چرا كه در این حالت در كمترین زمان فعالیت (شب) بیشترین غذا خورده مىشود و در بیشترین زمان فعالیت (طول روز) كه بدن ما نیازمند به سوخت و ساز فعال براى انجام فعالیت‌هاى روزمره هست هیچ گونه منبع انرژى در دسترس نیست و این مسأله سبب افت در میزان و كیفیت فعالیت‌هاى مورد نیاز مى‌گردد.
براى از بین بردن یا كمتر كردن عطش شدید در این ماه چه باید كرد؟
براى فهم این سؤال به این مثال توجه كنید. مزرعه‌اى را در نظر بگیرید كه در كنار یك رودخانه پرآب است براى اینكه این مزرعه به صورت دائم آبیارى شود و از حملات احتمالى آب در فصول گوناگون در امان باشد، سدى مقابل آب مى‌زنیم تا بتوانیم آب را مهار كرده و با ایجاد روزنه‌هایى در سد به صورت دائم و كنترل شده مزرعه‌مان را آبیارى كنیم.
در ماه مبارك رمضان نیز باید سدى در بدنمان بسازیم كه بتوانیم آب و مواد غذایى را كه در سحرى مصرف كرده‌ایم به صورت یكنواخت و دائم در طول روز به قسمت‌هاى مختلف بدنمان برسانیم. این كار را مى‌توانیم با مصرف مواد غذایى پرفیبر (سبزیجات و میوه‌ها) انجام دهیم.
این دسته از مواد غذایى با احاطه سایر گروه‌هاى غذایى خورده شده اولاً باعث مىشود آنزیم‌هاى گوارشى به صورت آرام آرام روى مواد غذایى اثر كند و ثانیاً با كم كردن سرعت جذب مواد غذایى باعث مىشود كه بدن به آهستگى و در فراخى وقت اقدام به جذب مواد غذایى بكند كه هم دچار خستگى كمترى مىشود و هم از آن طوفان قندى و انسولین بالاى بعد از آن جلوگیرى مى‌كند بنابراین توصیه مىشود در سحرى از مواد غذایى پرفیبر مثل سبزیجات و به‌ویژه میوه‌ها استفاده كنید چرا كه میوه‌ها اولاً منبع سرشارى از فیبر هستند و ثانیاً قند موجود در میوه‌ها در حالت خالص و بدون فیبر هم دیرتر از قندهاى ساده جذب مى‌گردد كه این امر سبب مىشود فرد دیرتر احساس گرسنگى نماید.
مواد غذایى پرفیبر آب زیادى را در خود جذب كرده و بدن مى‌تواند آن را به آهستگى جذب كند و احساس تشنگى دیرتر عارض مى‌گردد. یكى از مكانیسم‌هاى احساس گرسنگى، خالى بودن معده است. فیبرها سرعت حركت مواد غذایى را نیز كاهش مى‌دهند و این مسأله باعث مىشود كه مكانیسم مذكور دیرتر شروع شود.
مصرف آب به مقدار فراوان در وعده سحرى و به ویژه ما بین غذا توصیه نمى‌شود چرا كه طى اشاره‌اى كه باعث رقت اسید و آنزیم‌هاى گوارشى شده و اختلال در روند هضم را باعث مىشود.
میزان كاهش وزن در ماه مبارك رمضان تا چه حدى باید باشد؟
با توجه به اینكه در ماه مبارك رمضان در بیشترین زمان فعالیت (طول روز) كمترین مصرف مواد غذایى را داریم به همین خاطر با توجه به اینكه فعالیت‌هاى روزمره سبب از دست رفتن كالرى مىشود و وزن كم خواهد شد این مسأله در مورد افراد مختلف با توجه به جنس (مرد یا زن)، وزن و سن متفاوت است ولى در حالت معمول بین ۲ تا ۴ كیلوگرم كاهش وزن وجود دارد كه این كاهش قسمتى به از دست دادن كالرى و قسمتى هم به عدم دریافت مواد غذایى و آب مربوط است.
خانم‌هاى شیرده با رعایت چه تغذیه‌اى در هنگام روزه‌دارى سلامت‌شان تضمین مىشود؟
در كتب تخصصى تغذیه آمده است كه حدود یك سوم نیاز براى ترشح شیر از ذخایر چربى بدن كه در سه ماهه سوم حاملگى تشكیل شده است تأمین مى‌گردد و دو سوم دیگر از طریق تغذیه باید مهیا گردد. رژیم غذایى مادر شیرده باید غنى از پروتئین، كلسیم، آهن و ویتامین‌ها باشد و در صورت لحاظ نكردن این مواد در رژیم غذایى وى دچار كمبودهاى شدید و نهایتاً عوارض خطرناكى چون پوكى استخوان، خرابى دندان‌ها، كم‌خونى و ریزش مو مىشود.
طبق فتواى مراجع عظام مادران شیرده مى‌توانند روزه بگیرند ولى اگر بعد از چند روز احساس كردند كه روزه سبب كاهش در مقدار شیر آنها شده است روزه گرفتن جایز نیست. به مادران در دوران شیردهى توصیه مىشود در وعده‌هاى غذایى سحرى، افطار و شام از مواد سرشار از آهن (مثل گوشت و حبوبات) و كلسیم (مثل شیر و لبنیات) بیشتر استفاده كنند و از خوردن ادویه‌جات، فلفل، سیر، پیاز و زیره كه سبب بدبو شدن شیر مىشود پرهیز كنند چرا كه مكیدن فرزند یكى از عوامل مؤثر در ترشح شیر است و بد بو شدن شیر سبب عدم مكش نوزاد شده و منجر به كاهش یا قطع شیر مى‌گردد.
برای خواندن بخش اول- شیوه مناسب تغذیه در دوران روزه‌داری- اینجا کلیک کنید.
برای خواندن بخش سوم- شیوه مناسب تغذیه در دوران روزه‌داری- اینجا کلیک کنید.
