پیشگیری از عدم تعادل هورمون‌ها
1- دوری از سم‌های محیطی: این مهم‌ترین فاكتور می‌باشد. استفاده از غذاهای ارگانیك و بدون هورمون و آنتی‌بیوتیك بسیار قابل اهمیت است.
2- عدم مصرف شكر، كافئین و الكل، ورزش منظم و استفاده از روش‌های كنترل استرس مانند مدیتیشن.
3- استفاده از دانه‌ها و غلات كه غنی از مواد مغذی می‌باشند و تصفیه‌نشده هستند.
مواد غذایی مناسب در درمان مننژیت
به التهاب پرده مننژ مغز، مننژیت می‌گویند كه معمولاً توسط عفونت‌های ویروسی یا باكتریایی كه به سیستم عصبی نفوذ می‌كند ایجاد می‌شود، اما عامل اصلی ایجادكننده آن ویروسی می‌باشد و تشخیص نوع عفونت بسیار مهم است.
چون مننژیت ناشی از باكتری بسیار خطرناك می‌باشد و موجب آسیب به مغز، كاهش قدرت یادگیری و نیز كاهش قدرت شنوایی و یا حتی مرگ می‌شود، بنابراین نیاز به درمان فوری دارد.
افرادی كه دچار مننژیت شده‌اند، معمولاً دچار تب، سردرد شدید، سفت شدن و درد در گردن می‌باشند و تقریباً هرگونه حركت در آنها می‌تواند درد در ناحیه گردن آنها را شدیدتر نماید و حتی ممكن است درد آنقدر شدید باشد كه فرد نتواند چانه خود را پایین بیاورد.
در وضعیت حاد بیماری حملات ناگهانی وجود دارد. سایر علایم این بیماری شامل حالت تهوع، استفراغ، گیجی، حساس شدن به نور، واكنش‌های پوستی و احساس ضعف است.
نوزادان و افراد مسن كمتر دچار سفتی گردن می‌شوند. نوزادان اشتهای خود را نیز از دست می‌دهند و گریه‌ای شبیه به جیغ كشیدن دارند.
چه افرادی بیشتر در ریسك مننژیت قرار دارند؟
1- افرادی كه در مكان‌های شلوغ مانند خوابگاه‌ها و یا در مهدكودك‌ها زندگی می‌كنند.
2- سن: بچه‌ها، نوجوانان و افراد مسن بیشتر در ریسك این بیماری قرار دارند.
3- آسیب شدید و جدی به سر، ضربه به جمجمه
4- عدم فعالیت مناسب سیستم ایمنی
5- افرادی كه با خرگوش یا موش در آزمایشگاه در تماس هستند.
نقش تغذیه در مننژیت
تحقیقات در این زمینه هنوز در مرحله ابتدایی قرار دارد، هر چند كه در چندین بررسی انجام شده نقش مواد مغذی ضدالتهاب و دارای آنتی‌اكسیدان مورد توجه قرار گرفته است. مواد مغذی كه موجب كاهش التهاب می‌شوند، می‌توانند به كاهش التهاب ناشی از مننژیت كمك نمایند. این مواد مغذی عبارتند از:
1- اسیدهای چرب ضروری: اسیدهای چرب ضروری شامل امگا-3 و امگا-6 می‌باشند كه دارای اثر ضدالتهابی بسیار قوی می‌باشند. نسبت مناسب امگا-3 به امگا-6 در سلامتی بسیار مهم است. در مطالعات زیادی اثرات ضدالتهابی امگا-3 از طریق كاهش پروستاگلاندین E كه موجب التهاب می‌شود به اثبات رسیده است.
2- آنتی‌اكسیدان‌ها: بررسی‌ها نشان دادهاند كه افراد دچار مننژیت در معرض استرس اكسیداتیو ناشی از فعالیت باكتری‌هایی كه موجب مننژیت می‌شوند قرار می‌گیرند. در یك مطالعه به موش‌هایی كه به مننژیت دچار شده بودند، آنتی‌اكسیدان سوپراكسید دسموتاز را تزریق نمودند و نشان داده شد كه این موش‌ها قادر به محدود نمودن استرس اكسیداتیوی كه باعث آسیب به شنوایی می‌شود، بودند.
همچنین ویتامین C مانع آسیب رادیكال‌های آزاد به بدن می‌شود و آزمایشات نشان دادهاند كه افراد دچار مننژیت باكتریایی سطح ویتامین C كمتری دارند.
ملاتونین نیز ماده مغذی دیگری است كه دارای اثرات تعدیل ایمنی در مقابل مننژیت ویروسی است. دانشمندان پیشنهاد نموده‌اند كه مصرف ملاتونین حتی موجب حفظ بدن در مقابل عفونت می‌شود.
همچنین ویتامین‌های A، C و E و نیز منیزیم، كلسیم، روی و سلنیوم و سبزیجاتی مانند قارچ و سیر با فعال كردن سیستم ایمنی از ورود به عفونت به بدن جلوگیری می‌نمایند.
3- جنسینگ: جنسینگ حاوی یك ایزوفلاون و فیتواستروژن می‌باشد كه فعالیت آنزیم تیروزین كیناز را كه مستقیماً در التهاب ناشی از مننژیت و توانایی عبور باكتری به سد خونی- مغزی موثر می‌باشد، مهار می‌كند.
برای خواندن بخش اول- راهكارهای تغذیه‌ای برای تعادل هورمون‌ها- اینجا کلیک کنید.
