زندگی آنلاین؛ مجله اینترنتی سبک زندگی

سید وهاب الدین رضوانی؛ کارشناس ارشد تغذیه

نکات مهم در مورد آسیب های ناشی از شنا و دوچرخه سواری

شنا کردن

در حالی كه شنا كردن یك راه عالی برای تناسب اندام و دوری از جاده است، شانه‌های سالخورده بسیار در معرض آسیب مفصل چرخاننده شانه هستند.

مفصل چرخاننده شانه در یك پوشش استخوانی قرار دارد.

تاندون اصلی مفصل چرخاننده شانه سوپرا اپسیناتوس (بالای برآمدگی تیغه شانه) در زیر پوشش استخوانی كه آكرومیون نامیده می‌شود (استخوانی كه وقتی انگشتان خود را بالای شانه‌تان قرار می‌دهید احساسش می‌كنید) و بالای بستر استخوانی كه سر استخوان بازو نامیده می‌شود (بالای استخوان دست)، حركت می‌كند.

بین این دو استخوان یك فضای كوچك میانی وجود دارد كه عضله اصلی چرخاننده شانه در آن قرار دارد؛ به طوری كه عضله از گردن خارج و به خارج استخوان بازو ختم می‌شود.

وقتی كه شما شنا می‌كنید، حركات ضربه‌ای مكرر بازوهایتان، این تاندون را بین این دو استخوان فشار می‌دهد یا پیوند می‌زند و باعث التهاب تاندون یا حتی پارگی تاندون می‌شود.

اگر كمربند شانه‌ای ضعیف باشد، این وضع وخیم‌تر می‌شود. بهبودی این تاندون به دلیل اینكه ذخیره ناچیزی از خون دارد، آرام است.

عضلات چرخاننده شانه‌تان را، قوی نگه دارید و از باله شنا استفاده نكنید، زیرا فشار بالایی سر استخوان بازو را در عضله سوپرا اسپیناتوس افزایش می‌دهد. 

دوچرخه‌سواری

- برای دوچرخه‌سواری جاده‌ای، سایز فِرمِ را ازبدنه 2/5 سانتیمتر نگه دارید. برای دوچرخه‌سواری در خارج جاده آن را 15- 7 سانتیمتر نگه دارید.

- ارتفاع صندلی باید به گونه‌ای باشد كه در پایین‌ترین نقطه به زانو حدوداً 30 درجه اجازه خم شدن بدهد. صندلی كوتاه زانو را وادار می‌كند كه بیشتر خم شود و ممكن است باعث درد زانو شود.

- فاصله نوك بالایی زین تا مركز دسته دوچرخه باید برابر فاصله نوك آرنج تا انگشت وسط باشد.

اگرچه طول بلندتر دسته محور به شما مزیت مكانیكی می‌دهد، اما مفصل ران و زانو را وادار می‌كند كه در محدوده حركتی طولانی‌تری حركت كند و در نتیجه، ریسك آسیب را افزایش می‌دهد.

- اگر هنوز از قلاب انگشت استفاده می‌كنید، آن را برای كفش دوچرخه تعویض كنید تا پنجه پا هنگام چرخش روی پدال نگه داشته شود.

همچنین این كار از آسیب‌های فشردگی عصب پا و كرختی انگشتان جلوگیری می‌کند.

یك راه مهم برای پیشگیری از آسیب‌ها در دوچرخه‌سواری این است كه دوچرخه‌تان را با بدنتان در یك دوچرخه‌فروشی قابل اطمینان متناسب كنید.

در این فرایند، آنها اندازه‌گیری‌های متعددی انجام میدهند كه فقط یكی از آنها فاصله بین پا تا صندلی‌تان است و هریك از اجزای دوچرخه‌تان را تنظیم می‌كنند؛ بنابراین دوچرخه برای بدن شما بسیار كارآمد خواهد بود.

برای پیشگیری از مشکلات دیگر كه در دوچرخه‌سواری باعث آسیب زانو می‌شود، تمرینات خود را اصلاح كنید تا شدت آنها (تا وقتی كه درد دارید یا آسیب دیده‌اید) محدود شود.

حركات موزون را بیش از 90 نگه دارید و تا وقتی كه علائم كاملاً فروكش كنند، تمرینات پرفشار انجام ندهید.

عضلات چهارسر ران، عصب ران و ساق پا را منعطف نگه دارید.

