این وضعیت نشان میدهد، همچنان سهم دلال، واسطه و یا مغازهدار از سود فروش میوه بیشتر است. در حالی که سیب در استانهای شمال غرب کشور کیلویی ۷ هزار تومان به فروش میرسد، اکنون در مغازههای سطح شهر بیش از ۲۰ هزار تومان است.
علاوه بر آن تفاوت بین قیمتهای میدان مرکزی میوه و تره بار و مغازه میوه فروشی سطح شهر که طبق مصوبه نباید بیش از ۳۰ درصد باشد، در برخی موارد بیش از ۱۰۰ درصد است، آنها نسبت به اینکه مغازهشان بالا یا پایین شهر است، قیمت میوه را تعیین میکنند، پول اجاره مغازه را در نرخ میوه تاثیر میدهند و به این دلیل است که تفاوت فاحشی بین میوه فروشیهای بالا و پایین شهر وجود دارد.
میوه در سطح شهر فراوان و هر گونه محصولی وجود دارد، میوههای پاییزه از انار و سیب گرفته تا پرتقال و نارنگی و همه گونه سبزی و صیفی در طبق عرضه مغازهها جا خوش کرده است، حتی میوه جالیزی مانند هندوانه هم از بازار رخت نبسته است.
قیمت سیب زمینی نسبت به هفتههای اخیر گرانتر است و دلیل عمده آن صادرات است، صادرات عمده این محصول به کشورهای حاشیه دریای خزر است. هر کیلو سیب زمینی بین ۱۲ تا ۱۵ هزار تومان عرضه میشود و از آنجایی که کشور ایران تولید کننده عمده این محصول است، باور قیمت بالا برای خریداران سخت است.
پرتقال، سیب و نارنگی هم در محدوده کیلویی ۲۵ هزار تومان است، اما قیمتهای بسیار پایین تری از باغداران استانهای شمالی و بین ۷ تا ۱۰ هزار تومان به گوش میرسد.
فروشندگان میوه میگویند نرخ اجاره ها بالا است و اگر بخواهیم به این شغل ادامه دهیم، مجبوریم با گرانفروشی پول اجاره را تامین کنیم.
علی جباری یک فروشنده میوه که در منطقه ۱۹ تهران مغازه تقریبا ۲۰ متری دارد، ماهانه ۶ میلیون تومان اجاره میدهد، میگوید: اجاره آنقدر بالاست که به این راحتی در نمیآید و مجبور هستیم میوه را به نرخی بیش از ۳۰ درصد مصوب بفرشیم.
وی تایید میکند که نرخ مصوب اتحادیه برای فروش میوه نشان میدهد که بعضا تفاوت قیمت میوه از میدان مرکزی میوه و تره بار تا سطح مغازههای شهر تا ۱۰۰ درصد هم میرسد و از زمین باغدار تا سطح شهر تا ۳۰۰ درصد اختلاف هم دیده شده است.