تغذیه در آموزههای دینی
مقدمه :
رعایت دستورات بهداشتی در خوردن و آشامیدن یكی از مهمترین عوامل سلامت; شادابی و طول عمر میباشد. اسلام نیز اهمیت زیادی برای تغذیه قائل است و غذای حلالی را كه وارد بدن ما میشود مایهی پاكی و قوت برای تلاش در راه خدا دانسته و غذای ناپاك را ویرانگر میداند. در آداب اسلامی توصیههای ویژهای در رابطه با تغذیه بهخصوص تغذیه در زمان بارداری بیان شده است. این موضوع نشاندهندهی اهمیت این دوره و نیز نقش تغذیه در این زمان میباشد. این مقاله به اختصار به بیان برخی از این توصیهها میپردازد.
تغذیه در زمان بارداری
یكی از عواملی كه از طریق مادر بر جنین اثر میگذارد; نوع تغذیه مادر در زمان بارداری است.
در تحقیقات انجام شده; كودكانی كه مادران آنها تغذیه مطلوبی داشتهاند; از ضریب هوشی بالاتر و تربیتپذیری بهتری برخوردار بودهاند. لذا مصرف بعضی مواد غذایی مانند عسل، انار، سیب، خربزه، كاسنی، به، كندر، روغن زیتون، عدس، لوبیا و... به مادران باردار و همچنین قبل از بارداری خوردن «به، گلابی و كاسنی» به پدر سفارش شده است. مادر باردار علاوه بر تغذیه مناسب، میبایست در خوردن، حد تعادل را رعایت نموده و از مصرف غذاهای حساسیتزا و مانده خودداری كرده و به حلال و حرام آن توجه كند.
همچنین در روایات اسلامی بیان شده كه خوردن سیب و انار فرزند را خوش رنگ و زیبا و خوردن «به» او را خوشبو، خوش رنگ و خوشخو میكند و خوردن خربزه فرزند را خوشچهره و خوشخو و خوردن عدس او را مهربان میسازد. مصرف كندر نیز كودك را با هوش و دارای قوت قلب میگرداند. به امید روزی كه از تعالیم سازنده اسلامی در تمامی ابعاد زندگی خود بهره گیریم.