اگر شما به درمان تحریكی الكتریكی دسترسی دارید، می‌توانید برای قوی كردن هر دو نوع از فیبرهای عضلانی (كند و سریع‌الانقباض) و یكنواخت كردن قدرت چهارسر میانی و جانبی از آن استفاده كنید (معمولاً بخش میانی یا داخلی چهارسر ضعیف‌تر از بخش جانبی یا بیرونی است).

ارتوزها یا گوهها ممكن است پروناسیون پا (پای صاف) را اصلاح كنند. هنگامی كه آسیبدیده هستید، باید از خیز برداشتن و حركت نشستن به صورت سرپا خودداری كنید.

در دوچرخه‌سواران به دلیل خمیدگی مچ پا به صورت مكرر (خمیدگی مچ به سمت بالا) در طی مرحله قدرتی دوچرخه‌سواری یا به دلیل پایین بودن بیش از حد صندلی، ممكن است التهاب تاندون آشیل ایجاد شود.

اگر پای شما به اندازه كافی به بالا خم نمی‌شود یا صاف است، ریسك بالاتری برای التهاب فاسیای كف پا دارید (التهاب بافت سفت كف پا).

درد قسمت جلوی پا با پیشگیری از مقاومت بیش از حد (فشار بسیار زیاد) در حركات موزون پایین (سرعت كم پدال) قابل اجتناب است. 

1- توصیه های مفید در زمان التهاب مفصل 

سفتی، ساییدگی، تورم، درد آشكار، تمامی اینها علائم التهاب مفصل هستند و در صورت افزایش، مانع تحرك می‌شوند.

خبر خوب اینكه راه‌های زیادی برای درمان التهاب مفصل وجود دارد و می‌تواند شما را دوباره به حالت اول بازگرداند.

بنیاد مربوط به التهاب مفصل گزارش كرده است كه 21 میلیون نفر در ایالات متحده دچار التهاب مفصل هستند.

دقیقاً ارتباط بین این مشكل معمول با افزایش سن چیست؟

به طور ساده، این مشكل ناشی از فرسودگی و ساییدگی غضروف است كه انتهای استخوان‌ها را می‌پوشاند.

معمولاً، غضروف صیقلی، براق و سفید است و آن دو غضروف كه استخوان‌هایی را كه در محل مفصل در میان هم حركت می‌كنند می‌پوشانند، واقعاً بی‌اصطكاك هستند. در حقیقت آنها صیقلی‌تر از یخ هستند.

هنگامی كه غضروف شروع به از پا در آمدن می‌كند، مانند سنگفرش‌های خیابان، جلا و سطح صیقلی خود را از دست می‌دهد. این زمانی است كه سفتی و درد شروع می‌شود.

به‌تازگی افرادی كه در دوره رشد جمعیت متولد شده بودند و با التهاب مفصل زندگی می‌کنند مورد بررسی و مشخص شد 67 درصد آنها به طور هفتگی درد عضله یا مفصل دارند.

در بین افرادی كه درد داشتند، 69 درصد اذعان داشتند با وجود درد به سادگی كار می‌كردند تا فعال بمانند؛ 90 درصد معتقد بودند كه درد آنها قابل درمان است و در جستجوی راه‌های جدید و بهتری برای درمان آن بودند.

اگر شما التهاب مفصل دارید، در این زمان عجیب است كه این مشكل را داشته باشید. منظور من این است كه واقعاً راه‌های درمان متعددی برای امتحان كردن وجود دارد. بعضی از آنها در اینجا آمده‌اند.

درمان خانگی التهاب مفصل

بیشتر افرادی كه التهاب مفصل دارند، یك شروع پیش‌رونده درد را در مفاصل‌شان حس كردهاند، ولی فوراً راه‌شان را به سمت مطب پزشك كج نكرده‌اند.

در اینجا چندین درمان خانگی برای امتحان كردن وجود دارد:

- الف) گرمادرمانی: حرارت به مفاصل سفت در هنگام صبح كه از خواب بیدار می‌شوید، قبل از ورزش، یا هنگامی كه در جایی برای مدت طولانی نشسته‌اید (مانند زمانی كه سر كار هستید) و هنگامی كه مفصل موقع بلند شدن جیرجیر می‌كند، حس خوبی می‌دهد.

ساده‌ترین راه برای اعمال گرما، استفاده از كیسه‌های متنوع حرارتی التهاب مفصل است.

