به گزارش ایسنا،ورزش منظم رشد رگ‌های خونی جدید را در مناطق مغزی که در آن نوروژنز اتفاق می‌افتد، افزایش می‌دهد و خون رسانی بیشتری را ایجاد می‌کند، همچنین ورزش موجب می‌شود که از پرفشاری خون (فشار خون بالا) که یک عامل خطر برای ابتلا به زوال عقل است، جلوگیری و حتی آن را درمان کند.
افزایش سن، عملکرد طبیعی سیستم ایمنی بدن کاهش می‌یابد و خطر ابتلا به بیماری عصبی مانند بیماری آلزایمر افزایش پیدا می‌کند. با افزایش سن، میکروگلیا‌ها (یاخته‌هایی کوچک و غیرعصبی و میان‌بافتی با منشا میان‌پوستی هستند که بخشی از ساختار حمایتی دستگاه عصبی مرکزی را تشکیل می‌دهند) در پاکسازی آسیب کارایی کمتری پیدا می‌کنند و توانایی کمتری در جلوگیری از بیماری و التهاب را دارند؛ این بدان معنی است که التهاب عصبی می‌تواند پیشرفت و عملکرد مغز از جمله حافظه را مختل کند.
بیشتربخوانید:
8 باور غلط درباره آلزایمر
بر اساس این مطلب که از سوی رمضان حیدریان متخصص پزشکی ورزشی تهیه شده و از سوی فدراسیون پزشکی ورزشی در اختیار ایسنا قرار گرفته آمده است: ورزش می‌تواند این میکروگلیا‌ها را در مغز دوباره احیا (برنامه ریزی) کرده و باعث شود میکروگلیا‌ها انرژی بیشتری کسب کنند و توانایی مقابله با تغییرات التهابی عصبی را که عملکرد مغز را مختل می‌کند، داشته باشند؛ بنابراین چگونه می‌توانیم اطمینان حاصل کنیم که برای محافظت از مغز، نوع ورزش صحیح را انتخاب کرده ایم یا به اندازه کافی ورزش می‌کنیم؟
تاکنون شواهد کافی برای تهیه دستورالعمل‌های خاص برای سلامت مغز وجود ندارد، هرچند یافته‌ها حاکی از آن است که بیشترین فواید حاصل از ورزش هوازی مانند پیاده روی، دویدن یا دوچرخه سواری است و به بزرگسالان توصیه می‌شود حداقل ۱۵۰ دقیقه در هفته ورزش هوازی با شدت متوسط همراه با فعالیت‌هایی که قدرت و انعطاف پذیری را حفظ می‌کنند، داشته باشند تا سلامت عمومی نیز به خطر نیافتد.
چند روش وجود دارد که بر اساس آن ورزش باعث تغییر ساختار مغز می‌شود. بسیاری از مطالعات نشان می‌دهد که ورزش می‌تواند با افزایش سن
بیشتربخوانید:
غذاهای مدیترانه‌ای برای حافظه بهتر
حافظه ما را محافظت کند و به این دلیل ثابت شده که ورزش از کاهش حجم کل مغز جلوگیری می‌کند (می تواند منجر به کاهش عملکرد شناختی شود) و همچنین از جمع شدن در مناطق خاص مغز مرتبط با حافظه جلوگیری کند.
مغز به شدت وابسته به جریان خون است و تقریبا ۱۵ درصد از حجم خون کل بدن را دریافت می‌کند (علی رغم اینکه اندازه آن فقط ۲-۳ درصد از کل بدن است) و به این دلیل است که بافت‌های عصبی ما برای عملکرد و زنده ماندن به اکسیژن رسانی دائمی نیاز دارند و هنگامی که سلول‌های عصبی فعال‌تر می‌شوند، جریان خون در منطقه‌ای که این سلول‌های عصبی واقع شده اند افزایش می‌یابد تا تقاضا را برآورده کند، به همین ترتیب حفظ مغز سالم به حفظ شبکه سالم عروق خونی بستگی دارد.
ورزش منظم رشد رگ‌های خونی جدید را در مناطق مغزی که در آن نوروژنز اتفاق می‌افتد، افزایش می‌دهد و خون رسانی بیشتری را ایجاد می‌کند که از رشد این سلول‌های عصبی جدید پشتیبانی می‌کند. ورزش همچنین سلامت و عملکرد رگ‌های خونی موجود را بهبود می‌بخشد و اطمینان حاصل می‌کند که بافت مغز به طور مداوم برای تامین نیاز‌ها و حفظ عملکرد خود، خون کافی دریافت می‌کند.
سرانجام، ورزش منظم می‌تواند از پرفشاری خون (فشار خون بالا) که یک عامل خطر برای ابتلا به زوال عقل است، جلوگیری و حتی آن را درمان کرده و به چندین روش برای افزایش سلامت و عملکرد رگ‌های خونی در مغز کار می‌کند.
بیشتر بخوانید:
عادت های روزانه ای که موجب تخریب مغز می شود
