تحریریه ماهنامه دنيای سلامت
انسولین مورد نیاز و قرص مصرفی برای تمام مدت سفر، سرنگ‌های تزریقی انسولین، گلوکومتر و تیغ مخصوص آن، نوارهای آزمایش، قند حبه‌ای، بیسکویت، آب‌میوه برای جلوگیری از کاهش احتمالی قند خون و میان وعده‌های مناسب برای چند روز ماننده میوه، ساندویچ‌های کوچک و دیگر داروهای مصرفی را همراه داشته باشند.
همچنین توصیه می‌شود که همیشه مقداری انسولین و قرص را به صورت اضافی در جای جداگانه با خود ببرند تا در صورت گم شدن سایر وسایل دچار مشکل نشوند. اگر معمولا طی سفر دچار تهوع و استفراغ ناشی از مسافرت می شوید، از پزشک خود بخواهید تا داروهای لازم را برای‌تان تجویز کند. در صورتی که بیمار دیابتی دارو مصرف می‌کند، کلیه داروهای مصرفی، همچنین نام، شماره تلفن، آدرس و فاکس دکتر معالج را به همراه داشته باشد. بهتر است انسولین و دیگر داروها در جعبه خودشان بمانند و آنها را از جعبه در نیاورید، چون در آنها بهتر و مطمئن‌تر می‌مانند.
برخی از بیماران دیابتی ناچارند در سفر، انسولین با خودشان ببرند. نگهداری از انسولین در سفر چه ملزوماتی دارد؟
انسولین را تا یک ماه در دمای طبیعی اتاق می‌توان نگهداری کرد. از این رو در سفر به مناطق معتدل نیازی به نگهداری آن در یخچال نیست؛ اما طی مسافرت مراقب باشید که شیشه انسولین در معرض نور مستقیم خورشید قرار نگیرد. همچنین از قرار دادن آن پشت شیشه عقب خودرو یا کنار پنجره آفتاب‌گیر خودداری كرده و انسولین را در تاریکی نگهداری کنید.
انسولین در اثر حرارت زیاد یا یخ زدن صدمه می‌بینید؛ به همین علت نباید در قسمت جایخی یخچال قرار داده شود. دقت کنید که انسولین کریستال یا نوع شفاف، در صورت فاسد شدن کدر می‌شود. نوع شیری رنگ آن یعنی «ان، پی، اچ» نیز یکنواختی خود را از دست می‌دهد و به صورت دانه دانه به دیوار شیشه می‌چسبد.
اگر انسولین در معرض نور خورشید قرار گرفته باشد، تغییر رنگ داده و قهوه‌ای می‌شود که در این موارد نباید از آن استفاده كرد. یک نکته مهم دیگر اینکه طی سفر بهتر است انسولین را در کیف دستی خود حمل کنید، نه در چمدانی که به قسمت بار می‌سپارید. این نکته به ویژه در مسافرت با هواپیما اهمیت دارد، زیرا در ارتفاع بالا ممکن است انسولین در قسمت بار هواپیما یخ بزند.
