زندگی آنلاین؛ مجله اینترنتی سبک زندگی

تجهيزات كوهستان
(كوهنوردي، سنگنوردي)
تجهيزات كوهنوردي:
كوله‌پشتي (يك‌روزه، چندروزه)، كيسه‌خواب، كفش (از مدل سبك كوهپيمايي تا مدل سنگين ويژه برف)، كفش كوه اسكي، لباس پر (كت، شلوار، جوراب، دستكش)، لباس گرتكس، كلاه بوران، عينك (بوران، برف)، كلنگ، گرامپون، ميني‌گرامپون، پانچو، گتر، چادر، چراغ قوه، قطب‌نما.

تجهيزات سنگ‌نوردي:
كوله‌پشتي سنگ‌نوردي، كفش سنگ‌نوردي، صندلي (تونيك) كاسكت، كارابين (ساده، پيچ‌دار)، هشت فرود، طناب در قطرهاي مختلف، نوار، يومار، كلوگر، شفت، ترايكم، قرقره مركب، ميخ (در شكل‌هاي مختلف)، چكش سنگ‌نوردي، توربيواك.
حوادث رانندگي:
شدت حوادث رانندگي از سقوط دوچرخه تا تصادف شديد با اتومبيل، متفاوت است. محل حادثه اغلب به دليل ترافيك در حال حركت، پر از خطرهاي جدي است. بي‌خطر كردن محل حادثه قبل از حاضر شدن بر سر مصدومان، بسيار حياتي است. اين اقدام به شما امكان مي‌دهد كه از خود، مصدوم و ساير افراد عبوركننده از جاده، حفاظت كنيد. به محض بي‌خطر شدن محل، به سرعت وضعيت مصدومان را ارزيابي كرده، درمان را اولويت‌بندي كنيد. به مصدوماني كه به كمك‌هاي اورژانس نياز دارند، قبل از ديگران رسيدگي كنيد.
بي‌خطر كردن محل
 ابتدا از امنيت خود مطمئن شويد و از انجام كاري كه ممكن است شما را به مخاطره بيندازد، پرهيز كنيد.
 خودرو خود را در محلي امن و كاملاً با فاصله نسبت به محل حادثه پارك كنيد و چراغ‌هاي خطر آن را به حالت چشمك‌زن قرار دهيد.
 هرگز در عرض يك جاده عريض ندويد.
 در شب، لباسي بپوشيد يا چيزي حمل كنيد كه روشن يا منعكس‌كننده نور باشد و از چراغ قوه استفاده كنيد. پس از انجام اين موارد، احتياط‌هاي كلي زير را رعايت كنيد:
 چند ناظر براي هشدار دادن به ساير رانندگان و كاستن از سرعت آنها روانه كنيد.
 حداقل به فاصله 45 متر از محل حادثه در هر دو طرف آن، مثلث يا چراغ هشداردهنده قرار دهيد.
موتور تمام وسايل نقليه آسيب‌ديده را خاموش و در صورت امكان، مخزن سوخت را در خودروهاي ديزلي و موتورسيكلت‌ها خالي كنيد.
 وسيله نقليه را بي‌حركت كنيد. اگر وسيله نقليه روي چهارچرخ است، ترمزدستي را بكشيد و خودرو را در دنده قرار دهيد و يا چند قطعه سنگ بزرگ را درست در جلوي چرخ‌ها بگذاريد. اگر وسيله نقليه چپ كرده است، سعي نكنيد آن را برگردانيد اما از واژگون شدن آن پيشگيري كنيد.
 مراقب خطرهاي فيزيكي باشيد. اطمينان حاصل كنيد كسي سيگار نمي‌كشد. گروه خدمات اورژانس را از وجود خطوط نيروي آسيب‌ديده، سوخت پخش‌شده و هرگونه وسيله نقليه‌اي كه نشانه «خطر شيميايي» دارد،‌ آگاه سازيد.