این بسته‌های یكبار مصرف تا 60 درجه سانتیگراد گرم می‌شوند، در برابر هوا فعالند و بین 8 تا 12 ساعت دوام دارند.

حرارت، ذخیره خونی در محل مفصل را افزایش می‌دهد و به شما كمك می‌كند كه آن را در یك محدوده حركتی، حركت دهید.

Thermacare Arthritis Heatwraps پیشنهاد خوبی است، زیرا با مفصل مطابقت دارد و 12 ساعت دوام دارد.

همچنین شما می‌توانید از پَدهای حرارتی، حوله كاغذی كه در مایكروویو گرم شده است (مراقب باشید خودتان را نسوزانید)، یا یك بطری آب گرم استفاده كنید.

من انواع كرم یا ژل‌های مخصوص التهاب مفصل را كه باعث احساس گرما در پوست می‌شود، پیشنهاد نمی‌كنم.

معمولاً آنها دمای واقعی بافت‌های نرمی كه اطراف مفاصل را احاطه كرده‌اند، تغییر نمی‌دهند. به علاوه، بوی آنها ممکن است شما را آزار دهد.

- ب) یخ درمانی: یخ یك علاج عالی بعد از فعالیت، بعد از یك روز طولانی، یا هر زمانی است كه درد مفاصل دارید.

شما باید بعد از ورزش یا هر زمانی كه در مفصل احساس درد كردید، از یك كیسه یخ استفاده كنید.

نه‌تنها این راه‌حل ساده فرایند التهابی را كه در زانوها پیش می‌رود فرو می‌نشاند، بلكه الگوهای درد را نیز مغشوش می‌کند و درد را كاهش می‌دهد (دست کم 20 تا 30 دقیقه لازم است).

كیسه‌ای را كه از یخ پر شده و با یك حوله نازك پوشانده شده است، روی مفصل قرار دهید.

پوست ما با افزایش سن نازك‌تر می‌شود و حوله از آسیب آن جلوگیری می‌كند.

به طور كلی شما باید از یخ بعد از فعالیت و از گرما قبل از ورزش و صبح هنگام - برای گرم كردن - استفاده كنید.

- ج) NSAIDها بسیاری از شما خواهید گفت كه «اهل قرص» نیستید، اما این گروه از داروها فقط درد را به راحتی نمی‌پوشانند، بلكه در واقع منشأ آن را درمان می‌كنند.

داروهای غیراستروئیدی ضدالتهابی (مانند ایبوپروفن، ناپروكسن، اتودُلاك، سِلِكوكسیب) یك گروه دارویی هستند كه مستقیماً در سطح سلولی عمل می‌كنند تا التهاب را متوقف كنند.

در التهاب مفصل، شما به دلیل آزاد شدن سموم از محل التهاب مفصل، درد را تجربه می‌كنید.

یكی از دلایل این واكنش بدن به آسیب، زدودن سلول‌های تخریب‌شده است كه همراه با آسیب رخ می‌دهند.

مواد شاخته‌شده توسط بدن بسیار قدرتمند هستند. من معمولاً چیزی را كه در مفصل ملتهب در حال وقوع است، با عنوان «جنگ شیمیایی» توصیف می‌كنم.

سپس این سموم بافتی كه اطراف‌شان را پوشانده، با یک الگوی دایره‌ای ملتهب می‌كنند.

شما باید از پیشروی چرخه جلوگیری كنید و از دست سموم رهایی یابید.

اگر واقعاً NSAID روی ناراحتی شما اثر قابل توجهی ندارند، من مصرف آنها را پیشنهاد نمی‌كنم.

استفاده از آنها برای التهاب مفصل، مانند استفاده آسپرین برای سردرد نیست.

NSAIDها اگر به طور منظم در دوره‌های روزانه مصرف شوند، بسیار مؤثرند.

معمولاً باید از آنها چندین مرتبه در روز، و طی چندین روز استفاده شود تا یك سطح درمانی در خون تقویت شود.

NSAIDها ممكن است اثرات جانبی داشته باشند. آنها می‌توانند باعث افزایش فشار خون یا دردهای معده شوند.

قبل از مصرف NSAIDها با پزشك خود مشورت كنید تا ضرری برای‌تان نداشته باشند؛ به‌خصوص اگر مشكلات معده دارید. 

- د) منعطف نگه داشتن مفاصل به وسیله كشش بسیار مهم است، زیرا التهاب مفصل منجر به این می‌شود كه مفاصل حتی سفت‌تر از موقعی شوند كه افزایش سن به تنهایی باعث آن می‌گردد.

