پوسته شدن اطراف ناخن معمولا به دلیل کمبود آب برای عملکرد مناسب لایه‌ی شاخی که بیرونی‌ترین لایه‌ی روی پوست است بوجود می‌آید و از سلول‌های مرده تشکیل شده است. چربی محافظ در این قسمت از پوست کم شده و بنابراین پوست خشک می‌شود. بسته به دلیل پنهان، این اتفاق می‌تواند منجر به خونریزی، پوسته شدن و یا ترک خوردن پوست اطراف ناخن‌های دست شود.
سایر علائم خشکی پوست شامل خارش، قرمزی یا خاکستری شدن پوست می‌شود یا احساس کشیدگی و سفتی پوست. قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی از لاک ناخن گرفته تا دوش گرفتن با آب داغ و یا حتی شستن دست‌ها با صابون زیاد می‌تواند منجر به بروز این مشکل شود.
در این مطلب دلایل خشکی پوست، پوسته شدن پوست اطراف ناخن و مخصوصا تاثیر کمبود ویتامین یا اوردوز ویتامین را برای‌تان شرح می‌دهیم.
کمبود ویتامین یا اوردوز ویتامین چگونه می‌تواند در پوسته شدن پوست اطراف ناخن نقش داشته باشد؟
پوسته شدن پوست اطراف ناخنتان می‌تواند نتیجه‌ی مصرف خیلی کم یا خیلی زیاد یک سری از مواد مغذی باشد. هر گونه کمبود ویتامینی می‌تواند منجر به خشکی پوست شده و در نهایت پوست اطراف ناخنتان را ترک خورده و پوسته کند. کمبود ویتامین B۳ یا ویتامین B۷ و مسمومیت با ویتامین A همگی می‌توانند علت پوسته شدن پوست اطراف ناخن باشند.
۱. کمبود ویتامین B۳ یا نیاسین
نیاسین یا ویتامین B۳ ویتامین مهمی برای سلامت پوست است. کمبود شدید ویتامین B۳ می‌تواند منجر به بیماری پوستی به نام پلاگر شود. علائم بیماری پلاگر شامل التهاب پوست، فلسی شدن و درناک شدن پوست و ترک پوست می‌شود. پوست به مرور زمان با ترک خوردن می‌تواند پوسته شود، خونریزی کند و یا تیره و سفت شود. همچنین ممکن است لب‌ها و زبان‌تان نیز پوسته شود. پلاگر اولیه معمولا نتیجه‌ی رژیم غذایی است که هم از نظر نیاسین و هم از جهت تریپتوفان کمبود دارد.
هر چند پلاگر اغلب در اثر رژیم غذایی نادرست بوجود می‌آید، اما پلاگر ثانویه نتیجه‌ی استفاده نکردن از نیاسین کافی در رژیم غذایی است که می‌تواند به دلیل اسهال‌های طولانی مدت، الکلیسم، بیماری هارت ناپ، سندرم کارسینوئید و دارو‌های گوناگونی، چون ایزونیازید بوجود بیاید.
پلاگر می‌تواند برانگیزاننده‌ی زوال عقل و درماتیت نیز باشد. معمولا مصرف مکمل نیاسین، موثرترین روش بازیابی ذخایر ویتامین B۳ در بدن است. رژیم غذایی سرشار از نیاسین شامل ماهی تن، مرغ، سالمون، گوشت بره، بوقلمون، ساردین، نخود سبز، مارچوبه، بروکلی، سبزیجات کلمی، اسفناج، بادمجان، تمشک سیاه و کدو حلوایی می‌شود.
۲. کمبود ویتامین B۷ یا بیوتین
بیوتین یا ویتامین B۷، وظیفه‌ی عمده‌ی حفظ سلامت پوست، مو و ناخن را به عهده دارد. گاهی بیوتین، به نام اختصاری ویتامین H نامیده می‌شود که از واژه‌ی آلمانی Haut به معنی مو و پوست گرفته شده است. کمبود بیوتین نادر است و باعث خشکی پوست و فلسی شدن آن می‌شود. با تشدید کمبود بیوتین، درماتیت جدی‌تری ایجاد شده که التهاب، فلس‌های تیره رنگ و ریزش مو را به دنبال دارد.
سایر علائم شامل قرمزی چشمها، ترک خوردن لب‌ها، خستگی، افسردگی، بیخوابی و از دست دادن اشتها می‌شود. کمبود بیوتین می‌تواند علائم پسوریازیس و اگزما را تشدید کند که نهایتا منجر به پوسته شدن پوست اطراف ناخن می‌شود. کمبود بیوتین معمولا در بیماران مبتلا به بیماری کرون شایع است.
چطور می‌توانید از کمبود بیوتین پیشگیری کنید؟ غذا‌های سرشار از بیوتین شامل هویج، گوجه فرنگی، پیاز، آوکادو، تخم مرغ، بادام، گردو، پسته، دانه کنجد، شیر بُز، سالمون، چغندر برگ و موز می‌شود.