مواد خطرناك
در هر حادثه (رانندگي) ممكن است عوارضي مثل ريزش مواد خطرناك يا فرار گازهاي سمي رخ دهد. ناظران را از صحنه حادثه دور كرده، موافق جريان باد بايستيد. به علامت‌هاي «خطر شيميايي» روي وسايل نقليه توجه كنيد، گروه خدمات اورژانس را در جريان قرار دهيد. اگر در مورد امنيت خود يا مفهوم يك نشانه مشكوك هستيد، از محل فاصله بگيريد. در صورتي كه ريزش مواد وجود دارد و يا روي نوار بالا و چپ علامت «خطر شيميايي» حرف «E» (به معناي خطر امنيت عمومي است) به چشم مي‌خورد، به دقت مراقب اوضاع باشيد.

بررسي وضعيت مصدومان
به سرعت تمام مصدومان را ارزيابي كنيد. اگر بيش از يك مصدوم وجود دارد، ابتدا به آنهايي كه ممكن است آسيب‌هاي تهديدكننده حيات (مثل سوختگي يا زخم شديد) داشته باشند، رسيدگي كنيد. در صورت امكان، مصدومان را در همان وضعيتي كه با آنها مواجه شديد، درمان كنيد؛ تنها در صورتي كه مصدومي در خطر باشد يا به منظور ارايه درمان نجات‌بخش، مي‌توانيد وي را جابه‌جا كنيد. محل را به‌طور كامل جست‌وجو كنيد تا از مصدوماني كه به مناطق دورتر پرتاب شده‌اند يا از آنهايي كه به خاطر منگي، بي‌هدف حركت كرده و از محل دور شده‌اند، غفلت نكرده باشيد. اگر مصدومي در داخل يا زير يك وسيله نقليه گير افتاده باشد، به كمك خدمات آتش‌نشاني و نجات احتياج خواهيد داشت. بنابراين در اسرع وقت با اين مراكز تماس بگيريد.

چگونگي برخورد با مصدومان داخل وسيله نقليه:
در زماني كه شما مصدوم را از نظر وجود آسيب‌هاي بالقوه تهديدكننده حيات ارزيابي مي‌كنيد، ناظران مي‌توانند با نگه داشت سر مصدوم، به شما كمك كنند.
در برخورد با يك مصدوم، ابتدا يك ارزيابي اوليه انجام دهيد و در صورت امكان، به آسيب‌هاي تهديدكننده حيات رسيدگي كنند. در مورد هر مصدومي كه در حوادث رانندگي آسيب ديده است، هميشه فرض كنيد كه آسيب گردن (نخاع) وجود دارد و سر مصدوم را تا رسيدن نيروهاي كمكي، با دست نگه داريد. در مدتي كه منتظر رسيدن كمك‌هاي تخصصي هستيد، علايم حياتي مصدوم (سطح پاسخ‌دهي، نبض و تنفس) را كنترل و ثبت كنيد.

نحوه برخورد با مصدومان روي جاده:
پس از اطمينان از بي‌خطر بودن اوضاع، مصدوم را از نظر وجود آسيب‌هاي تهديدكننده حيات بررسي كنيد. مصدوم را فقط در صورتي مي‌توانيد جابه‌جا كنيد كه كاملاً ضرورت داشته باشد.
هشدار!!
اگر لازم باشد مصدوم را حركت دهيد، روش مورد استفاده براي جابه‌جا كردن مصدوم بسته به وضعيت وي و نيز حضور داشتن يا نداشتن نيروهاي كمكي، فرق مي‌كند.
از يك ناظر بخواهيد كه موقعيت وسيله نقليه و مصدوم را نشانه‌گذاري كند؛ اين اطلاعات براي پليس مفيد است.
معاينه مصدوم
پس از گرفتن شرح حال و پرسش درباره علايم مصدوم، بايد شخص را به‌طور مفصل مورد معاينه قرار دهيد. در اين اقدام، ممكن است مجبور به حركت دادن مصدوم يا خارج كردن لباس‌هاي وي باشيد، اما اطمينان حاصل كنيد كه او را بيش از حدي كه واقعاً ضروري است، حركت نمي‌دهيد. هميشه، معاينه را از سر شروع كنيد و به سمت پايين ادامه دهيد؛ اين روش «سر تا پا» هم به خوبي به خاطر سپرده مي‌شود و هم كامل و جامع است.

