سالومه آرمین
میوه رسیده خرما بسته به نوع آن، به رنگهای قهوهای روشن، قهوهای و قهوهای تیره مایل به سیاه می‌باشد و دارای گوشتی شیرین و یك هسته بلند به طول 1 تا 3 سانتیمتر و قطر 2 تا 5 میلیمتر است كه به صورت خوشههای بزرگ ظاهر میشود. میزان پروتئین و چربی موجود در گوشت خرما، بسیار ناچیز است. چربی خرما بیشتر در قسمت پوست آن متمركز می‌باشد و اهمیت آن در نگهداری و محافظت از میوه، از لحاظ فیزیولوژیكی بیشتر از ارزش تغذیهای آن است. در خرما، بین 1 تا 3 درصد پروتئین یافت میشود، اما به دلیل كم بودن اسیدهای آمینه موجود در آن، نمیتوان از خرما به عنوان منبع تغذیهای پروتئین استفاده كرد. در خرماهای رسیده تجاری، بین 2 تا 6 درصد از گوشت خرما را الیاف خام (فیبر) تشكیل میدهد. با وجود داشتن انواع ویتامینهای A ،B6، B3 و فولات و همچنین مقدار چشمگیری پتاسیم، بیشترین اهمیت تغذیهای خرما، نقش آن در تأمین فیبر غذایی است.
درباره خواص خرما، همین بس كه یك كیلوگرم خرما با رطوبت 20 درصد، 3000 كیلوكالری انرژی تولید میكند كه بیشترین مقدار انرژی از قندهای آن به دست میآید. طبق نظر حكمای طب سنتی، جوشانده 50 گرم خرما در 1 لیتر آب، شربت بسیار مؤثری برای رفع خشونت و نرم كردن سینه است. افزون بر آن، خرما برای درمان فلج، پاركینسون، تقویت كلیه، نرم كردن مفاصل و رفع كمردرد، مفید می‌باشد. در كشور هندوستان از شیرابه درخت خرما، برای درمان اسهال و معالجه بیماریهای مجاری تناسلی و ادراری استفاده میشود و از میوه خرمای بدون هسته، برای نرم كردن سینه و به عنوان ملین و همچنین در بهبود آسم و ناراحتیهای سینه و رفع سرفه، بهره میبرند. فواید دیگر خرما، شامل كمك به خونسازی (به دلیل داشتن فولات) و درمان سنگ مثانه می‌باشد. افرادی كه تمایل به مصرف ملین غذایی جهت كمك به انجام فعالیتهای دستگاه گوارش به طور طبیعی دارند، میتوانند چند دانه خرما را در هنگام شب در مقداری آب بگذارند و صبح اول وقت، آن را همراه با آبش میل نمایند. این شربت، برای افراد مبتلا به روماتیسم هم مفید است. خرما، به دلیل داشتن مقدار زیادی منیزیم در پیشگیری از سرطان نقش دارد.
