البته باید توجه داشت این وسیله تنها عمر باقیمانده بیمار با قلب مریض را در صورت تعویض با این نوع قلب حدود 2برابر میكند. Abiocor وسیله پزشكی بسیار پیچیدهای است. این وسیله، یك پمپ هیدرولیكی است كه مایع هیدرولیك را از سمتی به سمت دیگر انتقال میدهد. برای درك اینكه این دستگاه چگونه كار میكند اجازه دهید نگاهی به اعضای مختلف دستگاه بیندازیم.
پمپ هیدرولیكی
ایده اساسی این دستگاه درست مانند پمپهای هیدرولیكی در دستگاههای سنگین است. نیرویی كه از یك نقطه به نقطه دیگر انتقال و از یك مایع تراكمناپذیر استفاده میكند. چرخندهای كه در درون پمپ است، برای ایجاد فشار، 1000 دور در دقیقه میچرخد.
دریچه ارتباطی
این دریچه برای ورود جریان مایع هیدرولیكی از سمت قلب مصنوعی به سمت دیگر، باز و بسته میشود. وقتی كه مایع به سمت راست حركت میكند خون توسط بطن مصنوعی به ریهها پمپ و وقتی مایع به سمت چپ میرود، خون به بقیه قسمتهای بدن پمپ میشود.فشار در بطن، توسط پمپ هیدرولیكی كنترل میشود.
زمانی كه مایع هیدرولیكی اجازه انتقال به سمت چپ را مییابد، بالن سمت راست منبسطشده، خون به سمت بالن روانه و آن را باد میكند؛ سپس مجبور است توسط سرخرگ ریوی و با داشتن فشار به سمت اندامها تخلیه شود.
همین پروسه در سمت چپ هم اتفاق میافتد. با این تفاوت كه خون به اندامها نرفته و به سمت ریه میرود.
سیستم انتقال انرژی بیسیم
این سیتم كه با نام TET نیز شناخته میشود، شامل دو سیمپیچ داخل و خارج است. نیروی انتقالدهنده توسط نیروی مغناطیسی یك باطری خارجی، بدون تماس با سطح پوست، از آن عبور میكند. سیمپیچ درونی نیرو را دریافت میكند و آن را به باطری درونی و دستگاه كنترلكننده میفرستد.
باطری درونی
یك باطری قابل شارژ در درون شكم بیمار كاشته میشود كه به بیمار اجازه میدهد در زمان قطع بودن از باطری اصلی، بین 30 تا 40 دقیقه فعالیتهایی مانند دوش گرفتن و ... انجام دهد.
باطری بیرونی
این باطری توسط یك كمربند Velcro به دور كمر بیمار بسته شده است. هر باطری قابل شارژ میتواند حدود 4 تا 5 ساعت كار كند.
كنترلكننده
این وسیله الكتریكی كوچك در دیواره شكم شخص بیمار كاشته میشود و وظیفه نمایش و كنترل سرعت پمپاژ قلب بیمار را بهعهده دارد. قلب Abiocor كه از تیتانیوم و پلاستیك ساخته شده است به 4 نقطه بدن متصل میشود:
- دهلیز راست
- دهلیز چپ
- آئورت
- سرخرگ ریوی
- كل این سیستم دارای وزنی معادل kg9/0 است.
نگهداری دستگاه
كار قلب مصنوعی شبیه به قلب طبیعی است، تنها یك تفاوت بزرگ وجود دارد كه قلب طبیعی از بافت ماهیچهای زنده شكل گرفته در حالی كه قلب مصنوعی از پلاستیك، آلومینیوم و پلیاستركربن ساخته شده است؛ در نتیجه قلب مصنوعی به بعضی از منابع خارجی حیات نیاز دارد.
سیستم قدرت خارجی، تامین نیرو و تنظیم پمپ از طریق سیستم فشردهسازی هوای لولههایی تامین میشود كه به قلب در امتداد قفسه سینه وارد میشوند. از آنجا كه این سیستم بسیار سنگین بوده و امكان عفونت در آن وجود دارد، به طور موقتی كاربرد خواهد داشت. از عمده مشكلهای بهوجود آمده در قلب مصنوعی ریسك بالای عفونت است (بهدلیل شكستگی زیر پوستی كه نیاز اتصال قلب مصنوعی به منبع تغذیه خارجی از طریق آن است).
مشكل دیگر این است كه داروهای لازم، خطر عوارض خونریزی را افزایش میدهد. داروهای رقیقكننده خون برای كمك به كاهش زمینههای لخته شدن خون در بدن تجویز میشود كه این امر باعث ایجاد زمینههای خونریزی میشود.