۳. اوردوز رتینول یا ویتامین A
ویتامین A آنتی اکسیدانی است که مسئولیت نگهداری پوست، التیام زخم، رشد مجدد پوست و سلامت سیستم ایمنی را به عهده دارد. ویتامین A به دو شکل وجود دارد: بتا کاروتن و ویتامین A فعال. ویتامین A فعال که به آن رتینول هم می‌گویند، در غذا‌های حیوانی وجود داشته و بدن مستقیما از آن استفاده می‌کند و نیازی نیست اول تبدیل شود. از سویی دیگر، کاروتنوئید‌هایی مانند بتاکاروتن در میوه‌ها و سبزی‌ها وجود دارند. کاروتنوئید‌ها بعد از گوارش غذا به رتینول تبدیل می‌شوند.
وقتی پای ویتامین A به میان می‌آید، مصرف زیاد آن می‌تواند موجب پوسته شدن پوست شود که شامل پوست اطراف ناخن هم می‌شود. معمولا مسمومیت با ویتامین A که ناشی از غذا باشد به سختی اتفاق می‌افتد، چون به دوز‌های بسیار زیادی نیاز است تا مسمومیت روی بدهد. اوردوز با ویتامین A از استفاده‌ی طولانی مدت از کرم‌ها و ژل‌ها و مکمل‌های ویتامین A ناشی شده و یا در اثر مصرف تصادفی دوز‌های بسیار بالای این ویتامین بروز می‌کند. افرادی که دچار نارسایی کبد هستند، بیشتر مستعد علائم مسمومیت با ویتامین A می‌باشند.
سایر علت‌های پوسته شدن پوست اطراف ناخن
علاوه بر کمبود ویتامین با اوردوز ویتامین، علت‌های دیگری هستند که منجر به خشکی پوست و پوسته شدن آن می‌شوند..
عادت‌های بد: گاهی عادت‌های اضطرابی مانند جویدن یا کندن ناخن‌ها و کوتیکول‌ها موجب این حالت می‌شود. این عادت‌ها می‌توانند به پوست آسیب زده و ایجاد عفونت کنند..
زیاد دست شستن: شستن مکرر دست‌ها می‌تواند باعث خشکی پوست و پوسته شدن آن بشود، چون استفاده‌ی زیاد از صابون یا مایع دستشویی، سطح پوست را سابیده و آن را حساس و آسیب پذیر می‌کند.
استفاده از محصولات شیمیایی قوی: مواد شیمیایی گوناگونی که به صابون‌ها، مرطوب کننده‌ها، شامپو‌ها و سایر محصولات آرایشی و بهداشتی افزوده می‌شود، معمولا منجر به پوسته شدن پوست اطراف ناخن می‌شوند.
آفتاب سوختگی: سپری کردن زمان طولانی زیر آفتاب مستقیم می‌تواند شما را دچار آفتاب سوختگی کند و در عرض چند روز پوست‌تان خشک و پوسته شود.
هوای خیلی سرد یا خیلی گرم: ترک خوردگی، خشکی و پوسته شدن پوست اطراف ناخن می‌تواند نتیجه‌ی خشکی آب و هوا و سرما یا گرمای هوا باشد.
واکنش‌های آلرژیک: پوست اطراف ناخن ممکن است بخاطر قرار گرفتن در معرض آلرژن‌هایی مانند لاتکس، نیکل، پودر شوینده یا حلال‌های شیمیایی خاص بروز کند.
اگزمای دست: اگزمای دست می‌تواند موجب قرمزی پوست، ترک خوردگی و خارش و پوسته شدن پوست شود. از آب گرم استفاده نکنید و شوینده‌های ملایم را برای درمان اگزمای دست بکار ببرید.
عفونت‌های قارچی: ایجاد قارچ روی انگشتان دست نیز می‌تواند موجب خشکی و پوسته شدن پوست اطراف ناخن شود. قارچ‌هایی مانند کاندیدا آلبیکانس یا گاهی درماتوفیت‌ها فقط در بافت مرده مانند سلول‌های مرده‌ی پوست یا ناخن زندگی می‌کنند.
پسوریازیس: پوسته شدن پوست اطراف ناخن نیز علامتی از پسوریازیس است. پسوریازیس یک بیماری مزمن پوستی است.
کمبود کلسیم: خشکی پوست می‌تواند علامت کمبود کلسیم باشد که باعث پوسته شدن پوست اطراف ناخن می‌شود.
حرف آخر
درمان پوسته شدن پوست اطراف ناخن بستگی به علت آن دارد. بهتر است با پزشک متخصص در این مورد صحبت کنید تا با تشخیص دلیل پنهان این مشکل، درمان مناسب را تجویز کند. محصولات طبیعی مانند ژل آلوئه ورا، روغن نارگیل، روغن زیتون و یا عسل خام نیز توصیه می‌شوند.
منبع: برترین ها