تمرین هوازی كلید حفظ سلامت كلی اسكلتی- عضلانی است. با التهاب مفصل، شاید مجبور شوید كارهایی را كه برای فعال ماندن انجام می‌دهید، اصلاح كنید.

برای مثال، شنا كردن در استخر آب گرم، دوچرخه‌سواری، یا چرخیدن به گونه‌ای كه بار را از روی مفاصل پا بردارید؛ از دستگاه الیپیتیکال به جای دویدن استفاده كنید.

همچنین مؤلفه‌های تناسب اندام برای حفظ وزن بدن سالم مهم است. وزن اضافی به وسیله مفاصل‌تان احساس می‌شود! آیا می‌دانستید كه زانوها پنج تا هفت برابر وزن را در هر قدم حمل می‌كنند؟

این بدان معناست كه برای هر  5 کیلوگرم وزنی كه دارید، حسی كه زانوهایتان دارند، این است كه گویا حدود 30 كیلوگرم اضافی را حمل می‌كنند.

به بیان مثبت، اگر شما 5 کیلوگرم وزن اضافی را كه حمل می‌كنید از دست بدهید، زانوهایتان به طور مؤثر  32 کیلوگرم از دست می‌دهند!

اگر شما التهاب مفصل دارید، قوی شدن و قوی ماندن عضلاتی كه مفاصل‌تان را احاطه كرده‌اند، بسیار حیاتی است تا بتوانند بعضی از ضربات فعالیت‌های روزانه را جذب كنند.

كلید اینكه زانوهایتان بتوانند از عهده این فشار برآیند، قدرت عضلات چهاررسر ران است؛ همانطور كه تكتك بیمارانم می‌توانند از بر بخوانند «عضلات چهارسر كلید زانوها هستند!» این چهار عضله بزرگ در جلوی ران‌ها به طور قابل توجهی می‌توانند با زانوها در تحمل وزن بدن همكاری كنند و وزن و دردی را كه مفاصل احساس می‌كنند، كاهش دهند؛ البته اگر قوی باشند.

-ه) تعادل و پیشگیری از افتادن: شما باید عضلات و الگوهای مغزی/ عضلانی را بازآموزی مجدد كنید تا متعادل بمانند.

با افزایش سن، توانایی تعادل بدون اشكال از دست میرود و التهاب مفصل وضع را وخیم‌تر می‌كند. نه‌تنها تعادل در زانویی كه دچار التهاب مفصل است، بلكه در زانوی مخالف نیز كاهش می‌یابد.

ما دقیقاً نمی‌دانیم چرا این اتفاق میافتد؛ فقط می‌دانیم كه میافتد و درد زانو باعث تولید صدای مضاعف می‌شود.

-و) استراحت فعال: در آخر، اگر تمرینات شدید انجام می‌دهید و مفاصل‌تان دردناك هستند، به آنها استراحت دهید.

این بدان معنا نیست كه چندین روز روی نیمكت بنشینید.

به جای آن دوچرخه‌سواری كنید، حركت چرخش، پارو زدن را انجام دهید، از elliptical استفاده كنید، یا یك روز فقط تمرین قسمت بالایی بدن را انجام دهید.

استراحت عالی است؛ اگر فعالانه باشد.

بررسی بر روی شركت‌كنندگان المپیك بزرگسالان 2001 نشان داد كه ارتباط مشخصی بین التهاب مفصل و آسیب وجود دارد.

افرادی كه التهاب مفصل دارند، دو برابر احتمال دارد كه پنج آسیب عضلانی اسكلتی و سه برابر احتمال دارد كه در اطراف زانوها آسیب داشته باشند.

این به دلیل ضعف عضلات چهارسر و تعادل تغییر یافته است. از این رو، دستورالعمل درمان فیزیكی برای بیمارانی كه التهاب مفصل دارند، را در ذهن خود مرور کنید:

- سرما/ گرمادرمانی

- حركت مفصل در محدوده حركت

- قدرتمند كردن عضلات چهارسر، مركزی و ران‌ها

- انتقال برنامه تناسب اندام به برنامه خانگی

- تمرینات موازنه و تعادل 

2- درمان‌های پزشكی برای التهاب مفصل

- تزریق داخل مفصلی: دو دسته‌بندی برای تزریق داخل مفصلی وجود دارد كه پزشكان برای رهایی از درد مفصل ملتهب از آنها استفاده می‌كنند: تزریق كورتون و روانساز مفصل.

