زندگی آنلاین؛ مجله اینترنتی سبک زندگی

سالومه آرمين

خواص گوشت بلدرچین

گوشت طیور به عنوان منبع پروتئین حیوانی اهمیت زیادی دارد. انواع اسیدهای آمینه کمیاب که در سایر پروتئین‌ها یافت نمی‌شود، در گوشت بلدرچین به وفور وجود دارد. 

میزان پروتئین موجود در گوشت بلدرچین 5 تا 10 درصد بیشتر از سایر پرندگان و نشخوارکنندگان می‌باشد. به همین دلیل در اغلب نقاط دنیا متخصصان برای افراد مسن و از کار افتاده که احتیاج مبرمی به ترمیم سلول‌های از دست رفته بافت‌های خود دارند، مصرف گوشت بلدرچین را تجویز می‌نمایند. 

از طرف دیگر به دلیل وجود عناصر معدنی کمیاب و ویتامین در گوشت این پرنده، مصرف آن برای بیماری‌هایی همچون آسم، تشنج، فشار خون بالا، ضعف اعصاب و یا در مواردی ناراحتی‌های روانی و همچنین بی‌خوابی مفید می‌باشد. 

همچنین گوشت بلدرچین منبع خوب نیاسین، فسفر، مس، تیامین، ریبوفلاوین، ویتامین B6، روی، آهن و سلنیوم است.

تخم بلدرچین از نظر کیفیت با تخم سایر پرندگان متفاوت است. به علت کراتن خاصی که در آن ذخیره شده است، در درمان بیماری آسم تاثیر مفیدی دارد و به علت غنی بودن از ویتامین B، در درمان بیماری‌های عصبی موثر می‌باشد. همچنین تخم بلدرچین به علت وجود آمینواسیدهای فراوان در تغذیه کودکان و بیماران بسیار مؤثر است. ضمنا از چربی کمتری نسبت به تخم‌مرغ برخوردار می‌باشد.

گوشت خام بلدرچین در یخچال به مدت 2 روز و گوشت پخته آن حداکثر برای 3 روز قابل نگهداری است. اگر قصد پختن بلدرچین را تا 2 روز پس از خرید ندارید، آن را منجمد کنید. 

هیچگاه بلدرچین منجمد را در درجه حرارت اتاق جهت رفع انجماد نگذارید. بهتر است آن را در یخچال بگذارید تا در طول شب رفع انجماد شود. همچنین می‌توانید با غوطه‌ور کردن آن در آب سرد، رفع انجماد کنید.