ارزيابي سر تا پا
1)‌ دست‌هاي خود را به دقت روي پوست سر حركت دهيد تا هرگونه خونريزي، تورم يا فشردگي را كه ممكن است نشانه شكستگي احتمالي باشد، لمس كنيد. در صورتي كه مشكوك به آسيب گردني هستيد، مراقب باشيد كه مصدوم را حركت ندهيد.
2)‌ از راه هر دو گوش و به‌طور واضح با مصدوم صحبت كنيد تا بفهميد كه آيا به شما پاسخ مي‌دهد و يا مي‌تواند بشنود. هر يك از گوش‌ها را از لحاظ خروج خون يا مايع زلال (يا هر دو) بررسي كنيد. اين ترشحات مي‌توانند نشانه‌هاي آسيب در داخل جمجمه باشند.
3)‌ هر دو چشم را معاينه كنيد. توجه كنيد كه آيا هر دو چشم باز هستند يا خير. به اندازه مردمك‌ها توجه كنيد، آيا اندازه آنها برابر است (همان‌طور كه بايد باشد) و آيا به نور واكنش نشان مي‌دهند (وقتي نور روي مردمك‌ها مي‌افتد، بايد تنگ شوند.) در سفيدي چشم‌ها به دنبال اجسام خارجي، خون يا كبودي بگرديد.
4)‌ بيني را هم مثل دو گوش از نظر وجود ترشحات بررسي كنيد. هر يك از سوراخ‌هاي بيني را از نظر خروج خون يا مايع زلال (يا تركيب اين دو) معاينه كنيد. هر يك از اين ترشحات مي‌تواند به معناي آسيبي در داخل جمجمه باشد.
5)‌ به سرعت، عمق و نوع تنفس (راحت يا سخت، صدادار يا آرام) توجه كنيد. به بوي تنفس توجه كنيد. داخل دهان را به آرامي نگاه و لمس كنيد و دنبال هر چيزي كه ممكن است راه تنفسي را مسدود كند، بگرديد. اگر مصدوم دندان مصنوعي دارد و اين دندان‌ها سالم هستند و در محل خود قرار دارند، به آنها دست نزنيد. به دنبال زخم در دهان يا نامنظمي در دندان‌ها بگرديد. لب‌ها را از نظر سوختگي بررسي كنيد.
6) به رنگ، درجه حرارت و وضعت پوست توجه كنيد: آيا پوست مصدوم، رنگ‌پريده، برافروخته يا خاكستري- آبي(كبود) است؟ آيا گرم يا سرد، خشك يا مرطوب است؟ به عنوان مثال، پوست رنگ‌پريده، سرد و عرق‌كرده به معناي شوك است؛ صورت گرم و برافروخته، حاكي از تب يا ضعف ناشي از گرما است. ته‌رنگ آبي نشانه كمبود اكسيژن است؛ اين نشانه را خصوصاً در لب‌ها، گوش‌ها و صورت جست‌وجو كنيد.
7) لباس‌هاي پوشاننده گردن مصدوم را شل كنيد و به دنبال نشانه‌هايي مثل پلاك حاوي هشدار طبي يا يك سوراخ به جا مانده از عمل جراحي (دريچه) در راه‌هاي تنفسي بگرديد. دست‌هاي خود را به ملايمت در طول ستون فقرات (از قاعده جمجمه به سمت پايين تا جايي كه امكان دارد) بدون بهم زدن وضعيت مصدوم، حركت دهيد؛ به هر گونه نامنظمي، تورم يا حساسيت در لمس توجه كنيد.
