تحریریه گروه ترجمه زندگی آنلاین
جای هیچ تردیدی نیست که خندیدن به فرد احساس خوبی می دهد و کسی که واقعا از ته دل می خندد، احساس شادی و رهایی می کند. فراتر از این، خنده برای سلامتی بدن بسیار خوب است.
بنابر تحقیقات مشخص شده که خنده بهترین داروی مبارزه با اضطراب است زیرا می تواند جلوی ترشح هورمون های مربوط به اضطراب مانند کورتیزول را بگیرد و در مقابل ترشح هورمون های آرامش بخش و شادکننده مانند دوپامین را موجب شود.
اما تاکنون به مفهوم و معنای خنده های متفاوت فکر کرده اید و اینکه می توان از مدل خندیدن افراد، به شخصیت آنها پی برد؟ در ادامه به معانی برخی از انواع خنده ها اشاره شده است:
خنده بی صدا
این خنده معمولا از سر اجبار در یک موقعیت اجباری است. مثلا سرکارتان، یک مشتری برایتان جوک بی مزه ای تعریف می کند و شما به اجبار به دلایل آداب اجتماعی سعی می کنید، بخندید.
در چنین موقعیتی بی صدا می خندید. یا در موقعیت های دیگر اجتماعی، می خواهید مثلا باب گفتگو را با کسی باز کنید و یا با کسی دوست شوید، اینگونهمی خندید. در حقیقت به این نوع خنده، خنده آداب معاشرت می گویند.
خنده با صدای بلند
این نوع خنده صادقانه و از ته دل است. نشان می دهد فرد بسیار شاد و خوشحال است. صاحب این نوع خنده شخصیت روراستی دارد. در عین حال دوست دارد توجه دیگران را به خود جلب کند.
در سخنانش هرگز با کنایه حرف نمی زند، بلکه همیشه صریح و رک است.
خنده با لب های بسته
فردی که با لب های بسته می خندد، سعی دارد احساسات خود را پنهان کند. معمولا از اینکه دیگران پی به افکارش ببرند، می هراسد. این افراد احتمالا راز یا رازهایی در دل دارند.
خنده عصبی
فرض کنید در یک جلسه کاری، یا عروسی و یا مراسم عزاداری هستید و باید ساکت و موقر باشید. اما برعکس ناگهان به طور غیرقابل کنترل می خندید و حتی نمی توانید جلوی خود را بگیرید.
در واقع خنده های عصبی واکنش ناخودآگاه بدن به لحظات اضطراب آور است. این نوع خنده ها نشان می دهد که فرد به سرعت مضطرب می شود و در ضمن اعتماد به نفس کافی ندارد.
خندیدن همراه با صدای خس خس
برخی از افراد به گونه ای می خندند که گویی دچار حمله آسم شده اند. این نوع خنده ها درواقع نوعی خنده بلند است اما موقعیت اجتماعی که در آن قرار دارند، اجازه بلند خندیدن را به آنها نمی دهد و آنها خنده بلندشان را به این شکل کنترل می کنند.
چنین فردی معمولا روحیه ای بسیار شاد دارد و خوش خنده است اما تاجایی که می تواند خودداری می کند و جلوی خنده های گاه و بیگاه خود را می گیرد.
خندیدن و پوشاندن دهان
افرادی که هنگام خندیدن دهان شان را می پوشانند، بسیار خجالتی و بی اندازه مراقب صحبت کردن شان هستند. آنها می ترسند، دیگران بخش حقیقی وجودشان را بشناسند و در ضمن بسیار حسابگر هستند.
در ظاهر این افراد بسیار موقرانه رفتار می کنند اما در مواقعی که خود واقعی شان معلوم می شود، چنین موقر نیستند.