تأثیر كورتون طولانی‌تر و شامل تزریق داخل مفصلی با یك تركیب دارویی بی‌حس‌كننده، مانند لیدوكائین، یا ماركائین و استروئید است.

نكته مثبت این تزریق كاهش درد و التهاب مفصل است. این تأثیر به طور متوسط سه هفته باقی می‌ماند و بیشتر پزشكان برای هر مفصل فقط سه بار در سال این تزریق را انجام می‌دهند.

بهتر است بجای تزریق کورتون از روانساز مفصل به صورت تزریقی استفاده كنید كه هیالورونیك اسید نامیده می‌شود (در حال حاضر پنج نوع در فروشگاه‌ها وجود دارد که چهار نوع آن از تاج خروس استخراج می‌شود و پنجمی از رشد باكتری‌ها) هیالوروینك اسید برای كاهش التهاب و روان كردن مفصل به كار می‌رود و باعث می‌شود كه مفصل از مواد مجهوری پوشیده شود كه غضروف باقیمانده را تغذیه می‌كنند.

تزریق هیالورونیك اسید در افرادی كه به‌تازگی دچار التهاب مفصل شده‌اند، بهترین كاركرد را دارد و می‌تواند تا شش ماه یا بیشتر مؤثر واقع شود.

این تزریق یك بار در هفته و به مدت سه تا پنج هفته انجام می‌شود و اگر بیمار تسكین قابل توجهی یابد، هر شش ماه می‌تواند تكرار شود. 

وقتی درد و ناتوانی كاری ناشی از التهاب مفصل باعث كاهش روزانه كیفیت زندگی  بیماران می‌شود، تعویض كل مفصل توصیه مناسبی است.

امروزه، پزشكان قادرند بسیاری از مفاصل بدن را، از بند انگشتان تا مچ پا تعویض كنند؛ اما مفصل زانوها و ران‌ها عمده‌ترین مفاصل تعویض‌شده هستند.

آكادمی جراحان ارتوپدی آمریكا، تخمین زده است كه از امروز تا سال 2030، یک افزایش 673 درصدی در تعداد تعویض كل زانو و یك افزایش 174 درصدی در تعداد تعویض‌های كل ران وجود داشته باشد.

این افزایش‌ها در نتیجه افزایش سن جمعیت و پیشرفت در تكنولوژی مرتبط با مفاصل خواهد بود.

وقتی بیمار  می‌گوید: «من نمیتوانم حتی یك روز دیگر درد را تحمل كنم» یا: «دكتر، شما باید به من كمك كنید تا زندگیام را دوباره به دست بیاورم.» باید مسأله تعویض مفصل را مطرح كنیم. 

ملاحظات تعویض مفصل 

موضوعات بسیاری هنگام تصمیم‌گیری برای تعویض مفصل وجود دارد.

قبلاً، پزشكان صبر می‌كردند بیمار تا جایی كه ممكن است، پیر شود؛ زیرا كل مفصل به طور متوسط بین 10 تا 15 سال دوام دارد.

در آن صورت، بسیاری از مفاصل احتیاج به جراحی مجدد برای تعویض قسمت‌های ساییده‌شده دارند.

برای بیماران، انتظار رسیدن به سن دلخواه جهت تعویض مفصل، به معنی رنج كشیدن و درد و تضعیف به دلیل التهاب مفصل، تقلیل فعالیت‌ها، بیتحرك شدن و در بعضی موارد مصرف دارو برای دردهای مزمن است.

تمام اینها در حین انتظار سپری می‌شود تا آن سن جادویی فرا رسد و جراح در آخر تصمیم به تعویض مفصل بگیرد.

امروزه، گرایش به تعویض زودتر مفصل فرسوده‌شده وجود دارد تا به فرد 10 تا 15 سال دیگر زندگی فعال داده شود.

بله، این به آن معنی است كه برخی افراد در بعضی مواقع احتیاج به جراحی اضافه برای بازبینی مفصل دارند، اما معنی دیگر آن این است كه به جای نشستن در یك گوشه و چاق و ناتوان شدن، بسیاری از افراد می‌توانند فعالیت‌شان را در طی زندگی دوباره شروع كنند یا افزایش دهند. به علاوه، پیشرفت تكنولوژی در زمینه مفصل و مواد جدید مفصل این امكان را فراهم آورده تا مفصل دوام بیشتری داشته باشد.

