زندگی آنلاین؛ مجله اینترنتی سبک زندگی

قبل از ادرار در ظرف مخصوص آزمایشگاه، حتماً خود را تمیز كنید تا جرم‌های بیرونی وارد نمونه ادرار‌تان نشود. در صورت وجود هرگونه جرمی در ادرار، می‌توان نتیجه گرفت كه فرد به عفونت دستگاه ادراری دچار شده است. گاهی اوقات دكتر آزمایشگاه كاغذی را درون ظروف حاوی نمونه ادرار می‌اندازد تا تغییر رنگ آن را مشاهده كند.

تغییر رنگ كاغذ نشان‌دهنده عفونت مثانه است. بعد از آنكه عفونت تشخیص داده شد، پزشك دارو تجویز می‌كند و از شما می‌خواهد كه مدتی از نوشیدنی‌های كافئین‌دار، مثل نوشابه، چای و ... پرهیز كنید؛ زیرا كافئین مثانه را تحریك كرده و موجب سوزش آن می‌شود.

عفونت دستگاه ادراری به این معنا نیست كه اگر یك بار به آن دچار شدید، این اتفاق مرتباً تكرار شود. برای دوری از این باكتری‌ها همواره خود را تمیز نگاه دارید. خانم‌ها به هنگام ادرار و مدفوع باید عمل شست‌و شوی خود را از جلو به عقب انجام دهند. از نگاه داشتن ادرار خود پرهیز كنید و وقتی كه لازم است، حتماً به دستشویی بروید و مثانه خود را تخلیه كنید. به هنگام تشنگی، حتماً تشنگی خود را برطرف كنید؛ حتی اگر سرتان خیلی شلوغ است. آب و آب میوه قره‌قاط نیز، در این گونه مواقع، بهترین انتخاب می‌باشد.

آب‌میوه قره قاط از رشد باكتر‌ی‌‌های مضر در دستگاه ادراری جلوگیری می‌كند. لباس زیر خود را همیشه تمیز نگاه دارید و از پوشیدن لباس‌های پلاستیكی خودداری كنید؛ زیرا باعث جذب رطوبت و خیسی بدن‌تان می‌شود. لباس‌های نخی بهترین انتخاب هستند. لباس‌های زیر اگر از جنس پلاستیكی باشند، خصوصا در آب و هوای گرم، بهترین شرایط را برای رشد باكتری‌ها فراهم می‌كنند.

عفونت ادراری در اثر برگشت ادرار

یكی از مهم‌ترین علل عفونت ادراری در كودكان، ریفلاكس یا برگشت ادرار از مثانه به كلیه‌هاست. این مسأله معمولاً در30- 50 درصد از دختران دیده می‌شود و می‌تواند علت ژنتیكی داشته باشد؛ مثلا اگر پدر و مادر دچار برگشت ادرار از مثانه به كلیه‌ها باشند، تقریباً 30- 50 درصد بچه‌های‌شان نیز با این مشكل مواجه می‌شوند.

اگر در خانواده‌ای یكی از بچه‌ها برگشت ادرار داشته باشد، 25- 30 درصد احتمال دارد كه بچه‌های دیگر نیز به این عارضه مبتلا شوند. علائم عفونت ادراری بستگی به این مسأله دارد كه درگیری سیستم ادراری محدود به مثانه است یا كلیه‌ها را هم درگیر كرده است. اگر درگیری فقط در مثانه باشد، معمولاً علائم به صورت تكرر ادرار، سوزش ادرار، بی‌اختیاری ادرار، زور زدن در هنگام ادرار، بوی بد و در مواردی تب می‌باشد.

اما مشكل اصلی زمانی پیش می‌آید كه كلیه‌ها نیز درگیر شوند كه موجب تخریب آنها می‌گردد. بازگشت ادرار به علت اشكال در كار دریچه یكطرفه حالب به وجود می‌آید و موجب پس زدن ادرار می‌شود. پس زدن ادرار به علت اختلالات مادرزادی، عفونت و برخی دیگر از بیماری‌ها به وجود آمده و عدم درمان آن می‌تواند موجب آسیب‌های جبران‌ناپذیر به كلیه شود. این بیماری معمولاً تا سن هفت سالگی بهبود پیدا می‌كند؛ ولی تا این سن باید مراقب بود به كلیه‌ها آسیبی وارد نشود.

در صورت مشاهده علائم بیماری و مراجعه به پزشك، آزمایش كشت ادرار انجام می‌شود و وقتی وجود عفونت ادراری مشخص شد، سایر آزمایش‌های لازم انجام می‌پذیرد تا پزشك پی به میزان و نوع برگشت ادرار ببرد. در صورت استفاده از دارو (به تشخیص پزشك متخصص) بیمار باید هر شب مقدار مشخصی آنتی‌بیوتیك ضعیف مصرف كند. طول دوره درمانی را پزشك تعیین می‌كند. معمولاً با مصرف طولانی مدت آنتی‌بیوتیك، مسأله جدی و خطرناكِ آسیب دیدن كلیه‌ها از بین می‌رود.

براي خواندن بخش اول- بيماري عفونت هاي ادراري- اينجا كليك كنيد.