطفا راهنماییام کنید. باتشکر
پاسخ ارائه شده توسط: کودک سالم
از نظر روانشناسها بهتر است هیچ کودکی قبل از 5 سالگی و حداقل قبل از سه سالگی مهد کودک نرود، به هر حال دوری بیموقع از مادر میتواند تبعات نامناسبی برای کودک داشته باشد. متاسفانه شما هم درحال حاضر دارید تصویر بچه بد به کودکتان ميدهید و بیش از اندازه خوب و بد میکنید. در نتیجه کودکتان برای جلب توجه شما هم که شده ترجیح داده بد بودن را انتخاب کند چون در این صورت بیشترین توجه را از شما میگیرد. در حالی که درست این بود که نسبت به کارهای بد او بیتفاوت میبودید و مرتباً او را اصلاح نمیکردید تا او روش دیگری را برای جلب توجه شما انتخاب کند.
چیزی که در مورد کودکتان محرز به نظر میرسد این است که کمبود توجه از ناحیه شما و پدرش دارد و منظور توجه مالی نیست. کمبود توجه و کمبود وقت گذاشتن مد نظر است. باید بیشتر برایش وقت بگذارید و با او بازی کنید. چه بسا در مهد کودک هم اولیای مهد کودک به دلیل دردسر ساز بودن کودکان پرخاشگر ناخودآگاه توجه بیشتر به این کودکان میکنند تا آنها را مهار کنند و کودک باهوش شما دریافته که این بهترین راه جلب توجه در مهد و در منزل است. این که در مهد آنها چه خبر است را شما باید کشف کنید، چون ممکن است رفتار مربیان نیز مشکل داشته باشد و پرخاشگری را به بچهها مستقیم یا غیر مستقیم آموزش دهند تا تلقین کنند. اما به هر حال در این سن کودکتان را حتما نزد روانشناس ببريد تا او روشهای بیتفاوت ماندن نسبت به کارهای بد کودک و تشویق و تنبیههای صحیح را به کودکتان بیاموزد.
بد نیست مهد کودک او را هم تغییر بدهید و البته بهتر این است که خودتان یا یک بزرگتر مهربان مانند اعضای خانوادهتان کودک را نگه دارید. بیش از اینکه احتمال هایپراکتیویتی یا بیشفعالی در کودکتان باشد احتمال کمبود توجه از جانب شما را دارد، اما برای تشخیص بیشفعالی نیز حتما باید روانشناس کودک او را معاینه و بررسی کند و تا دیرتر نشده و او روش پرخاش را کاملا تثبیت نکرده شما را راهنمایی کند تا با او چگونه رفتار خود را تغییر بدهید. حتما هم شما و هم همسرتان باید به همراه کودکتان به روانشناس مراجعه فرمایید تا هر دو شما توصیههای او را به کار ببندید، وگرنه فایده لازم را نخواهد داشت. کودکتان باهوش است و روشی را انتخاب کرده که شما هر چند منفی به او توجه کنید و برایش وقت بگذارید متاسفانه این روش برای شما جانکاه و برای آینده او نیز مخرب است. پس باید زودتر جلوی آنرا بگیرید. موفق باشید.