روزنامه اطلاعات
چشمه‌های حائز اهمیت پارك ملی
عین‌الرشید، آب محله، شكر آب، نخجیر، چشمه شاهی، سیاه كوه از معروف‌ترین چشمه‌های پارك ملی كویر است، در حال حاضر تأمین‌كننده آب قصر بهرام است. این چشمه در دامنه شمالی سیاه كوه قرار دارد و مشرف به قصر بهرام است كه به‌وسیله یك كانال آبی روباز به طرف قصر شاهی و عمارت حرمسرا هدایت شده كه از عجایب معماری به شمار می‌رود.
چشمه شاهی، آب شیرین مایل به شور دارد كه به وسیله لوله به قصر بهرام برای استفاده عموم هدایت شده است در اطراف چشمه نی و درخت بادامك به وفور دیده می‌شود.
چشمه‌های دیگر كه آبشخور قوچ و میش و جبیر است عبارتند از: چشمه بید، چشمه عین الرشید،حوض آقا محمد، چشمه آب محله، چشمه بز، چشمه سرخ، چشمه پیغمبر، چشمه آب گله، چشمه قاجاریه، چشمه شكراب، چشمه طلحه، چشمه ملك‌آباد، چشمه زنبوری، چشمه آب باریك، چشمه لكاب، چشمه میراب دراز. پارك ملی كویر علاوه بر داشتن جوامع گیاهی كویری، نیمه كویری و جوامع گیاهی خاك‌های شور در بخش‌های كوهستانی دارای جوامع گیاهی با سیمایی استپی است.
حفاظت از منطقه و جلوگیری از بوته‌كنی، چرای دام، قطع درختچه‌ها به‌طور چشمگیری باعث ترمیم پوشش زنده خاك شده و گیاهان فرصت یافته‌اند تا استقرار و رشد و توسعه یابند.
بسیاری از شن‌ها و ریگ‌های روان و متحرك كه از ویژگی‌های بارز مناطق كاملاً كویری است در این منطقه كمتر به چشم می‌خورد، مگر در مناطق حفاظت شده كه در بخش‌هایی از آن هنوز از این پدیده‌ها وجود دارد.
در مناطق حفاظت شده، عبور در بعضی مناطق با حفر چاه به كشاورزی پرداخته شده و بقیه مزرعه‌ها تحت اجاره یكی از آقازاده‌ها برای امور پرورش شتر اختصاص یافته است.
گیاهان پارك ملی كویر از گونه‌های خشكی پسند (گزروفیت‌ها) و گیاهان شور پسند (هالوفیت) هستند كه به عنوان شاخص زنده تطابق با شرایط اكولوژیكی نامساعد زیستی، قسمتی از سال را در معرض كمبود آب قرار داشته و برای ادامه حیات و سازگاری با كمبود آب و شوری خاك ساختمان خاصی پیدا می‌كند كه معرف خشكی و محدودیت‌های زیستی این گیاهان می‌باشد.
و همین طور برای مقابله با كم‌آبی، حرارت زیاد، برگ‌های كوچك منتهی به خار پیدا می‌كنند. در بیشتر نقاط هموار و كوهپایه‌ای جامعه درمنه دیده می‌شود. پارك ملی كویر علاوه بر دشت‌های هموار و تپه ماهورها، دارای رشته كوه‌هایی در بخش جنوبی، شرقی و مركزی نیز است.
این كوه‌ها شامل سیاه كوه، نخجیر و سفیدآب می‌باشند. در كوهپایه‌های سیاه‌كوه و كوه‌های خشك نزدیك چشمه سفیدآب درختچه‌های بادامك، شیر خشت و خنجك به صورت تك درختان پراكنده و روی دامنه‌ها، جوامع گیاهی استپی دیده می‌شود.
در دره‌ها و كوهپایه‌های سنگی، گونه كاروان كش اغلب به چشم می‌خورد. در اطراف چشمه‌های لب شور گونه‌های گز، گرگ تیغ، توده‌های انبوه نی، از جوامع گیاهی این منطقه به شمار می‌آید.
در اطراف قصر بهرام كه از خاك‌های سنگریزه‌ای تشكیل شده، درمنه همراه با شور، گون، آتریپلكس، سودا، هلیوتروپیوم پراكنده‌اند. روی دامنه‌های صخره‌ای كوه‌ها، بوته چوبك، پوشیده شده است.
در كل این منطقه جمعاً ۲۰ محیط‌بان مسئول حفاظت و كنترل ملی كویر و منطقه حفاظت شده هستند كه در واقع، به هر نفر ۳۳ هزار و ۵۰۰ هكتار به‌طور تقریبی جهت مراقبت و سركشی می‌رسد...
برای خواندن بخش اول -تاريخچه پارک های ملی - اینجا کلیک کنید.
برای خواندن بخش دوم -تاريخچه پارک های ملی - اینجا کلیک کنید.
برای خواندن بخش چهارم -تاريخچه پارک های ملی - اینجا کلیک کنید.
