تحریریه دنیای زنان
آنفلوانزا یك بیماری ویروسی است كه بخشهای بالایی مجراهای تنفسی را درگیر میكند. اغلب مردم، واژه «آنفلوانزا» را برای هر بیماری خفیف مانند سرماخوردگی به كار میبرند زیرا برخی علائم آنها مشترك است. اما در حقیقت، آنفلوانزا نباید با سرماخوردگی اشتباه شود. علائم آنفلوانزا اغلب از سرماخوردگی شدیدتر و مدت آن طولانیتر است.
بیشتر مردم بدون مشكل جدی از این بیماری رهایی مییابند، اما گاهی بیماری به عفونت باكتریایی، از جمله عفونت گوش، عفونت سینوسها یا عفونت مجراهای تنفسی(برونشیت) میانجامد. البته، با نگهداری مناسب از بیمار در خانه میتوان از این عفونتها پیشگیری كرد. در برخی بیماران ممكن است عفونتهای دردسر سازتری به وجود بیاید. بیمارانی كه در خطر چنین عفونتی هستند و باید در بیمارستان بستری شوند، عبارتند از: بچههای كم سن، بزرگسالان 65 ساله یا بیشتر و كسانی كه ناراحتیهای پزشكی جدی دارند.
عوامل ایجاد آنفلوانزا
دو نوع ویروس آنفلوانزای A و B ، باعث ایجاد این بیماری میشوند. به طور معمول نوع A عامل همهگیری سالانهای است كه رخ میدهد. این ویروسها پیوسته تغییر میكنند و سوشهایی را تولید میكنند كه با ویروس اولی تفاوت دارند اما برخی از ویژگیهای آن را حفظ كردهاند. سوشهای ویروس آنفلوانزا كه باعث بیماری میشوند ممكن است از سالی به سال دیگر تفاوت داشته باشد.
علائم آنفلوانزا
از نشانههای آنفلوانزا میتوان به تب، بدن درد، سردرد، سرفههای خشك و گلودرد اشاره نمود. همچنین ممكن است شما احساس خستگی و كاهش اشتها داشته باشید. این علائم، معمولا 3 تا 4 روز ادامه دارند اما ممكن است 1 تا 2 هفته دیگر طول بكشد تا بیماری به طور كامل بهبود یابد.دوره كمون این بیماری نیز 1 تا 4 روز است؛
یعنی از زمانی كه فرد در معرض ویروس (افراد مبتلا به آنفلوانزا) قرار میگیرد تا زمان بروز علائم 1 تا 4 روز طول میكشد.از جمله افرادی كه در معرض خطر بیشتری نسبت به ویروس آنفلوانزا قرار دارند میتوان به كودكان، زنان باردار، افراد سالمند و افراد با سیستم ایمنی ضعیف اشاره نمود.
تشخیص آنفلوانزا
پزشكان به طور معمول آنفلوانزا را از روی نشانههای آن تشخیص میدهند، بهویژه اگر موردهای مشابه زیادی از بیماری در جامعه دیده شود و مركز بهداشت منطقه شیوع بیماری را تایید كرده باشد. در برخی موارد، ممكن است پزشك با استفاده از آزمایش خون، نوع ویروس آنفلوانزا را تشخیص دهد.
درمان آنفلوانزا
مراقبت و استراحت در خانه همه آن چیزی است كه برای تسكین نشانههای آنفلوانزا نیاز است. باوجود این، داروهای ضد ویروس برای كاهش مدت زمان بیماری و شدت نشانهها نیز وجود دارد. این داروها بهویژه برای كسانی كه خطر شدت گرفتن پیامدهای بیماری در آنان بالاست، مفید هستند. مصرف این داروها را طی دو روز پس از بروز نخستین نشانهها باید آغاز كرد (البته زیر نظر پزشك).علاوه بر آن، برای بهبودی بیماری آنفلوانزا، به استراحت و نوشیدن مایعات فراوان نیاز است. همچنین شستن دست و صورت و پاشویه، البته نه با آب بسیار سرد، به كاهش تب كمك میكند.
پیشگیری از آنفلوانزا
شما با واكسینهشدن سالانه علیه ویروس آنفلوانزا میتوانید از این بیماری پیشگیری كنید. بهترین زمان برای تزریق واكسن آنفلوانزا، فصل پاییز است.
بیشتر بدانیم
همهگیری گسترده آنفلوانزا در پی تغییرهای شگرف در ویروس آنفلوانزا رخ میدهد. این همهگیری حدود هر 10 سال رخ میدهد. این ویروس از فردی به فرد دیگر منتقل میشود. قطرههای كوچكی از سرفه یا عطسه دیگران، چیزهایی مانند دستمال كه به مایع بینی یا گلوی فرد بیمار آلوده شده باشد یا تماس با دست آلوده فرد مبتلا، میتواند شما را بیمار كند. از این رو، شستن دستها، بهویژه طی زمستان، سفارش شده است. دور نگهداشتن دستها از بینی، چشمها و دهان نیز به پیشگیری از بیماری كمك میكند. احتمال اینكه ویروس از این راهها به بدن شما وارد شود، زیاد است.
ورزش منظم، غذای مناسب و سیگار نكشیدن به پیشگیری از آنفلوانزا كمك میكند. دود سیگار به پوشش مجراهای تنفسی و ششها آسیب میرساند و آنها را به ویروس حساس میكند. آنفلوانزا به طور معمول طی 5 تا 7 روز فروكش میكند. البته، خستگی آن ممكن است ادامه داشته باشد. گاهی ممكن است به عفونتهای باكتریایی نیز دچار شوید كه در این صورت باید بیدرنگ به پزشك مراجعه كنید.
عفونت گوش، مجراهای تنفسی و سینوسها از نشانههای عفونت باكتریایی است. شما با مصرف آنتیبیوتیك نمیتوانید از این بیماری پیشگیری یا آن را درمان كنید. آنتیبیوتیكها برای مبارزه با باكتریها مناسب هستند و روی ویروسها اثری ندارند. البته، آنتیبیوتیكها باید همواره با نظر پزشك مصرف شوند. مصرف فراوان ویتامینها و مواد معدنی، مانند مكملهای ویتامین C و روی یـــــا داروهای گیاهی به درمان یا پیشگیری از آنفلوانزا كمك نمیكنند و بهتر است به رژیم غذایی سالم توجه بیشتری داشته باشید.