در عفونتهای مزمن متاسفانه اغلب بیماران تا مراحل پیشرفته بدون علامت هستند و این به تشخیص دیرهنگام بیماری میانجامد.
در این دوران شایعترین علامتی که فرد میتواند داشته باشد خستگی مزمن است. کاهش اشتها و وزن، تهوع، درد عضلات و مفاصل و ضعف از دیگر علایم کمتر شایع بیماری کبدی است.
در موارد پیشرفته علائم نارسایی كبدی بروز میكند كه شامل تورم شكم و اندامها، یرقان، خونریزیهای گوارشی و منگی و خواب آلودگی در مراحل بسیار پیشرفته است. بیماران ممكن است خارش داشته باشند.
چگونه از سالم بودن خود مطمن شویم؟
با انجام آزمایشهای خون مخصوص میتوان هپاتیت C را تشخیص داد. به محض كشف هپاتیت C ارزیابی وضعیت كبد و تعداد و نوع ویروس در خون الزامی است.
این كار از طریق آزمایشهای خون، سونوگرافی و نمونهبرداری از كبد انجام میشود. در صورت نیاز نمونهبرداری از كبد كار آسانی است و از طریق بیحسی موضعی با یك سوزن نمونهگیری انجام میشود.
در صورت ابتلا به هپاتیت C چه باید بکنید؟
چون هپاتیت C میتواند بدون تظاهرات بالینی به كبد آسیب برساند در صورت ابتلا به این عفونت هرچه زودتر با پزشك خود موضوع را در میان بگذارید. پزشک و تیم مراقبتهای بهداشتی شما را تحت نظر قرار میدهند.
آنها انواع درمان هپاتیت C را با شما درمیان میگذارند و آگاهیهای لازم جهت پیشگیری از انتقال ویروس به دیگران را به شما خواهند داد.
توصیهها
پرهیز از تحت فشار قراردادن كبد
از هر چه كه كبد را آزار میدهد پرهیز كنید. اینها شامل مصرف الكل و سیگار و قلیان، مواد مخدر و داروهای غیر ضروری است، حتی داروهایی كه بدون نسخه میتوانند در دسترس قرار گیرند مثل استامینوفن در صورتی كه بیرویه مصرف شوند میتواند برای كبد بسیار خطرناك باشند.
غذای متعادل بخورید
استفاده از غذای كم چرب با فیبر زیاد، میوه و سبزیجات تازه و فراوان كمك به حفظ سلامتی است.
از چاقی پرهیز کنید
چاقی سبب رسوب چربی در کبد شده و شانس پیشرفت بیماری به سمت سیروز را زیاد میکند. از طرف دیگر درمان بیمارانی که کبد چرب هم دارند، سختتر است.
داروهای گیاهی
بسیاری از داروهای گیاهی ادعای درمان هپاتیتها را دارند، ولی هیچ کدام از این ادعاها از نظر علمی تایید نشدهاند.
به علاوه باید بخاطر داشته باشیم که بسیاری از درمانهای گیاهی خود با عوارض جانبی شدیدی برای کبد و دیگر ارگانهای بدن همراه هستند.
تحت درمان قرار گیرید
درمان هپاتیت C اگرچه مشكل است اما در بسیاری موارد موفقیتآمیز است.
درمان شامل مصرف همزمان آمپول پگ- اینترفرون به صورت هفتهایی یکبار، زیر جلدی و کپسول ضد ویروسی ریباویرین است که بطور معمول روزانه 4 تا 5 عدد مصرف میشود.
پگ- اینترفرون سیستم ایمنی را فعال میکند. بسته به نوع هپاتیت C مدت درمان شش ماه تا یکسال خواهد بود. عوارض جانبی این داروها بیشتر اوقات قابل اغماض است ولی در مواردی میتوانند بسیار جدی باشند.
بنابراین در طی درمان باید به طور مستمر تحت نظارت پزشک معالج باشید. در حال حاضر دسته داروهای تازهایی وارد بازار شدهاند که پاسخ به درمان را افزایش میدهند.
توصیههایی برای رهایی از بعضی عوارض جانبی درمان
- ضد دردها از قبیل استامینوفن یا بروفن میتوانند برای جلوگیری یا آرام بخشی نسبی تب و درد بكار روند.
- تزریق اینترفرون آلفا به هنگام خواب به شما اجازه خواهد داد تا در زمان بروز علائم شبیه آنفولانزا خواب باشید.
- انرژیتان را حفظ كنید: بكوشید تا بیشتر استراحت كنید.
- به اندازه كافی مایعات بنوشید: قبل از درمان و طی درمان مایعات كافی بنوشید.
- غذاهای متعادل بخورید: از وجود مقدار كالری لازم هر وعده غذایی اطمینان داشته باشید.
- به چیزهای مثبت فكر كنید: دورنمای فكری سالمی داشته باشید.
- در حین درمان و تا 6 ماه پس از پایان درمان حق بچه دار شدن ندارید.
اگرچه شما تحت درمان هستید، میتوانید كار كنید و حتی مسافرت كنید. فقط همیشه دارو را به همراه داشته باشید.
طرز تلقی شما نسبت به بیماری و چگونگی پذیرش آن عواملی است كه وضعیت شما را تعیین خواهد نمود.
هر چقدر دید مثبتتری داشته باشید وضعیت عمومی شما بهتر خواهد بود. فقط به خاطر بسپارید كه صبوری و پایداری و جدیت در درمان به شما كمك خواهد كرد تا حداكثر بهره را از درمان ببرید.
به یاد داشته باشید که فقط شما میتوانید جلوی انتشار بیماری را بگیرید
تا به حال بدلیل خصوصیات این ویروس، دانشمندان موفق به ساخت واكسن مؤثر نشدهاند و متأسفانه مبتلایان را نمیتوان براحتی درمان كرد. لذا لازم است شما با رعایت نكات بهداشتی مانع از ابتلای خود و دیگران شوید.
موارد زیر در پیشگیری از انتقال ویروس نقش بسزایی دارند
- زخم و بریدگیهای پوست را خودتان پانسمان كنید. در صورت نیاز به كمك برای پانسمان زخم از دستكش استریل استفاده شود.
- اگر خون شما بر روی سطحی ریخت حتما موضع را با وایتکس یا دیگر محلولهای ضد ویروس، و نه تنها با آب، ضد عفونی نمایید.
- در صورتیكه به این بیماری مبتلا هستید، خون، پلاسما، اعضای بدن یا بافت اهدا نكنید.
- سوزن را به اشتراك نگذارید.
- از ریش تراش، مسواك و لوازم آرایشی یا لوازم شخصی دیگران بطور مشترك استفاده نكنید.
موفق باشید.
برای خواندن بخش اول -آشنایی با بیماری هپاتیت- اینجا کلیک کنید.