ستاره حميدی ؛دانشجوی كارشناسی ارشد روانشناسی
.
راههای سنجش آمادگی بچهدار شدن؟
آزمون واقعیت: «روانشناسان آزمونی با نام آزمون واقعیت جهت تصمیمگیری صحیح زوجین تهیه كردهاند.» با تمام تصورات زیبایی كه زوجهای جوان از مادر و پدر شدن دارند، به سختی میتوان كسانی را یافت كه قبل از بچهدار شدن تصویر درستی از آینده خود داشته باشند.
شاید حمل یك ساك دو الی سه كیلویی به صورت مداوم و نگهداری از نوزاد یكی از اقوام به مدت یك شب بتواند زمینه ذهنی مناسبی برای زوجین ایجاد كند. وقتی نوزادی متولد میشود، تغییرات بسیاری در وضعیت زندگی به وجود میآورد.
پژوهشگران سوالاتی جهت سنجش میزان آمادگی برای بچهدار شدن تهیه كردهاند كه نمونهای از آنها به شرح زیر است:
1- چه چیزهایی در زندگی برای خودتان میخواهید؟ این سوال كمك بسیاری به زوجین میكند. در این مرحله فقط به آرزوها و رویاهای شخصیتان فكر كنید. ممكن است به این نتیجه برسید كه بچهدار شدن مانع رسیدن به اهدافتان میشود و یا اینكه شاید آرزوی بزرگ شما پدر یا مادر خوبی بودن باشد.
2- آیا شما زمانی را به گذراندن با كودكان اختصاص میدهید و از این كار لذت میبرید؟ پاسخ به این سوال نشاندهنده نوع رابطه شما با كودكتان نیست. این در واقع یك تست واقعبینانه خوب است و پاسخ به این سوال میتواند ذهن شما را در قبال برخی فرضیات و رفتارهایتان با بچهها روشن كند.
3- نظر شما در مورد مسؤولیتها و تعهدات والدین چیست؟ با پاسخ به این سوال، زن و مرد تشخیص خواهند داد آیا میتوانند با این موارد كنار بیایند و توان پذیرش مسؤولیتهای سنگین نگهداری فرزند را دارند یا خیر؟
4- آرزوهای شما در مورد پدر یا مادر شدن چیست؟ اگر به آرزوهای خود نرسید، چه اتفاقی خواهد افتاد؟ اندیشیدن به این سوال میتواند زوجین را برای بسیاری از اتفاقات آماده كند. بدیهی است در این روند موقعیتهای سخت و ناامیدكننده هم وجود دارد و ممكن است فرزند همان كه پدر و مادر انتظار دارند، نشود.
5- از چه چیزهایی میترسید؟ از چه مواردی نگران هستید؟ اگر یكی از این موارد واقعا در زندگی شما رخ دهد، چه اتفاقی برای شما و كودكتان خواهد افتاد؟ بدیهی است انسانها نمیتوانند نگرانیهای خود را پیشبینی و حل كنند. باید پذیرفت عمل و تصمیم زوجین مسؤولیت زیادی برایشان به وجود میآورد و توجه به سوالات بالا كمك خوبی برای آنهاست. ترسها و نگرانیهای زن و مرد، همچنین نحوه برخورد با آنها، تاثیر مستقیمی بر روی كودك خواهد گذاشت. بهتر است زوجین قبل از تصمیمگیری، برای مقابله با نگرانیها و استرسهای احتمالی تدبیری بیندیشند؛ چرا كه كودكان بسیاری از خصوصیات اخلاقی را از والدینشان میآموزند.
6- تا چه حد دوست دارید شبیه پدر و مادر خود رفتار كنید؟ اگر میخواهید متفاوت باشید، چقدر و چرا؟ والدین زوجین میتوانند الگوی مناسبی برای چگونگی برخورد با كودكان باشند. برخی تجربهها و ذهنیات مثبت و منفی زن و مرد در دوران كودكی از رفتار والدینشان میتواند تاثیرات بسزایی در تصمیمگیریها داشته باشد.
7- به عنوان یك كودك، نظرتان در مورد پدر و مادر خوب چه بود؟ چه كسانی را «والدین خوب» میدانستید؟ این سوال كمك میكند تا زوجین انتظارات خود را از والدین مورد بررسی قرار داده و جهت فراهم آوردن شرایطی مناسب برای پرورش كودكشان اقدام كنند.
زمانی كه به یاد آوریم خود در دوران كودكی چه آرزوها و توقعاتی داشتهایم، راحتتر میتوانیم برای كودك تصمیمگیری كنیم؛ البته با مدنظر قرار دادن تفاوتهای زمانی و پیشرفتها و امكانات روز جامعه. فراموش نشود گاهی تصمیمگیری به علت اتفاقات دوران كودكی و مشكلات حلنشده و شكستهای زندگی میتواند تحت تاثیر قرار گیرد.
شاید انجام عملی از جانب والدین سبب شده باشد زوجین احساس كنند توانایی و آمادگی لازم برای این تغییر بزرگ را ندارند. برخی زنان و مردان به دلیل از دست دادن والدینشان در دوران كودكی همچنان از بچهدار شدن واهمه دارند. آنها میترسند مبادا فرزندشان همان احساس ناخوشایندی را تجربه كند كه خود تجربه كردهاند. در نظر گرفتن این مسائل و حل كردن مشكلات حلنشده درونی كمك بزرگی به روند بچهدار شدن زوجین خواهد كرد...
برای خواندن بخش اول - آیا برای بچه دار شدن آمادگی دارید - اینجا کلیک کنید.