زندگی آنلاین؛ مجله اینترنتی سبک زندگی

تحريريه دنيای تغذيه

رنگ به موازات طعم و مزه وشکل و اندازه یکی از مهم‌ترین خصوصیات حسی مواد غذایی را تشکیل می‌‌دهد و مصرف کننده ابتدا کیفیت را به وسیله رنگ ارزیابی می‌‌کند. تجربه به انسان القا نموده است که رنگ با کیفیت و ویژگی‌های حسی رابطه مستقیم دارد.

در سال 1856 اولین رنگ سنتتیک (مصنوعی) توسط آقای William heury  تولید شد و با گذر زمان افزودنی‌های رنگی در آمریکا و اروپا در انواع مختلف مواد غذایی شامل کچاپ، خردل، ژله‌‌ها و مشروبات الکلی مورد استفاده قرار گرفت.

رنگ‌های سنتزی ترکیبات شیمیایی هستند که در طبیعت وجود نداشته و با استفاده از روش‌های شیمیایی ساخته و سنتز می‌‌شوند. اغلب این مواد از نظر ایجاد مسمومیت و دیگر اثرات جانبی مورد آزمایش قرار نگرفته بود و هیچ نوع کنترل یا قانونی برای استفاده از آنها وجود نداشت.

رنگ‌های مصنوعی به سادگی و ارزانی تولید می‌‌شد و از نظر خواص رنگ‌آمیزی مقدار کمی از آنها مورد‌نیاز بود، آنها به سادگی مخلوط می‌‌شدند و برای از بین بردن طعم نامطلوب مواد غذایی مورد استفاده قرار می‌‌گرفتند. با افزایش سریع استفاده از رنگ‌های شیمیایی اثرات آنها بر کیفیت مواد غذایی و سلامتی مصرف کنندگان مورد توجه قرار گرفت و این امر منجر به وضع قوانین زیادی در سراسر جهان در مورد استفاده از آنها شد و به عنوان مثال در آمریکا استفاده مجاز از رنگ‌های سنتتیک از700 به 7 مورد کاهش یافت.  

( SUNSET YELLOW E110) سان ست یلو 

این رنگ که سهم زیادی از مصرف در صنایع غذایی نظیر نوشابه‌سازی‌، اسنک‌، دسرهای غذایی‌، سوپ‌های آماده و... را دارا می‌باشد اثرات جانبی نظیر کهیر ، التهاب و آبریزش بینی ، آلرژی‌ها ، بیش‌فعالی، تومورهای کلیه ، آسیب کروموزومی ، درد شکمی، تهوع، استفراغ‌، سوء‌هاضمه ، بی‌میلی غذا و... را به همراه داشته و در مطالعات انجام گرفته نشان داده شده است که ارتباط زیادی بین مصرف این رنگ و اختلالات رفتاری بیش‌فعالی در کودکان وجود دارد.

بر پایه تحقیقات انجام شده آژانس استاندارد غذایی اروپا در سال 2009 تصمیم گرفت تا دریافت روزانه سان‌ست‌یلو را از mg/kg 5/2، به mg/kg 1 کاهش دهد زیرا باعث خارج شدن آمین‌های آروماتیک غیرسولفیده در غلظت‌های 100mg/kg می‌شود که ممکن است همراه با اثرات سرطان‌زایی باشد.

همچنین مطالعه دیگری نشان داد که مخلوطی از 4 رنگ سنتزی همراه با نگهدارنده سدیم بنزوات (E211) منجر به افزایش بیش‌فعالی در انسان می‌شود. در 30ژوئن 2010 مرکز علمی علائق عمومی توقف استفاده از سان‌ست‌یلو را درخواست کرد چرا که هیچ کاربردی جهت پیشرفت کیفیت تغذیه‌ای و امنیت غذایی ایجاد نکرده ومشکلات رفتاری در کودکان و احتمالاً سرطان را در افراد ایجاد می‌کند.

در 9 سپتامبر 2011 اتحادیه اروپا اعلام کرد که آن‌ها بیشترین غلظت مجاز سان‌‌ست‌یلو را در نوشیدنی‌ها از 50mg/lit به 20mg/lit کاهش می‌دهند.