دکتر پیمان غلام نژاد؛ کارشناس آزمایشگاه کنترل، مواد غذایی دانشگاه علوم پزشکی
کَپَک عنوانی کلیاست که به همه گونههای قارچهای ذرهبینی که به صورت رشتههای چندسلولی رشد میکنند اطلاق میشود.در زمان قدیم از کپکها برای درمان بیماریها استفاده میکردهاند. کپکها دارویی به نام پنیسیلین تولید میکنند. کپکها میتوانند در یخچال رشد کنند.
برخی کپکهای مضر، سمومی به نام مایکوتوکسین از خود ترشح میکنند که میتوانند باعث ابتلا به انواع سرطانها و تولد نوزادان ناقص الخلقه شوند. از آنجایی که این سم به عمق مواد غذایی نفوذ میکند و باعث آلودگی آن میشود، نمیتوان توصیه کرد که قسمت کپک زده غذا را جدا و باقی آن را استفاده کنید.
اهمیت وجود کپک در مواد غذایی
کپکها میکروارگانیزمهایی هستند که در محیط زندگی ما پراکندهاند و میتوانند با آلوده کردن مواد غذایی از کیفیت انها کاسته و سلامت مصرف کننده را به خطر اندازند. از آنجا که بسیاری از مواد غذایی مستعد کپک زدن هستند همه ما با مواد غذایی کپک زده برخورد کردهایم. در وهله اول رویت کپک در سطح مواد غذایی تصویری ناخوشایند از غذا در ذهن ما ایجاد میکند و به فکر راهکار جلوگیری از کپک زدن مواد غذایی میافتیم.
آسیب ناشی از کپک زدن در صنایع غذایی به حدی است که بعضی از تولیدکنندگان مواد غذایی از مواد نگهدارنده برای افزایش ماندگاری غذا استفاده میکنند. اولین قدم در جلوگیری از کپک زدن مواد غذایی استفاده از مواد اولیه با کیفیت و سالم است. استفاده از گوجه فرنگی له شده و درجه سه در تهیه رب گوجه فرنگی یا سیب لکهدار و گندیده در تهیه آبمیوه سبب تولید ماده غذایی حاوی کپک یا متابولیتهای سمی آن میشود. وجود نقص در مراحل حرارتی و بسته بندی در کنسروها نیز میتواند مشکلساز باشد.
رعایت شرایط مطلوب نگهداری مواد غذایی با توجه به رطوبت یا آب محتوی آن و مصرف زودتر مواد غذایی با ماندگاری کمتر در کاهش احتمال بروز کپک زدگی موثر است. برای مثال احتمالا مشاهده نمودهاید که در یک جعبه شیرینی انواعی که حاوی مغزی یا روکش مرطوب باشند نسبت به انواع شیرینیهای خشک، تر در همان جعبه زودتر کپک میزنند.
کپکهای مواد غذایی ممکن است به خودی خود برای انسان بیماریزا نباشند ولی از طریق فساد مواد غذایی باعث ضرر اقتصادی برای انسانها شوند. از طرف دیگر کپکها با تولید بعضی مواد سمی میتوانند سلامت مصرف کننده را به شدت به خطر انداخته و مسمومیت ایجادکنند. گاهی سم تولیدشده توسط کپکها با آسیب به کبد و ارگانهای حیاتی انسان، خسارات جبران ناپذیری ایجاد میکنند.
باید توجه داشت که عاری بودن مواد غذایی از کپک به معنی سالم بودن آن نمیباشد چرا که گاهی کپک پس از تولید متابولیتهای سمی در مواد غذایی به طرقی از بین میرود یا از چشم غیر مسلح پنهان میماند ولی سم تولیدی در مواد غذایی باقی میماند. برای مثال سم پاتولین تولید شده توسط قارچها در سیب گندیده بعد از گرفتن آب میوه و دور ریختن تفاله آن دیده نمیشود ولی عملا آب میوه را غیر قابل مصرف میسازد.
استفاده از خوراک دام کپک زده از جمله نان خشک سبب وجود باقیمانده سموم قارچی در شیر و فرآوردههای آن شده و سلامت مصرف کننده را به شدت تهدید میکند. کودکان زیر 12 سال بیش از بالغین در معرض خطر سموم قارچی یا به اصطلاح علمی مایکوتوکسینهای موجود در مواد غذایی میباشند. آفلاتوکسین، اُکراتوکسین، پاتولین، دِاُکسینیوالِنول و فومونیزین از جمله سموم قارچی موجود در مواد غذایی هستند. که در غلات، خشکبار، حبوبات، آب میوه و فرآوردههای لبنی مثل پنیر، کره، شیرخشک و شیر یافت میشوند.
برای خواندن بخش دوم - کپکهای غذایی را بشناسید - اینجا کلیک کنید.