8)‌ از مصدوم بخواهيد كه نفس عميقي بكشد و دقت كنيد كه آيا قفسه سينه به‌طور يكنواخت، راحت و يكسان در دو طرف، باز مي‌شود يا خير. قفسه سينه را براي بررسي وجود تغيير شكل، نامنظمي يا حساسيت و درد، لمس كنيد. از مصدوم بپرسيد كه آيا ضمن تنفس، احساس غژغژ دارد و صداهاي غيرطبيعي را گوش كنيد. دقت كنيد كه آيا مصدوم ضمن تنفس درد دارد يا خير. به دنبال خونريزي بگرديد.
9)‌ با ملايمت هر دو استخوان ترقوه و شانه‌ها را لمس كنيد، هر گونه تغيير شكل، نامنظمي يا حساسيت در لمس را مدنظر قرار دهيد.
10)‌ از مصدوم بخواهيد كه اندام بالايي خود را در هر يك از مفاصل آرنج، مچ و مفاصل انگشتان، تا و سفت كند و از اين طريق حركات اين مفاصل را بررسي كنيد. حس انگشتان مصدوم را از نظر طبيعي بودن كنترل كرده و دقت كنيد كه آيا وي احساس غيرطبيعي در اندام‌هايش دارد يا خير. به رنگ انگشتان توجه كنيد: اگر نوك انگشتان رنگ‌پريده يا خاكستري- آبي باشند، احتمالاً مشكلي در گردش خون وجود دارد. محل‌هاي تزريق با سوزن را در روي ساعد جست‌وجو كنيد و به دنبال دستبند حاوي هشدار طبي بگرديد. نبض مصدوم را در ناحيه مچ يا گردن بگيريد.
11)‌ اگر حركات اندام‌ها مختل شده يا حس آنها از بين رفته است، براي معاينه ستون فقرات مصدوم را جابه‌جا نكنيد زيرا اين نشانه‌ها به معناي آسيب نخاع هستند. در غير اين صورت،‌ دست خود را به ملايمت به پشت مصدوم برده، با لمس ستون فقرات در طول آن، به دنبال تورم يا حساسيت در لمس بگرديد.
12)‌ براي يافتن شواهدي از خونريزي و تشخيص سفتي ديواره عضلاني شكم يا وجود حساسيت در لمس آن به آرامي شكم مصدوم را لمس كنيد.
13)‌ دو طرف استخوان لگن را لمس كرده، با حركت دادن لگن به‌طور ملايم، به دنبال نشانه‌هاي شكستگي بگرديد. لباس‌هاي مصدوم را از نظر وجود شواهدي از بي‌اختياري ادرار يا مدفوع يا خونريزي از سوراخ‌هاي بدن، كنترل كنيد.
14)‌ از مصدوم بخواهيد كه هر يك از اندام‌هاي پاييني خود رابه نوبت بلند كند و مچ پا و زانوي خو را حركت دهد. با مشاهده اندام و لمس آن، به دنبال خونريزي، تورم، تغيير يا حساسيت در لمس بگرديد.
15)‌ حركات و حس انگشتان پا را بررسي كنيد. به رنگ پوست انگشتان نگاه كنيد: پوست خاكستري- آبي مي‌تواند نشانه‌اي از مختل شدن گردش خون يا آسيب ناشي از سرما باشد.

