مخاطب محترم، رفتارهای محبت‌آمیز در مجموعه ارزش های اخلاقی قرار می گیرد و در تمام فرهنگ ها و کل جهان آن را قبول دارند و تایید می کنند و موجب صمیمیت بیشتر و روابط بهتر با دیگران می شود اما به نظر می‌رسد که تجربه ۳۵ ساله شما چیز دیگری می گوید. این طور که من برداشت کردم، شما و همسرتان در انجام رفتارهای محبت آمیز به خانواده ایشان فوق العاده زمان، پول و انرژی گذاشتید اما به آن میزان که انتظار داشتید، قدردانی و احترام دریافت نکردید. این تجربه معمولا حس خشم و دیده نشدن به انسان می دهد. اما چند توصیه به شما:
بیشتربخوانید:
ادامه زندگی بعد از خیانت همسر
محبت کردن، اندازه دارد
همه ارزش های اخلاقی مثل محبت و مهربانی به دیگران بهتر است در یک اندازه و مقدار مناسب باشد. افراط در انجام چنین رفتارهایی باعث ایجاد انتظاراتی از طرف مقابل می‌شود که در خیلی مواقع ذهنی است و دیگری از آن بی‌اطلاع است. در دیگران هم این توقع ایجاد می‌شود که همواره شما باید خدمات بدهید و در دسترس باشید و گاهی که به دلیل شرایط این امکان فراهم نمی‌شود موجب دلخوری و ناراحتی می‌شود. بنابراین توصیه می‌شود در اندازه درست و منطقی به دیگران خدمات بدهید تا مانع توقع در هر دو طرف شود.
احساسات واقعی خود را پنهان نکنید
یاد بگیرید تا با بیان درست احساس ناراحتی و رنجش خود به دیگران آن‌ها را دچار ابهام و تناقض نکنید. گاهی افراد پس از شنیدن ناراحتی شما متعجب می‌شوند و از آن اظهار بی‌اطلاعی و پس از آن اقدام به تغییر رفتار می‌کنند. همچنین در تعریف بی‌احترامی دقت کنید آیا جدای از این که این ها خانواده شوهر هستند در هر فرهنگ و ارتباطی این رفتار آن‌ها معنای بی‌احترامی می‌گیرد؟ چون ما هیچ اطلاعی از نوع رفتاری که شما معنای بی‌احترامی به آن داده‌اید، نداریم. در آخر اگر با بیان احساسات واقعی و درست خود باز هم دیگران به بی‌احترامی ادامه دادند، برای جلوگیری از تنش عصبی برای مدت کوتاهی ارتباط خود را با خانواده شوهرتان محدود کنید و از همسرتان برای مدیریت فضا کمک بگیرید.
بیشتربخوانید:
شیوه مدیریت همسران بدخلق
سیاست های زنانه در همسرداری
