تحریریه دنیای سلامت
فروتنی چیزی نیست كه خود به خود در كسی ایجاد شود؛ بهخصوص در دنیای پر از رقابت امروز. مردم در كسب موقعیتهای بهتر، ظاهر زیباتر و شرایط مالی بالاتر با یكدیگر رقابت میكنند. در این میان افراد متواضع كسانی هستند كه سعی در خودستایی كردن و تحت تأثیر قرار دادن دیگران ندارند.
آنها آرام، نجیب، خونسرد و بردبارند. برای متواضع بودن باید بسیاری خصوصیات دیگر نیز داشت؛ اما متأسفانه اغلب مردم اینروزها خلاف آنها رفتار میكنند. در تمامی فرهنگها، تواضع نوعی فضیلت است؛ اما غالباً در بهكارگیری این مفهوم ناموفق هستیم. فرد متواضع و فروتن ضعیف نیست و دائماً احساس شرمندگی نمیكند، بلكه برای شخصیت خود ارزش قائل است و عزت نفس دارد.
او نیازی به دیده شدن ندارد و هرگز نمیخواهد خود را بزرگتر از آنچه كه هست نشان دهد. در واقع تواضع و فروتنی نقطه مقابل خودشیفتگی است. خودشیفتگی در بزرگسالی صفتی ناپسند و ضد اجتماعی تلقی میشود. افراد خودشیفته نسبت به انتقاددیگران بسیار حساسند، عزت نفس كاذبی دارند، كلیه موفقیتهایشان را به تواناییهای خود نسبت میدهند و شكستهایشان را به دیگران و عوامل بیرونی.
این افراد به راحتی خود را در موقعیتهای مختلف توجیه میكنند؛ به شدت اهل رقابت هستند و میخواهند بر تمام رقیبان خود غلبه كنند. آنقدر خود را محق میدانند كه با دیگران پرخاشگری و بدرفتاری میكنند. اما برعكس، افراد متواضع نیازی به غلبه بر دیگران ندارند و هرگز نمیخواهند برتریهای خود را به رخ دیگران بكشند.
انسان مغرور هرگز نمیتواند فروتن و متواضع باشد. غرور با انسان در آمیخته است و از درون به او ضربه میزند. انسان مغرور همیشه به دنبال مقصرهای بیرونی است؛ چرا كه با پیدا شدن مقصر آرام میشود و احساس گناه نمیكند. چنین افرادی با كسانی كه برای آنها زحمت كشیدهاند، رفتار نامناسبی دارند.
متواقع و فروتن بودن به این معنا نیست كه در مورد خودتان احساس خوبی نداشته باشید. اعتماد به نفس و حس خود دوستی چیزی جدا از غرور و خودخواهی است. با آنكه هردو در پی شناخت استعدادها و تواناییهای خاص هر فرد ایجاد میشوند، اما فخر فروشی ریشه در بیاعتمادی به خود و عدم اطمینان به خویشتن دارد.
وقتی كه محدودیتها و كاستیهای خود را بشناسید و از آنها آگاه باشید، به خاطر چیزهایی كه در آنها استعداد و موفقیت بیشتری دارید، دچار كبر و غرور نمیشوید؛ چرا كه میدانید كسی هست كه درموردی دیگر حتماً از شما بهتر است. درك این مفهوم كه شما نمیتوانید همیشه درهر چیز بهترین باشید، نه تنها از ایجاد كبر و غرور جلوگیری میكند.
بلكه زمینه پیشرفت بیشتر را نیز فراهم میسازد. تشخیص و شناسایی كاستیها و ناتوانیها باعث نمیشود كه دست از تلاش برای عملی كردن رویاهایتان بردارید و در صدد یادگیری چیزهای جدید نباشید؛ بلكه اشتباهات خود را خواهید شناخت و بهتر در مورد خود و دیگران قضاوت خواهید كرد. (كاری كه هر روز به طور خود آگاه و یا ناخودآگاه انجام میدهیم) پس چه بهتر كه هنگام قضاوت در مورد دیگران، در مورد خودمان نیز قضاوت كنیم.
هیچگاه خود را با دیگران مقایسه نكنید، زیرا غیر ممكن است با این احساس و بدون تلاش برای آنكه بهترین باشید، متواضع بودن را تجربه كنید. از اینكه دچار اشتباه شوید، هراسی به خود راه ندهید. هیچگاه از خود انتظار نداشته باشید كه هیچ اشتباهی نكنید. زیرا بخشی از فروتنی این است كه شما نیز دچار اشتباه میشوید و آدمی هیچگاه از اشتباه به دور نیست؛ چون همه چیز را بهطور كامل نمیداند.
شاید قبول این مسأله برای ما دشوار باشد، اما گاهی اوقات حتی كسانی كه به شدت با آنها مخالف هستیم، نیز راست میگویند و حق با آنهاست. اما راز رسیدن به این فروتنی چیست و چگونه میتوان بر كبر و خودخواهی غلبه كرد؟ بی تردید، همیشه متواضع و فروتن بودن برای انسان بس دشوار و حتی غیر ممكن است؛ زیرا ما معمولاً با غرور و خودخواهی زندگی میكنیم. كبر و خودخواهی، سیاهترین نیرویی است كه میتواند روح را نابود كند.
خودخواهی حتی روی روابط با دیگران نیز اثر مخرب دارد. شادی را از زندگی میگیرد و حتی موفقیتها را حقیر و كم ارزش میكند...
برای خواندن بخش دوم- فروتنی؛ داروی آرامبخش- اینجا کلیک کنید.