آشنايي با وظايف گروه امداد به هنگام ديدن نفردر آب
 وظيفه اولين فردي كه انسان ديگري را در رودخانه يا دريا مشاهده مي‌كند.
 روش اطلاع‌رساني به سرپرست تيم در مور غريق
 آشنايي با شيوه نجات فرد و انتقال آن به خشكي
وظيفه اولين نفري كه در طول رودخانه يا دريا مشاهده مي‌كند كه كسي در آب در حال غرق شدن است و نمي‌تواند از طريق به آب زدن به او كمك كند و شاهد عرق شدن يك نفر است اولين اقدامي كه بايد انجام دهد فرستادن وسيله‌اي در آب به طرف فرد در حال غرق شدن است ضمن انجام اين عمل با فرياد تقاضاي كمك مي‌كند. بارها مشاهده شده كه نفر بدون اطلاع خود را به آب مي‌زند ولي قبل از رسيدن به غريق خود را در حال غرق شدن مي‌بيند.
اين كار بسيار اشتباه است نفرات بايد در اين مورد به نحوه كمك‌رساني قبل از اينكه به آب بروند آگاهي كامل داشته باشند.

روش اطلاع‌رساني به سرپرست تيم
يك گروه وقتي در جريان يك حادثه قرار مي‌گيرند و به صورت يك تيم عمل مي‌كنند و اين تيم بايد همزمان اقدام كند. زيرا هيچ‌گاه كاري را بدون اطلاع سرپرست تيم انجام ندهيد. مگر اينكه اقداماتي كه از قبل آموزش داده شده باشد يكي از اين آموزش‌ها استفاده از حلقه نجات يا وسيله‌اي كه بتوان نفر را در يك منطقه‌اي نگه داشت و به همراه تيم اقدام لازم را براي گرفتن او از آب بكنيد.

آشنايي با شيوه نجات فرد و انتقال آن به خشكي
آشنايي با شيوه نجات و انتقال نفر به خشكي چندين راه وجود دارد اين بستگي به جريان آب و شرايط هوا و منطقه نيز دارد كه در بخش آشنايي با وسايل نجات توضيح داده مي‌شود.
آشنايي با علائم اضطراري در روز و شب
وسايل تقاضاي كمك در روز
1-‌ دستگاه مخابراتي
2-‌ فشفشه دستي شب
3-‌ راكت منور
4-‌ سوت
5-‌ چراغ قوه
6-‌ چراغ بالاي قايق
هر يك از اين وسايل براي يافتن نفر در شب يا در روز مورد استفاده قرار مي‌گيرد كه با شناخت و طرز استفاده از اين وسايل گروه نجات مي‌توانند در قسمت‌هاي مختلف يكديگر را پيدا كنند.

