4- تاثیر بر دستگاه تنفس: تركیبات اورگانو سولفوره پیاز، مثل تیوسولفینات، با جلوگیری از فعالیت آنزیمهای سیكلواكسیژناز و لیپواكسیژناز، مانع ساخت ایكوزانوئیدها و در نتیجه تنگشدن راههای تنفسی و التهاب میشود. بنابراین، مصرف پیاز برای افراد مبتلا به آسم مفید است.
5- خاصیت پره بیوتیك: پیاز سرشار از فیبرهای محلول، مانند اینولین و فروكتو اولیگوساكاریدهاست. این مواد در روده كوچك هضم نشده و موجب تحریك رشد بیفیدوباكتر و لاكتوباسیلوس در كولون میشوند. این باكتریها، باكتریهای مفید كولون هستند كه فرایند تخمیر را در كولون انجام میدهند. محصولات تخمیر به عنوان سوخت سلولهای روده بزرگ مصرف و باعث سلامت كولون میشوند. پیاز سرعت هضم موادغذایی را نیز افزایش و مدت عبور موادغذایی را در دستگاه گوارش كاهش میدهد.
6- ضد دیابت: مصرف پیاز میتواند قند خون را كاهش دهد. مطالعات اخیر نشان دادهاند كه مصرف طولانی كرستین رژیمی از گلیكاسیون كلاژن و پیشرفت بیماریهای قلبی - عروقی در افراد مبتلا به دیابت جلوگیری میكند.
همچنین برخی از تركیبات موجود در پیاز تولید و ترشح انسولین از پانكراس را تحریك كرده و در جذب گلوكز رژیمی نیز مداخله میكنند و از این طریق قند خون را كاهش میدهند. مصرف همزمان پیاز با داروهای ضددیابت، خواص درمانی آنها را افزایش داده و میتواند دوز مصرفی آنها را پایین بیاورد.
7- ضد بیماریهای قلبی- عروقی: مصرف پیاز به پیشگیری و درمان بیماریهای قلبی - عروقی كمك میكند. پیاز بر متابولیسم لیپیدها موثر است. تركیبات اورگانوسولفوره پیاز، غلظت تریگلیسیرید و كلسترول خون را كاهش میدهند. مكانیسم كاهش كلسترول خون توسط این تركیبات عبارت است از: جلوگیری از بیوسنتز كلسترول در كبد، افزایش سرعت باز گردش كلسترول و ورود آن به اسیدهای صفراوی و افزایش دفع كلسترول از طریق مدفوع.
كرستین و ایزورامنتین پیاز از طریق افزایش زیست دسترسی به اكسیدنیتریك و جلوگیری از فعالیت آنژیوتانسین-2، فشار خون را كاهش میدهند. بنابراین، پیاز با كاهش فشار خون میتواند از بروز و پیشرفت بیماریهای قلبی- عروقی جلوگیری كند.
كرستین، β-chlorogenin و تركیبات اورگانوسولفوره پیاز، مانند cepaenes از تجمع پلاكتها در دیواره عروق جلوگیری كرده و از این طریق مانع ترومبوز میشوند. مكانیسم ضدتجمع پلاكتها عبارت است از: جلوگیری از رهاسازی اسیدآراشیدونیك (پیشساز ترومبوكسان)، پیشگیری از فعالیت آنزیم ترومبوكسان A2 سنتاز و تشكیل TXA2 كه القاكننده تجمع پلاكتها میباشد و بالاخره بلوكهكردن رسپتور PGH2/TXA2. پیاز از طریق كاهش سنتز ایكوزانوئیدها، خاصیت ضدالتهابی هم دارد.
با مصرف سه تا چهار بار در هفته پیاز خام میتوان از تمام این خواص بهرهمند شد. البته فراموش نشود كه مصرف مقدار زیاد پیاز با معده خالی، منجر به مشكلات گوارشی مانند اسهال، نفخ، دل درد و تغییر در فلور باكتریایی روده میشود.
برای خواندن بخش اول -معجزات دارويی پياز- اینجا کلیک کنید.