بنابراین ممكن است به جراحی مجدد بعد از 15 سال احتیاج نباشد.

پزشک به عنوان یك جراح باید تصمیم گرفته شود  كه آیا با عدم تعویض زانوهای بیماران، آنها را محكوم به ، ناتوانی و سبك زندگی بی‌تحرك كند یا با تعویض زانوهای ملتهب به آنها  مجوز حركت را بدهند.

تعویض مفصل به معنی حذف درد، بازگرداندن تراز اندام و بازگرداندن كارایی است.

بسیاری از افراد فكر می‌كنند كه انجام چنین جراحی‌هایی به معنی ترك سبك زندگی فعال است؛ اما در حقیقت، عكس این موضوع صحت دارد.

بیماران می توانند  هر كاری را كه می‌خواهند، به جز دویدن، انجام دهند.

دویدن در ورزش‌هایی مانند تنیس مشكلی ندارد، اما دویدن در جاده به مقدار 50 کیلومتر یا بیشتر در هفته، برای حفظ مفاصل جدید مفید نیست. 

تعویض زانو چگونه انجام می‌شود؟ 

وقتی كه غضروف از پا در می‌آ‌ید و استخوان‌ها روی هم ساییده می‌شوند، هم ایجاد درد می‌كنند و هم تغییر شكل می‌دهند.

یك طرف زانو سریع‌تر از طرف دیگر فرسوده می‌شود و استخوان‌ها شروع به كج شدن می‌كنند.

در بیشتر افراد ابتدا قسمت داخلی (میانی) مفصل زانو و مفصل ران مستهلك می‌شود.

دلیل اینكه شما افراد زیادی را می‌بینید كه با افزایش سن پایشان پرانتزی می‌شود، همین است.

تمام تعویض‌های مفصل، به منظور كاهش درد و در امتداد قرار دادن دوباره مفصل انجام می‌شود؛ بنابراین مفاصل دوباره صاف می‌شوند.

جراحی تعویض مفصل با یك برش در بالای مفصل درگیر و خارج كردن قسمت انتهایی استخوان كه غضروف ندارد، آغاز می‌شود.

از ابزار  مخصوصی  به منظور اندازه‌گیری و در امتداد قرار دادن قطعه تعویضی، به صورتی كه مفصل جدید از نظر آناتومی مانند مفصل طبیعی تنظیم شود (مفصلی كه به دنبال التهاب دچار فرسودگی شده باشد)، استفاده می‌گردد.

امروزه پزشكان برای دقت بیشتر در اتاق عمل، حتی از هدایت كامپیوتری، جهت تنظیم استخوان در موقعیت طبیعی آناتومی فرد استفاده می‌كنند.

وقتی كه تمام استخوان خارج شد، قسمت انتهایی آن به وسیله پروتز فلزی جایگزین می‌شود.

قبل از جراحی، تصویربرداری اشعه x برای اندازهگیری و اطمینان از سایز مناسب پروتز انجام می‌گیرد و در طول جراحی، جراح نیز آن را اندازه می‌گیرد تا بتواند تعیین كند چه سایزی از پروتز برای جایگزینی مورد نیاز است.

وقتی كه جراح سایز مناسب را تأیید و پروتز را تنظیم كرد، پروتز در محل خود قرار داده و در آنجا چسبانده می‌شود. به همین علت است كه بیمار بلافاصله بعد از تعویض مفصل می‌تواند راه برود.

پروتزها از آلیاژهای كبالت- كروم، سرامیك یا تیتانیوم ساخته و تا بالاترین سطح درخشندگی، صیقل داده می‌شوند.

آنها نور را مانند یك سپر كرومی صیقل داده‌شده یا آینه بازتاب می‌دهند.

بین دو پروتز فولادی صیقل داده‌شده، یك قطعه پلاستیك بسیار محكم كه پلیاتیلین یا پلی نامیده می‌شود، جاسازی می‌گردد.

انتهای دو استخوان در سطح پلی حركت می‌كنند (مانند مفصل طبیعی كه روی غضروف حركت می‌كند). توانبخشی بعد از جراحی تعویض مفصل سه تا شش ماه، بسته به وضعیت بیمار قبل از جراحی، طول می‌كشد.