آشنايي با وسايل شناوري و شيوه استفاده از آنها
جليقه نجات: وسيله‌اي است براي شنا و نگاه داشتن نفر در آب. اين جليقه معمولا در روي لباس پوشيده مي‌شود و توسط تسمه‌هايي به دور كم كاملا محكم بسته مي‌شود. جليقه‌هاي امروز به‌گونه‌اي طراحي شده‌اند كه اگر شخصي آنها را پوشيده باشد و به صورت بيهوش در آب بيفتد به‌طور خودكار صورت شخص را به سمت بالا مي‌چرخاند و از خفه شدن وي جلوگيري مي‌كند.
جليقه‌هاي نجات انواع مختلف دارند ولي همگي آنها كار يكساني انجام مي‌دهند و آن هم افزايش شناوري فردي است كه آن را پوشيده است. جليقه‌هاي نجات همگي مجهز به سوت و چراغ چشمك‌زن هستند. در روي كشتي‌ها به هر نفر از خدمه كشتي يك جليقه نجات تعلق مي‌گيرد كه در زمان ورود به كشتي در اختيار وي گذارده مي‌شود. در روي شناورها معمولا تعدادي جليقه نجات اضافي وجود دارد.
حلقه نجات: حلقه‌هاي نجات وسايلي هستند به شكل گرد و توخالي كه از مواد شناور يا چوب ساخته مي‌شوند. اين حلقه‌هاي نجات در روي عرشه كشتي‌ها نصب و بعضي از آنها مجهز به علامت‌گذار آدم به دريا هستند. اين حلقه‌ها را به طرف شخصي كه در آب افتاده است پرتاب مي‌كنند و شخصي با قرار گرفتن در درون حلقه نجات مي‌تواند به راحتي در روي آب شناور بماند.
سطوح نجات شناوري: سطوح گسترده‌اي كه از جنس چوب و يا فايبر گلاس هستند اين وسيله بيشتر در رودخانه‌ها مورد استفاده قرار مي‌گيرد.
قايق نجات آماده: قايقي است كه اگر از محل نگهداري به دريا انداخته شود هيچ‌گونه خسارتي به قايق و وسايل موجود در آن وارد نمي‌شود. امروزه اين گونه قايق‌ها را در روي كشتي‌هاي تانكر و سكوهاي نفتي به كار مي‌گيرند.
قايق‌هاي جميني: نوعي قايق از جنس لاستيك به صورت بادشونده است كه معمولا به علت سبك بودن و قابليت حمل توسط چند نفر در مواقعي كه سرعت عمل زياد در بكارگيري قايق لازم باشد مورد استفاده قرار مي‌گيرد. ساختمان اين قايق‌ها به‌گونه‌اي طراحي شده است كه معمولا داراي كفي نسبتا سخت و بدنه اطراف آنها از جنس لاستيك نرم و به صورت دوجداره براي باد شدن است. محفظه بادي اطراف قايق كه تمام اطراف آن را پوشش مي‌دهد در واقع نيروي شناوري قايق را تامين مي‌كند. اين محفظه در راستاي جلوگيري از غرق شدن كامل قايق در صورت پنچري از داخل به چندين قسمت كاملا مجزا تقسيم شده است و در صورتي كه قسمتي از قايق سوراخ شود شناوري مابقي قسمت‌ها، كماكان قايق را بر روي آب شناور نگه مي‌دارد. تمام اين قسمت‌ها از يك محفظه ورودي باد مي‌شوند ولي در مورد تخليه كردن آنها توسط يك شير يك طرفه از درون اين قسمت‌ها از هم مجزا شوند.
در راستاي تامين نيروي تحرك براي اين قايق‌ها از موتورهاي «AUTO BOATD» كه به راحتي قابل نصب بر روي پاشنه قايق هستند استفاده مي‌شود. در واقع مي‌توان در راستاي سهولت در جابه‌جايي قايق‌ها توسط دست موتور قايق را پس از به آب دادن قايق بر روي آن نصب كرد.
در اطراف قايق‌هاي جميني تعدادي طناب به صورت آويزان نصب است. از اين طناب‌ها براي حمل قايق توسط دست استفاده مي‌شود. از اين طناب‌ها براي شناور نگه داشتن نفرات در آب در صورتي كه تعداد نفرات بيش از گنجايش قايق باشد نيز استفاده مي‌شود.

وسايل مورد نياز در قايق جميني:
1-‌ طناب سينه به طول 5 متر
2-‌ طناب پاشنه به طول 5 متر
3-‌ لنگر قايق
4-‌ طناب حلقه نجات به طول 10 متر
5- پارو 2 عدد
6-‌ كپسول آتش‌نشاني CO2 كوچك
7-‌ باك بنزين موتور قايق
8- شيلنگ رابط باك موتور
9-‌ جعبه ابزار
10-‌ جليقه نجات اضافي
11-‌ حلقه نجات
12-‌ دستگاه مخابراتي براي تماس در صورت لزوم
13-‌ پمپ دستي هوا و وسايل پنچرگيري
نكات ايمني قايق جميني:
1-‌ هرگز با كفش سنگين در قايق وارد نشويد، كفش‌هاي كتابي بسيار مناسب است.
2-‌ در داخل قايق هرگز سيگار نكشيد.
3-‌ كليه نفرات در قايق بايد از جليقه نجات استفاده كنند.
4-‌ هرگز بيش از ظرفيت قايق مسافر سوار نكنيد.
5-‌ هميشه قبل از جدا شدن از اسكله و يا شناور، موتور قايق را روشن و مورد آزمايش قرار دهيد.
6-‌ نفرات در قايق بايستي هميشه به صورت نشسته باشند.
7-‌ از شتاب دادن سريع موتور قايق پرهيز كنيد.

شناخت انواع گره‌ها و كاربرد هر يك از آنها
 گره «هيلين» يا پنجه ميموني
از اين گره براي درست كردن سه هيلين استفاده مي‌شود. هيلين طنابي است به طول تقريبا 24 يا 25 متر كه براي فرستادن طناب اصلي به سمت اسكله يا آن طرف رودخانه مورد استفاده قرار مي‌گيرد.
 گره راست (اتصال)
براي اتصال دو سر طناب هم اندازه بكار برده مي‌شود بايد توجه داشت كه اين گره روي طناب‌هاي نايلوني مقداري سر مي‌خورد.

