زندگی آنلاین؛ مجله اینترنتی سبک زندگی

تحریریه ماهنامه دنیای سلامت

پاركینسون، نوعی اختلال عصبی پیچیده است، علائم این بیماری در افراد مختلف یكسان نیست ولی چیزی كه در همه موارد یكسان است، غیرقابل پیش‌بینی بودن بیماری است. هنوز هیچ درمان قطعی برای بیماری پاركینسون یافت نشده است اما در مقایسه با سایر اختلالات عصبی، این مورد درمان‌پذیرترین آنهاست. نتایج درمان در افراد نیز متفاوت است.

برخی افراد بعد از درمان تا سال‌ها در آسایش و سلامت به سر می‌برند، اما گاهی اوقات درمان مؤثر واقع نمی‌شود و فرد تا آخر عمر با این بیماری سر می‌كند. برخی از افراد در اثر این بیماری به شدت ضعیف و ناتوان می‌شوند و بیماری آنها را از پا در می‌آورد ولی عده‌ای حتی بعد از گذشت 25 سال از بیماری‌شان، درمان می‌شوند. 

ریشه بیماری پاركینسون در تخریب نوع خاصی از سلول‌های عصبی است. این تخریب در بخشی از مغز به نام «نگیرا» رخ می‌دهد. با درمان‌های كنونی فرآیند بیماری‌ كشنده و مهلك نیست. حدود 10-15 درصد از بیمارانی كه دچار پاركینسون هستند، بیماری‌شان را اشتباه تشخیص می‌دهند زیرا این بیماری به برخی از اختلالات عصبی شباهت‌های زیادی دارد.

پاركینسون آرام آرام رخنه می‌كند تا جایی كه بسیاری از علائم آن مورد بی‌توجهی قرار می‌گیرند. اما اگر كمی بیشتر دقت كنید متوجه علائمش خواهید شد و می‌توانید بسیار سریع به متخصص اعصاب رجوع كرده و در پی درمان آن برآیید. بیماران مبتلا به پاركینسون ممكن است تمام این علائم را به طور همزمان و یكجا نداشته باشند ولی وجود چند علامت می‌تواند زنگ خطری جدی به حساب آید.

حركات كند فیزیكی

آنها ممكن است دكمه‌های یك پیراهن را به سختی باز یا بسته كنند. به زحمت یك شماره تلفن را بگیرند و هر كار دیگری كه نیاز به هماهنگی دست‌ها دارد را به كندی انجام دهند. این كندی حركات را «بَردی كیتسیا» می‌نامند. با پیشرفت بیماری، بیماران مبتلا به پاركینسون در یك لحظه احساس قفل شدن و یخ‌زدن می‌كنند. این اتفاق به هنگام راه‌رفتن و برگشتن و حتی یك قدم برداشتن می‌افتد.

لرزش دست و پاها
حدود 70- 80 درصد از بیماران مبتلا به پاركینسون دچار رعشه در دست‌ها، بازوها، پاها، فك و یا صورت هستند. این لرزش وقتی كه از بیمار می‌خواهید تا دست‌هایش را بی‌حركت نگه دارد، مشخص است و وقتی كه بخواهد فنجانی چای برای خودش بیاورد به طور كامل نمایان می‌شود.

برخی از افراد به طور ذاتی دچار لرزش دست‌ها هستند. شاید یكی از این افراد در نزدیكی شما نیز باشند. آنها به هنگام گرفتن یك قلم در دست، برداشتن یك فنجان و هر كار دیگری كه با دست‌ها انجام می‌شود، دچار لرزش دست می‌شوند ولی به هیچ‌وجه دچار بیماری پاركینسون نیستند.

خشكی و سفتی بدن
سخت شدن ماهیچه‌ها‌ی دست‌ و پاها و به سختی حركت دادن آنها از نشانه‌های اصلی بیماری است. آنها صبح‌ها به زحمت از تختخواب بلند می‌شوند و وقتی كه روی صندلی نشسته‌اند بلند شدن از آنجا برایشان كار دشواری است. صورت‌های بی‌حالتی دارند و كمتر با بدنشان برخی حركات خود به خود (خودانگیز) را نشان می‌دهند.

برهم خوردن تعادل
از دیگر علائم بیماری پاركینسون این است كه فرد تعادل بسیار كمی روی حركاتش دارد و همیشه در حال افتادن است. گاهی اوقات بدون هیچ دلیل خاصی می‌افتد. آنها قدم‌های كوتاه برمی‌دارند و در گام‌های كوتاه خود این سو و آن سو حركت می‌كنند.

شروع اختلال معمولاً از یك طرف بدن 
فرقی نمی‌كند كه یك انگشت كوچك شما و یا پاهای‌تان درگیر شده باشد، بیماری پاركینسون علائمش را در یك سمت بدن بروز می‌دهد و بعد چند سال سمت دیگر بدن نیز درگیر می‌شود.

تغییر دست‌خط فرد مبتلا 
یكی از چیزهای عجیب و غریب در مورد بیماران مبتلا به پاركینسون این است كه آنها دست‌خط‌های متفاوت دارند. گاهی اوقات درشت می‌نویسند و گاهی اوقات ریز و مارپیچی.

بروز علائم افسردگی
افراد مبتلا قبل از آنكه علائم بیماری پاركینسون را از خود بروز دهند، دچار افسردگی می‌شوند. اختلال رفتاری یك بخش از بیماری پاركینسون است و نمی‌توان آن را یك واكنش در برابر بیماری دانست...

برای خواندن بخش دوم -علائم بيماری پاركینسون- اینجا کلیک کنید.