دکتر سید مهدی میرغضنفری؛ متخصص طب سنتی
در طب سنتی بنام "کرنب" خوانده میشود. انواع آن تفاوت زیادی با هم نداشته و تقریبا خواص مشابه هم دارند.
در احادیث زیاد راجع به آن روایت نداریم و در طب سنتی نیز توصیه به مصرف دائم آن نشده است و این یک نشانه است برای زیاده مصرف نکردن آن.
متاسفانه امروزه مصرف بعضی موارد که خواص خیلی زیادی دارند نظیر خرفه، کمرنگ شده ولی در بعضی موارد (مثل اینجا) شاید دچار زیاده روی در مصرف شدهایم.
طبع کلم گرم و خشک است، بنابراین استفاده از آن در سالاد کاهو و خیار و گوجه و آبلیمو که همگی سرد هستند، طبع سالاد را معتدل میکند.
کلم صفرا را زیاد میکند و نفخ ایجادکرده و باعث تلخی دهان و خشکی پوست میشود.
خوردن آن در شب خواب را بهم میزند (بخاطر هضم سنگین آن). بخاطر گرم بودن آن برای سیستم تنفسی خوب است مگر اینکه خشکی صدای فرد ناشی از گرم بودن مزاج وی باشد (یکی از علایم افزایش حرارت،خشکی صدا میباشد).
بخارپز شده آن برای ریهها و مجاری هوایی مناسب است (ریه ها و مجاری هوایی، گرمی دوست بوده، به ترشی ها نظیر سرکه و ...حساس هستند) کسانی که مزاج سرد دارند از نیم پخته آن منتفع میشوند.
البته نیم پز آن کمی خاصیت مسهل دارد. باید توجه داشته باشیم که اشکال در دفع گاهی اوقات بعلت سردی است که باعث کندی حرکات روده شده است در این موارد مصرف انجیر و تا حدودی کلم موجب تعدیل مزاج و رفع سردی میشود.
اما بعضی اوقات تنبلی روده ناشی از خشکی و گرمی است که در این موارد آلو بخارا توصیه میشود.
کلم پخته کمی خاصیت خواب آوری دارد اما خام آن کمی اختلال در خواب ایجاد میکند. این نکته جالب توجه است که پختن باعث تغییر در بعضی خواص گیاهان میشود.
کلم سودا را افزایش میدهد (چون هضم سختی دارد) بنابراین در افراد سوداوی و در فصل پاییز باید کمتر مصرف شود.
بعضی اوقات کلم را با گوشت میپزند که باعث کاهش عوارض آن میشود. کسانی که یبوست و بواسیر داشته دچار افسردگی و مالیخولیا هستند و افراد مبتلا به سرطان باید از خوردن زیاد کلم اجتناب نمایند.
بطور کلی مصرف کلم برای افراد سرد مزاج بهتر است و بعلت دارا بودن مزاج گرم، استفاده از آن در سالادهای با طبع سرد توصیه میشود.