 گره كمر
گره كمر مقيدترين گره‌اي است كه براي درست كردن چشمي موقت در سر طناب‌ها مورد استفاده قرار مي‌گيرد. همچنين به عنوان گره ايمني به دور كمر نفر و بعضي مواقع براي مهار شناور در صورت نداشتن چشمي در سر طناب‌ها مي‌توان استفاده كرد و ديگر موارد استفاده آن براي كار كردن در ارتفاع و غواصان در آب مورد استفاده قرار مي‌گيرد.

 گره پله اضطراري
اين گره براي بالا رفتن و پائين آمدن از ارتفاع بسيار راحت و درست كردن آن هم بسيار ساده است.
 گره صندلي (كمر فرانسوي)
كاربرد گره فرانسوي، اين گره يك گره خيلي مفيد براي قفل انتقال افراد بي‌هوش است يك چشم (چشم اصلي) شخصي را از روي بسته در بر مي‌گيرد و چشم جديد بزرگ ديگر در زير و پشت شخص قرار مي‌گيرد.
شناخت مراكز كنترل عمليات و تجسس و نجات
تجسس و نجات يكي از خدمات ويژه كمكي است كه توسط واحدهاي مشخص‌شده در هر زمان شامل بكارگيري واحدهاي پروازي، شناور سطحي، زيردريايي‌ها، تيم‌هاي ويژه نجات و تجهيزات مورد نياز براي نجات انسان‌هاي در خطر در روي خشكي و يا دريا است. در راستاي جلوگيري از به هدر رفتن تلاش‌هاي فراواني كه در عمليات تجسس و نجات به مورد اجرا گذارده مي‌شود لازم است كه روابط سازماني، مسووليت‌ها و وظايف كاملا مشخص باشد و روش‌هاي تجسس و نجات به صورت استاندارد در دستورالعمل‌هاي كاري گنجانده شوند. بكارگيري موثر و مفيد عوامل بسياري كه در عمليات تجسس و نجات دخيل هستند تنها با يك سازمان آموزش ديده كه قادر به طراحي و هماهنگ كردن نيروها و هدايت عمليات تا رسين به يك نتيجه موفقيت‌آميز باشد امكان‌پذير است.

مراكز كنترل عمليات و تجسس و نجات
به‌طور كلي بندرهاي بزرگ در سواحل جنوبي و شمالي كشور كه سازمان بنادر و دريانوردي در آنها فعاليت مي‌كند مراكز عملياتي تجسس و نجات در حوزه عملياتي آنها مشخص شده‌اند. اين مركز كنترل عمليات تجسس و نجات در واقع مسووليت سازماندهي موثر نيروها و تجهيزات را براي عمليات تجسس و نجات در منطقه خود به عهده دارند. در صورتي كه نياز باشد مي‌توانند از يك يا چندين مركز كنترل فرعي نيز برخوردار باشند.
1-‌ هواپيماهاي بال ثابت كه بيشترين نقش تجسس را دارند.
2-‌ يگان‌هاي پروازي هلي‌كوپتري كه نقش بسيار خوبي را در عمليات تجسس و نجات مشروط بر اينكه به وسايل مورد نياز مجهز باشند ايفا مي‌كنند.
3-‌ يگان‌هاي سطحي (شناورها)
4-‌ يگان‌هاي زيرسطحي (زيردريائي‌ها) كه توانايي‌هاي بسيار خوبي براي عمليات تجسس در زيردرياها دارند.
تيم‌هاي تجسس و نجات كه با داشتن تجهيزات مناسب اغلب در مناطقي كه قابل دسترس توسط يگان‌هاي پروازي و شناوري نباشند به كار گرفته مي‌شوند.
منبع: ir.125.www