زندگی آنلاین؛ مجله اینترنتی سبک زندگی

تحریریه دنیای زنان

داروهای غیر استروئیدی كه نیاز به تجویز پزشك ندارد، عبارتند از:

ایبوپروفن (ادویل، میدول آی‌بی، موترین و ...)

سدیم ناپروكسن (آناپروكس و آلو Aleve و ... )

كتوپروفن: (اكترون، Ovradiskt)

قبل از اینكه تحمل درد برای خانم مشكل شود، باید یكی از این داروها را مصرف كند؛ به این معنی كه از یكی دو روز قبل از شروع عادت ماهیانه تا یكی دو روز بعد مصرف دارو باید ادامه داشته باشد تا از شروع درد جلوگیری شود.
داروهای غیر استروئیدی نیاز به تجویز پزشك دارند، عبارتند از:

مغنامیك اسید (Ponstel)

مكلوفنامت (Mecbmen)

اگر گرفتگی قاعدگی خانم بیش از حد شدید و از تحمل خارج باشد، باید حتماً به پزشك مراجعه كند و معمولاً پزشك در این موقع دوز پائینی از داروهای خوراكی ضد بارداری، حاوی استروژن و پروژسترون را تجویز می‌كند.

با مصرف این داروها تخمك‌گذاری (آزاد شدن ماهیانه تخمك) متوقف و از كاهش تولید مواد شبه هورمونی جلوگیری می‌شود. مواد شبه هورمونی به نوبه خود شدت دل درد را كاهش می‌دهند و جریان قاعدگی را آرام می‌كنند.

استفاده از آی یودی كه حاوی مقادیر كمی پروژسترون است و پروژسترون را به‌طور مستقیم وارد حفره رحم می‌كند نیز در كاهش در مؤثر است (تا 50 درصد). توجه داشته باشید كه آی یو دی‌های بدون هورمون و حاوی مس، گرفتگی قاعدگی را تشدید می‌كنند.

در گذشته، بسیاری از زنان كه در طول قاعدگی به گرفتگی دچار می‌شدند، تحت جراحی به نام استاع و كورتاژ (D.C) قرار می‌گرفتند كه در آن قسمتی از دیواره رحم برداشته می‌شد. از این روش نیز گاهی برای تشخیص سرطان استفاده می‌گردید.

برخی از زنان نیز با انجام عمل جراحی هیتركتومی (برداشت كامل رحم) یك راه‌حل اساسی برای مبارزه با این مشكل پیدا می‌كردند. امروزه اگر خونریزی رحم و درد دوران قاعدگی غیر عادی و غیر قابل تحمل باشد، پزشكان در مطب، با استفاده از دستگاه حرارتی دیواره رحم را می سوزانند.

علائم گرفتگی قاعدگی

گرفتگی قاعدگی دردی است كه از شكم و لگن آغاز می‌شود و می‌تواند به پایین كمر و یا پاها نیز انتشار یابد. این گرفتگی‌ها ممكن است دوره‌های و یا مستمر باشند.

گرفتگی قاعدگی معمولاً مدت كوتاهی قبل از قاعدگی شروع می‌شود و در 24 ساعت اولیه اوج می‌گیرد و پس از 1 الی 2 روز، فروكش می‌كند و می‌تواند سر درد و حالت تهوع را نیز به همراه داشته باشد و به ندرت به استفراغ می‌انجامد. پروستاگلاندین‌ها برخی مواقع منجر به یبوست یا اسهال می‌شود و روی دستگاه گوارش نیز تأثیر می‌گذارد. برخی از زنان معتقدند در این دوران بیشتر ادرار و دفع می‌كنند.

اصطلاح پزشكی گرفتگی قاعدگی «دیسمنوره» است. دو نوع دیسمنوره اولیه و ثانویه وجود دارد. در دیسمنوره اولیه، هیچ مشكل خاصی وجود ندارد و درد كاملاً طبیعی است. این نوع دل درد ممكن است در مدت 6 ماه الی یك سال پس از اولین قاعدگی (شروع قاعدگی) وجود داشته باشد.

به‌طور معمول تا زمانی كه تخمك‌گذاری انجام نشود، درد قاعدگی و گرفتگی بروز نخواهد كرد؛ بنابراین ممكن است دختران نوجوان تا چند ماه پس از شروع قاعدگی، گرفتگی و درد را تجربه نكنند. در دیسمنوره ثانویه، برخی از بیماری‌های زمینه‌ای غیر طبیعی (معمولاً مربوط به دستگاه تولید مثل زنان) منجر به درد عادت ماهانه می‌شود.

دیسمنوره ثانویه از همان اولین دوره قاعدگی آغاز می‌گردد و در اغلب موارد این دردها افزایش می‌یابند. هر كسی برای درمان گرفتگی معمول قاعدگی (دیسمنوره اولیه) باید روش مخصوص به خودش را پیدا كند؛ ولی اغلب توصیه می‌شود خانم‌ها در این دوران علاوه بر استراحت و خواب كافی، ورزش منظم (به‌خصوص پیاده‌روی) نیز داشته باشند.

بعضی از خانم‌ها معتقدند كه فعالیت جسمی و رسیدن به ارگانیسم و ماساژ شكم و یوگا به كاهش درد آنها كمك می‌كند. چسباندن پد به حرارتی به شكم. درد و احتقاق و گرفتگی را كاهش می‌دهد.

برخی داروهای بدون نسخه و تجویز پزشك نیز در كنترل درد و جلوگیری از گرفتگی قاعدگی مؤثرند. برای كاهش گرفتگی خفیف، آسپرین یا استامینوفن و یك داروی مدر (مثل میدول، پامپرین و ... )كافی است.

اگر چه آسپرین در مهار تولید پروستاگلاندین تأثیر چندانی ندارد، ولی برای كاهش درد و گرفتگی مفید است. بهترین راه بهبود گرفتگی متوسط قاعدگی، مصرف داروهای غیر استروئیدی است كه این داروها تولید پروستاگلاندین را مهار می‌كنند و تأثیرگذاری آن‌را كاهش می‌دهند...

برای خواندن بخش اول - يك درد كاملا زنانه - اینجا کلیک کنید.