باور غلط
افزایش مالیات‌ها بر سیگار باعث كاهش خرید سیگار توسط مردم می‌شود و در نتیجه درآمدها و عایدی دولت‌ها كاهش خواهد یافت.
واقعیت
حتی در صورتی كه افزایش اساسی مالیات‌ها بر دخانیات باعث كاهش مصرف شود، نسبت كاهش تقاضا قابل قیاس با نسبت افزایش میزان مالیات نخواهد بود؛ زیرا معتادان به سیگار، به صورت نسبی و به آهستگی، افزایش قیمت را پرداخت خواهند كرد.
باور غلط
قاچاق دخانیات اثرات افزایش مالیات را خنثی خواهد نمود.
واقعیت
شواهد در برخی كشورها حاكی از آن است كه حتی با وجود موضوع قاچاق، افزایش مالیات، درآمدهای حاصل برای دولت‌ها را افزایش و مصرف سیگار را كاهش داده است. از سوی دیگر دولت‌ها می‌توانند سیاست‌های موثری را در زمینه كنترل قاچاق اتخاذ كنند.
باور غلط
دولت‌ها نباید مالیات محصولات دخانیات را افزایش دهند چرا كه این افزایش اثرات نامطلوبی بر افراد كم‌درآمد و فقیر دارد.
واقعیت
مصرف‌كنندگان كم درآمد با افزایش قیمت، تاثیرپذیری بیشتری نسبت به افراد پردرآمد دارند و مصرف سیگار در آن‌ها سیر نزولی را طی می‌كند و به تبع آن هزینه‌های مالی آن‌ها نیز به نسبت كاهش می‌یابد. این واقعیت وجود دارد كه سیگاری‌هایی كه كم‌درآمدند و به استعمال سیگار ادامه می‌دهند، به نسبت در وضعیت بدتری قرار خواهند گرفت.
باور غلط
در پاسخ به افزایش قیمت سیگار، سیگاری‌ها به سمت انواع ارزان‌تری روی می‌آورند و مصرف كلی آن‌ها كاهش نخواهد یافت.
واقعیت
حتی با وجود جایگزین‌هایی برای سیگار، افزایش قیمت باعث بازداشتن غیرسیگاری‌ها از استعمال آن خواهد شد و سیگاری‌ها را به ترك یا كاهش مصرف آن ترغیب خواهد كرد. همه سیگاری‌ها نیز انواع گران را به انواع ارزان‌تر ترجیح نمی‌دهند.
باور غلط
میزان مالیات سیگار در حال حاضر در اغلب كشورهای پردرآمد بالاست.
واقعیت
در اغلب كشورهای پردرآمد بیش از دوسوم یا بیشتر از قیمت خرده‌فروشی هر بسته به عنوان مالیات محاسبه می‌شود. در مقایسه، در كشورهای كم درآمد، كمتر از نیمی از قیمت خرده‌فروشی هر بسته به عنوان مالیات محاسبه می‌شود. این به آن معناست كه سطح مالیات در كشورهای كم درآمد باید افزایش یابد.
باور غلط
اقداماتی نظیر كاهش عرضه، راهكار موثری جهت كاهش مصرف است.
واقعیت
اقدامات كاهش عرضه سیگار، كافی و كارآمد نیست. اگر یك عرضه‌كننده، مجبور به قطع فعالیت و عدم ایجاد بازار تقاضا برای تداوم استعمال سیگار شود، عرضه‌كننده دیگری وارد بازار خواهد شد.
جایگزینی كالا معمولا به عنوان روشی جهت كاهش عرضه پیشنهاد می‌شود، اما انگیزه‌های رشد دخانیات بسیار بزرگ‌تر از جایگزین است، تنها اقدام از جنبه عرضه كه باید اتخاذ نمود كنترل قاچاق است.
باور غلط
برنامه‌های كنترل دخانیات ارتباط مشخصی با فقر جوامع روستایی و اقتصاد آنان دارد چرا كه كنترل دخانیات وابستگی كامل به كشت آن دارد.
واقعیت
بازار محصولات دخانیات احتمالا حداقل طی چندین دهه به همین شكل باقی خواهد ماند و میزان مصرف محصولات طی دهه‌های آینده و یا بیشتر به طور تدریجی كاهش خواهد یافت و این واضح است كه شغل‌های مربوط به كشاورزی تنباكو نیز به همین شكل طی دهه‌های آینده و نه یك شبه! بتدریج كاهش خواهد یافت.
اتخاذ سیاست‌های كشاورزی (به ویژه در تجارت) می‌تواند كمك بزرگی باشد به كشاورزان كشورهای فقیر؛ به عنوان مثال ایجاد بازارهای رقابتی برای فروش محصولاتشان (غیرتنباكو) در سراسر دنیا؛ هر چند كشت جایگزینی برای كشاورزان كم درآمد ممكن است برای كمك به دستیابی اهداف در مراحل انتقال به زمان طولانی‌تری نیاز داشته باشد.
