این پیوند یك نوع جراحی بسیار ظریف و دقیق است كه طی آن جراح باید دو بطن راست و چپ را از قلب جدا كند و سپس قلب مصنوعی را در قفسه سینه كار بگذارد. این قلب مصنوعی وسیلهای به اندازه انگشت شست دست است و میتواند خون را از قلب فرد مكیده به درون شریان آئورت تلمبه كند. قلب مصنوعی هر چهار ساعت یكبار به وسیله باتری خارجی شارژ میشود.
به غیر از قلب مصنوعی ابیوكور كه توسط شركت آمریكایی Abiomed، ساخته میشود، یك قلب مصنوعی دیگر به نام «كارمات» نیز در فرانسه در حال ساخت و تولید است و به زودی در دسترس نیازمندان قرار خواهد گرفت. این قلب از مواد بیومتریال ساخته و طوری طراحی شده است كه از رد پیوند و ایجاد لخته شدن خون جلوگیری میكند.
قرار دادن قلب مصنوعی در قفسه سینه یك عمل جراحی بسیار حساس است. جراحان باید قلب طبیعی را از مدار جریان خارج كرده از بدن بیمار بیرون بكشند و جسمی خارجی را جایگزین آن كنند. جراحان بطنهای چپ و راست را از قلب اصلی بیمار جدا میكنند و دهلیزهای چپ و راست، آئورت و دریچه ریوی را باقی میگذارند.
سپس یك نمونه پلاستیكی در قفسه سینه بیمار میگذارند تا محل قرار گرفتن قلب مشخص شود. قلب مصنوعی در قفسه سینه بیمار جای داده میشود. جراحان از ارتباط دهندههای سریع استفاده میكنند تا قلب را به سرخرگ آئورت، ریوی و دهلیزهای راست و چپ پیوند دهند. سپس هوای داخل قطعه را تخلیه میكنند.
در حال حاضر پیوند مصنوعی قلب برای بیشتر زنده نگاه داشتن بیماران، حتی برای چند روز مورد استفاده قرار میگیرد؛ شاید طی این فرصت یك داوطلب مناسب برای اهدای قلب پیدا شود.
FDA، قلب مصنوعی و پیوند آن را تصویب كرد
در 15 اكتبر 2004، پس از 10 سال تلاش بیوقفه برای طراحی و ساخت قلب مصنوعی و جای دادن آن در قفسه سینه، FDA تولید آن را تایید كرد. جایگزینی قلب مصنوعی به جای قلب طبیعی، اقدامی است برای نجات بیماران در حال مرگ. تا به حال 850 عمل پیوند قلب مصنوعی انجام شده و از این طریق در مجموع 190 سال به عمر این 850 بیمار افزوده شده است. در آگوست 2006، یك قلب مصنوعی به یك دختر 15 ساله پیوند زده شد.
این دختر نوجوان 146 روز با این قلب زندگی كرد تا اینكه یك داوطلب مناسب برای اهدای قلب پیدا شد. پزشكان اعلام كردهاند كه در سالهای بسیار نزدیك قادر به ساخت دستگاههای بهتر و پیشرفتهتر خواهند بود. در سال 2010 یك قلب مصنوعی به یك بیمار 50 ساله پیوند زده شد. در سال 2011 نیز یك مدل بسیار كاملتر و پیشرفتهتر قلب مصنوعی به یك مرد 55 ساله پیوند زده شده است.
در حال حاضر FDA به برخی شركتهای معتبر تولید قلب مصنوعی، مثل شركت ابیومد، مجوز ساخت و عمل پیوند را داده است. FDA در حال بررسی تمام جوانب و مراحل كار است تا از این طریق بتوان در آینده دستگاهی تولید كرد كه نه تنها عمر بیماران را طولانیتر كند، بلكه عوارض و خطرات احتمالی را نیز به حداقل برساند.
ناراحتیهای قلبی و تست ورزش
آقایی 32 ساله هستم كه حدود یك هفته پیش به طور ناگهانی دچار درد در ناحیه قفسه سینه شدم، بلافاصله در اورژانس برایم نوار قلب گرفته شد، ولی چیزی نشان داده نشد. آیا نیازی به انجام تست ورزش هست یا خیر؟ لطفاً در مورد نحوه انجام تست ورزش توضیحاتی بدهید:
وقتی كسی دچار درد قلبی میشود، ممكن است نوار قلب چیز خاصی را نشان ندهد؛ اما شك بالینی پزشك به این سمت است كه رگهای قلب بیمار گرفتگی دارند. در این موارد با انجام تست ورزش تا حد زیادی محل و نتیجه این مطلب روشن میشود. به عبارت دیگر تست ورزش آزمونی است كه تغییرات نهفته نوار قلبی را از طریق تحمیل ورزش و فعالیت شدید بدنی در فرد آشكار میسازد.
انجام این تست به این صورت است كه به فرد الكترودهای قلبی وصل شده و از او خواسته میشود كه متناسب با سرعت تسمه نقاله یا دوچرخه مخصوص حركت كند. ابتدا دستگاه آرام حركت میكند، اما به تدریج سرعت میگیرد و فرد برای ادامه كار باید روی تسمه نقاله بدود. به تدریج دستگاه شیب پیدا میكند و حالتی ایجاد میشود كه فرد در حال دویدن از سربالایی پیدا میكند. در این حین علائم حیاتی و نوار قلب بیمار در حالتهای مختلف كنترل میشود، تغییرات قطعات و امواج آن در حالت ورزش مشخص میشود.
بدیهی است اگر بیمار نتواند تست را ادامه دهد یا ضربان قلبش به 90% ماكزیمم ضربان قلب عادیش برسد، انجام آزمون متوقف میگردد. افراد مسن یا كسانی كه دردهای مفصلی و عضلانی دارند، از انجام تست ورزش معاف هستند و باید اسكن قلب روی آنها انجام شود.
اسكن ایزوتوپ (Radio isotope) قلب (اسكن تالیوم) نسبت به تست ورزش آسانتر و دقیقتر است و برخی پزشكان به این تست تمایل بیشتری دارند. در مجموع، تست ورزش آزمونی است كه میتواند گرفتگی و تنگی عروق قلب را تا حدی نشان دهد و پزشك را جهت تصمیمگیری در انجام یا عدم انجام اقدامات تهاجمیتر، مثل آنژیوگرافی، راهنمایی كند، همچنین این تست برای ارزیابی كارآیی افرادی كه دچار سكته قلبی شوند، مفید است.