نتایج بعد از عمل معمولاً بسیار عالی است و یك رهایی قابل توجه از درد و بازگشت كارایی وجود دارد. بیش از 90 درصد افراد، كار را ادامه می‌دهند تا نتایج خوب یاعالی، حتی ده سال بعد از تعویض مفصل داشته باشند. 

اگر شما در مورد تعویض كل مفصل فكر می‌كنید، در حال حاضر مهمترین توصیه برای شما «از قبل مجهز شدن» است. این به آن معنا است كه تا حد امكان قبل از عمل بهترین وضعیت را داشته باشید.

این كار شما را قادر می‌سازد كه زودتر بهبود پیدا كنید و سریع‌تر از بیمارستان مرخص شوید، تمرینات‌تان را بعد از جراحی بهتر انجام دهید و سرانجام زودتر به زندگی بازگردید.

بهترین مكان‌ها برای بهبود وضعیت قبل از تعویض مفصل، پا و عضلات مركزی هستند كه شما تمرینات آنها را یاد گرفته‌اید. 

وقتی فلز وارد مسیر می‌شود 

جالب است كه ذكر كنیم بسیاری از ورزشكارانی كه در المپیك بزرگسالان سال 2005 شركت كرده بودند، مثلاً جراحی تعویض مفصل انجام داده بودند.

حتی بعضی از دوچرخه‌سواران در مفصل را نشان آهن داشتند.

در حالی كه من بیمارانم را تشویق میكنم تا جایی كه می‌توانند بعد از تعویض فعالیت داشته باشند.

اما بعضی از ورزش‌ها بهتر از بقیه هستند. در اینجا بازی‌های ترجیح داده‌شده برای افرادی كه تعویض زانو یا ران انجام داده‌اند، آورده شده است.

تعویض كل مفصل زانو

• ایروبیك • دوچرخه‌سواری • رقص • گلف • اسبسواری • اسكی • پیاده‌روی • شنا • تنیس

تعویض كل مفصل ران

• ایروبیك • دوچرخه‌سواری • رقص • گلف • شنا • تنیس• پیاده‌روی 

اگر به شما گفته شده كه به تعویض مفصل احتیاج دارید، قبل از انجام آن باید تمرینی را انجام دهید و قبل از آن، ابتدا پاسخ سؤالات زیر را بیابید:

- جراح شما در سال چه تعداد تعویض مفصل انجام می‌دهد؟ شما باید جراحی را بیابید كه اصولاً كارش جراحی تعویض مفصل باشد.

- آیا جراح شما، جراحی مجدد/ عوارض را خودش انجام می‌دهد یا شما را به پزشكان دیگر ارجاع می‌دهد؟ شما به جراحی احتیاج دارید كه فقط جراحی اولیه را انجام ندهد، بلكه مراقبت را طی چندین سال، اگر مشكلی داشتید، داشته باشد.

- آیا جراح شما قبل از جراحی از شما می‌خواهد مجهز شوید؟ چه بیمه هزینه‌های جراحی را پرداخت کند، چه خودتان، از قبل مجهز شدن یك تفاوت بزرگ ایجاد خواهد كرد در اینكه در زمان بهبودی چقدر احساس قدرت می‌كنید.

- چند روز در بیمارستان خواهید بود؟ زمان معمول برای بستری شدن در بیمارستان، برای تعویض مفصل زانو سه تا پنج روز و برای تعویض مفصل ران یك تا سه روز است.

- بعد از جراحی، توانبخشی شما سرپایی خواهد بود یا بستری می‌شوید؟ برای هر دو نوع تعویض زانو و ران، بعد از ترك بیمارستان ممكن است لازم باشد به مركز توانبخشی مراجعه كنید و به مدت یك هفته یا بیشتر برای توانبخشی پرقوت بستری شوید.

اگر شما بعد از ترك بیمارستان مستقیم به خانه رفتید، فوراً درمان را به عنوان مریض سرپایی شروع كنید.

- از چه نوع رقیق‌كننده خونی باید استفاده کنید؟ آمپول یا قرص؟ بعد از تعویض زانو یا ران استفاده از رقیق‌كننده‌های خون برای جلوگیری از لخته شدن خون در پا لازم است. ایجاد لخته‌های خون شایع نیست، اما اگر اتفاق بیفتد، می‌تواند مشكلاتی ایجاد كند. رقیق‌كننده‌های خون، به شكل آمپول یا قرص، معمولاً برای مدت سه هفته بعد از عمل تجویز می‌شوند.