ناهید غلامی مریدانی
خرمالو سرشار از آب و بتا- كاروتن(پیش‌ساز ویتامین A) است. چنانچه این ویتامین به مقدار كافی به بدن نرسد، نه تنها قدرت بینایی را كم می‌كند، بلكه باعث خشن شدن پوست و شكننده شدن ناخن و موها و اختلال در میزان هوش و سلامت بدن می‌شود. خرمالو دارای مقدار قابل توجهی ویتامین های B1 ، B2 B3 و C می‌باشد. در ضمن این میوه خوشرنگ و خوش طعم دارای مواد معدنی ضروری برای بدن مانند كلسیم، گوگرد، آهن، فسفر، منیزیم و پتاسیم است. این میوه دارای مقدار کمی سلولز نیز می‌باشد.
همچنین بخش گوشت‌دار میوه، محتوی مقدار زیادی فیبر، مواد آنتی اکسیدانی همچون تانن، فنول، لیکوپن و لوتئین، مواد قندی (لوولز و گلوكز)، پكتین و اسید می‌باشد. عمده‌ترین اسیدهایی که در این میوه وجود دارد، عبارتند از اسید مالیک، اسید تارتاریک و اسید سیتریک.
خرمالو به دلیل دارا بودن مواد معدنی، برای رشد و نمو بسیار مفید شناخته شده است. آهن موجود در آن، عنصر اصلی خونسازی، و پتاسیم موجود در آن اشتها‌آور و شستشو دهنده كلیه و كبد می‌باشد. با وجود عناصری همچون پتاسیم و منیزیم دراین میوه، خرمالو کلسترول بد (LDL) و فشار خون را نیز كاهش می‌دهد. به همین دلیل این میوه برای سلامتی بیماران قلبی و افراد دارای چربی و فشارخون بالا بسیار مفید است. از طرفی به دلیل دارا بودن پكتین که یكی از انواع فیبرهای محلول در آب است، باعث کاهش چربی‌های خون می‌شود.
این میوه در افراد مبتلا به نقرس بسیار مؤثر است. خصوصا مصرف دانه كوبیده و به صورت گرد درآمده خرمالو نیز در جهت دفع سنگ كلیه و مثانه مؤثر تشخیص داده شده است (بدون آنکه به عمل جراحی نیازی باشد). اسیدهای موجود در خرمالو باعث هضم بهتر غذا و جذب بهتر برخی ترکیبات غذایی مثل آهن و روی می‌شوند و افزایش جذب را در پی دارند. خرمالو با دارا بودن رنگدانه‌های پلی‌فنولیک، خاصیت ضد سرطانی دارد.
وجود مقدار زیادی فیبر و مواد آنتی‌اکسیدان، باعث خاصیت ضدسرطانی این میوه شده است. خرمالو خاصیت ملین‌كننده دارد، بنابراین یك داروى مفید براى درمان یبوست به ویژه در سالخوردگان به شمار مى‌رود. این میوه، جزء میوه‌های پرانرژی محسوب می‌شود، بنابراین افرادی که مبتلا به اضافه وزن و چاقی هستند، نباید در مصرف آن زیاده‌روی کنند.
