درمان
شامل سه اصل كلی است: 1- دور شدن آلرژنهای مربوط و فراهم ساختن محیط زیست مناسب 2- درمان با دارو (فارماكوتراپی) 3- كاهش واكنش سیستم ایمنی نسبت به آلرژنهای عامل (ایمونوتراپی)جهت ایجاد یک محیط زیست مناسب برای بیمار، ابتدا باید مشخص كنیم حساسیت بینی فصلی است یا دائمی و اینکه بیمار از محیطهای بسته شكایت دارد یا از محیطهای باز؛. مثلاً اگر شخص هنگام خارج شدن از محیط خانه و رفتن به محیطهای باز علائمش تشدید میشود، باید سعی كند با استفاده از ماسك و یا وسایل مشابه و پوشاندن دهان و بینی از تماس با گردههای گیاهان و همچنین دودها و گازهای شیمیایی كه در محیط خارج خانه وجود دارد، جلوگیری و سعی كند در فصلی كه آلرژی تشدید میشود از رفتن به محیطهایی كه گردهافشانی گیاهان زیاد است خودداری ورزد.
همچنین در ساعات شلوغ و پررفت و آمد از رفتن به محیطهای آلوده و تجاری و از رانندگی زیاد بپرهیزد و اگر شغل او به گونهای است كه رینیت آلرژی را تشدید میكند (مثلاً كارگر نقاشی ساختمان)، حتیالمقدور تغییر شغل دهد و اگر نمیتواند با استفاده از ماسكهای مخصوص كار كند، از قرار گرفتن در معرض بوهای تند و دودها، بهخصوص دود سیگار اجتناب ورزد، زیرا با اینكه دود سیگار به خودی خود نمیتواند ایجاد حساسیت كند، ولی در فرد حساس موجب واكنش شده و حساسیتش تشدید میشود.
در دیگر نقاط خانه
1- از استعمال دخانیات خودداری شود. 2- بیمار نباید روی مبلمان حجیم اسفنجی و قالیهای ضخیم بنشیند. قالی پنبهای (گلیم) ترجیح دارد. 3- هیچ حیوانی نباید در خانه نگهداری شود. 4- گیاهان زینتی را باید در كمترین شمار نگه داشت. 5- از اسپرهای ضد حشرات و خوشبوکنندههای هوا زیاد استفاده نشود. 6- بیمار دچار حساسیت باید حتیالامكان هنگام گردگیری و خانهتكانی از خانه دور باشد. 7- اگر تماس بیمار با آلرژنهای موجود در هوا اجتنابناپذیر است (از جمله در مواردی كه باید گردگیری كند) استفاده از ماسك سودمند است.
از داروهایی كه در درمان رینیت آلرژیك مفید هستند، میتوان از آنتیهیستامینها و داروهای ضداحتقان، كورتیكو استروئیدها كه به صورت موضعی تجویز میشوند، نام برد. از كرومولین سدیم هم به عنوان پیشگیری میتوان استفاده كرد.
پیشگیری
اگر شخص در محیط خانه بیشتر دچار مشكل است، فراهم كردن یك محیط فاقد آلرژنها مؤثرترین راه پیشگیری و درمان آلرژی است. اتاق خواب بیش از هر جای دیگر اهمیت دارد؛ چراکه بیشتر وقت بیمار در آن میگذرد؛ بنابراین در اتاق خواب باید نكات زیر را رعایت كرد:
1- كف اتاق باید از چوب یا موزائیك باشد كه به آسانی بتوان گردگیری شود. 2- قالی، پردههای ضخیم، مبلمان انباشته از اسفنج، پشم و موی حیوانات در اتاق خواب نباید وجود داشته باشد. 3- همه وسایل اتاق خواب باید به آسانی قابل شستوشو باشد. مبلمان چوبی یا فلزی و پردههای پلاستیك ساده ترجیح دارد. 4- از وسایلی كه به آسانی به گرد و خاك آغشته میشوند و گردگیری آنها دشوار است، نباید استفاده شود. 5- اگر اتاق با هوا گرم و سرد میشود (تهویه مطبوع) و یا مثلاً كانال كولر به اتاق راه دارد باید مدخل هوا به اتاق را با چند لایه متقال پوشانید كه ذرات موجود در هوا را جذب كند. 6- در و پنجره اتاق را باید در فصولی كه گردههای گیاهان در هوا فراوان و نیز در اوقاتی كه آلودگی هوا شدید است، بسته نگاه داشت. 7- اتاق را باید یك الی دو بار در هفته با پارچه مرطوب گردگیری كرد. بهتر است بیمار هنگام گردگیری و تا چند ساعت پس از آن از اتاق دور باشد. 8- بالشها باید از الیاف مصنوعی (پلیاستر یا داكرون) پر شده باشند و ماهی یك بار شسته شوند. 9- تشك را باید با جاروبرقی تمیز كرد و به طور كامل در كیسهای از پلاستیك كه درزهای آن مسدود شده است (با زیپ یا نوار چسب) قرار داد. 10- پتوها را باید زود به زود شست، روكش بالش و تشك و ملحفه باید از الیاف مصنوعی یا پنبه باشد. 11- اسباببازیها باید از چوب، فلز یا پلاستیك باشند. اسباببازیهای انباشته از مواد حساسیتزا را باید از اتاق خواب دور كرد. 12- حیوانات را نباید به اتاق خواب راه داد؛ نظیر پرندگان، گربه و غیره.
براي خواندن بخش اول- آلرژي بيني- اينجا كليك كنيد.