دکتر اصغر نعمتی
عاشورا و اربعین و به طور اخص حادثه عظیم كربلا درطول تاریخ بشریت یك رسانه جمعی بزرگ بوده است. رسانه‌ای كه هویت و ماهیت خود را ازخون شریف‌ترین انسان دهه شصت هجری وام گرفته است.
این جمله تاریخی بنیانگذار انقلاب اسلامی كه محرم وصفر را موجب زنده نگه داشتن اسلام دانسته‌اند از همین ریشه عظیم تاریخی برخاسته است.
حادثه‌ای كه ازفرازدین درجهان به هویت انسانی وجایگاه آزادگی، نور و جلوه دیگری داده است. جلوه‌ای كه برگرفته ازروح تشیع واسلام راستین است.
اسلامی كه ایستادن دربرابرظلم و جور را برهرانسان آزاده‌ای واجب شرعی می‌كند.
اسلامی كه دربرابرخرافات و افزودنی‌های بی‌دلیل بردین می‌ایستد وحب دنیا را فقط شایسته سلاطین وامرا می‌داند.
با این همه اگراسلام از میان همه نشانه‌های حقیقت‌جویی و عمل به تكلیف، تنها امام حسین(ع) و یارانش را داشت بدون شك حجت را بر بشر و نسل آدم تمام كرده بود.
او چكیده تمام فضایل انسانی بود.همگان ازبادیه‌نشین تا سرلشگر‌های حكومت شام و كوفه می‌دانستند كه سرنوشت حادثه كربلا شهادت امام حسین (ع) و یارانش است؛ اما امام رحیم با علم وآگاهی و بیان روشن در فراز‌های بسیاری از روز تاسوعا و عاشورا ثابت كرد كه نه به دلیل جاه و مقام یا حب ریاست و ثروت كه فقط برای نشان دادن ماهیت اسلام راستین است كه در مقابل لشكری قریب سی‌هزارمی‌ایستد و قطعه قطعه می‌شود.
حال اگرادعا كنیم كه در روزعاشورا یك انقلاب و بعد ازعاشورا یك انقلاب بزرگ‌تر به وقوع پیوسته است ادعایی گزاف نخواهد بود.
اكنون هزار واندی سال ازآن روز واقعه می‌گذرد.امروز دنیای مادی و سرمایه‌زده جهان گرفتارهزاران معضل شده است. تندروی‌های بی‌حد و حصرازسرزمین‌های اشغالی تا قلب آمریكا واروپا کشیده شده‌اند.
كابوس انسان‌های به اصطلاح متمدن دیگر پایان جهان نیست بلكه تندروی های عالم مسیحیت و اسلام است. سردمداران غرب مفهوم اسلامی و انسانی را جعل كرده‌اند و با راه‌اندازی گروهك‌های تكفیری در جهان اسلام، ماهیت این دین آسمانی را چنان نشان می‌دهند كه گویی دینی برخاسته ازخشونت است.
برخی سفیهان مغرب زمین، حضور گسترده در مراسمات مذهبی جهان تشیع را نشانه‌هایی از تمایل به خشونت معرفی می‌كنند؛ اما كیست كه نداند عاشورا و اربعین نماد الفت با مظلوم تاریخ بشریت حسین بی‌علی(ع) است.
نام او را زنده نگه می‌داریم و اندوهگین می‌شویم نه بدان دلیل که او به جنگ روی آورد بلكه بدان حجت كه او و یارانش برای برپا كردن حق و دفاع ازمظلوم تا پای جان ایستادند.
او نبود كه به سوی جنگ شتافت كه چه بسا برای آنكه ماه ذی‌الحجه آغشته به خون مسلمان نشود حج را نیمه تمام رها كرد و ترك سرزمین كرد تا مگر جنگ افروزان و ظالمان عصر از رویارویی با او سرباز زدند و راه رفته را بازگردند.
او ترك سرزمین اجدادی كرد و به سوی خاكی رهسپارشد كه همیشه تاریخ به بی‌وفایی شهره بود. اینان همه نشانه‌های بزرگ گریزاو ازجنگ و ستیز است.
در این ایام كه به اربعین حسینی نزدیك می‌شویم و این هجوم بزرگ به سرزمین كربلا نشانه دوباره‌ای است كه شیعیان همچنان در برابر زور و ستم می‌ایستند اما خود برای كشتن و كشته شدن راهی میدان جنگ نمی‌شوند.
در طول تاریخ اسلام هیچگاه ندیده‌ایم كه حكومت شیعه و مریدان مكتب امام حسین(ع) آغازگر جنگ خانمان سوز باشند.
در طول تاریخ هرگاه شعله جنگی و كشتاری برافروخته شده است ازسوی ظالمان وجباران زمان بوده است.
راهی شدن میلیون‌ها شیعه راستین آل محمد(ص) و علی(ع) در سرزمین پرحادثه كربلا نیز حاوی همین پیام است، پیام آزادگی تن ندادن به ذلت، عاشورا و اربعین یك رسانه بزرگ آگاهی بخش و یك قیامت شورانگیز است.
بی‌جهت نیست كه مسیحی تازه مسلمان شده روز واقعه در دیالوگی اثرگذار می‌گوید: همه حجت من از مسلمانی سربریده حسین(ع) است.
