انواع دخانیات مانند سیگار، پیپ، قلیان و سیگار برگ می‌توانند در ایجاد این بیماری موثر باشند و تعداد سیگار مصرفی و مدت مصرف در شدت بیماری تاثیر دارد. تنها درمان اصلی این بیماری، قطع مصرف سیگار است.
اگرچه در مواردی این بیماری غیرقابل بازگشت می‌باشد، ولی اگر سیگار زیر سن 50 سالگی قطع شود، مسیر پیشرونده عوارض كاهش می‌یابد؛ چرا كه در این سنین ریه هنوز قدرت و توان بازسازی خود را به‌طور كامل از دست نداده است، نكته قابل توجه اینكه این بیماری می‌تواند در افرادی كه در معرض دود سیگار دیگران هستند نیز ایجاد شود.
عوارض پوستی در سیگاری‌ها
سیگار با مكانیسم‌های زیر بر پوست اثر دارد.
1- موضعی: تماس دود سیگار با پوست باعث خشكی و تحریك پوست می‌شود و در ایجاد چروك موثر است.
2- سیستمیك: دود سیگار از طریق سموم و مكانیسم كاهش اكسیژن‌رسانی بافتی، روی عروق تاثیر گذاشته و به بافت همبند پوست آسیب می‌رساند. دود سیگار با اثر روی رگ‌های خونی باعث كاهش خون‌رسانی طولانی‌مدت در بدن می‌شود كه نقش مهمی در چروك و پیری زودرس دارد.
3- سیگار باعث كاهش سطح هورمون استروژن خانم‌ها می‌شود و به همین دلیل حالتی شبیه به یائسگی زودرس ایجاد می‌گردد كه از علائم آن چروك و خشكی پوست است.
4- كاهش سطح ویتامینA پوست كه نقش محافظتی در مقابل سموم شیمیایی دارد، از دیگر علل آسیب به پوست است.
5- تاثیر سیگار روی آنزیم‌های پوستی، به ایجاد چروك و تیرگی پوست كمك می‌كند.
6- كلاژن الاستین كه از پروتئین‌های انعطاف‌دهنده پوست می‌باشد، در افراد سیگاری كاهش یافته یا از بین می‌رود و نتیجه آن چروك زودرس است.
7- سیگار باعث افزایش رادیكال‌های آزاد سمی در پوست و كاهش میزان آب لایه‌های شاخی پوست و خشكی و چروك پوست می‌شود. به همین دلایل، بیشترین و شدیدترین چین و چروك‌های پوستی در هر گروه سنی و جنسی در سیگاری‌ها دیده می‌شود.
همچنین، میزان چروك پوست با افزایش مصرف و طول مدت سیگار كشیدن ارتباط مستقیم دارد؛ به‌طوری كه در مطالعات انجام‌شده میزان چین و چروك عمیق پوستی در افراد سیگاری تا 5 برابر افراد عادی گزارش شده است. بعد از نور آفتاب كه مهم‌ترین عامل ایجاد پیری پوست و ابتلا به سرطان پوست می‌باشد، سیگار دومین عامل سرطان‌های پوستی و ایجاد چین و چروك به‌شمار می‌رود.
اگزما: سیگار در تشدید حساسیت و اگزما دخالت مستقیم دارد. تغییر رنگ اجزای پوستی: مصرف سیگار باعث تغییر رنگ ناخن‌ها به رنگ زرد و قهوه‌ای می‌شود كه به «علامت نیكوتین» معروف است. این تغییر رنگ كه در مو و انگشتان هم نمود دارد، به علت قطران (تار) موجود در دخانیات است. زگیل: زگیل‌ها، به خصوص در ناحیه تناسلی در سیگاری‌ها بیشتر است.
مو: ریزش مو و طاسی در بین سیگاری‌ها بیشتر است. ضمن اینكه دود سیگار در درازمدت باعث كدورت مو می‌گردد. سرطان پوست: افراد سیگاری دو برابر بیشتر از غیرسیگاری‌ها دچار سرطان پوست می‌شوند. این مسأله تا حدی مربوط به اثر تضمینی سیگار روی سیستم ایمنی بدن می‌باشد كه با تعداد مصرف روزانه و سال‌های مصرف رابطه مستقیم دارد.
در عین حال، سیگار به‌طور غیرمستقیم در گسترش سرطان‌های دیگر بدن دخالت دارد (بسیاری از سرطان‌ها، مثل سرطان خون، ریه، گوارش، كبد، استخوان،... كه به پوست دست‌اندازی می‌كنند، با مصرف سیگار سریع‌تر عمل می‌كنند و البته این سرعت به دیگر اعضای درونی بدن نیز تسهیل می‌گردد).
لوپوس: لوپوس یك بیماری سیستم ایمنی بدن می‌باشد كه در سیگاری‌ها شایع‌تر و پرعارضه‌تر است. بیماری‌های عفونی و چركی كف دست و پا اغلب در سیگاری‌ها رخ می‌دهد. مصرف سیگار وضعیت پوستی افراد مبتلا به پسوریازیس (نوعی بیماری پوستی) را وخیم‌تر می‌كند. بر اساس تحقیقات انجام‌شده شدت علائم در افرادی كه روزی یك پاكت سیگار می‌كشند، دو برابر است.
صورت سیگاری: تقریبا نیمی از افرادی كه به‌طور مرتب سیگار مصرف می‌كنند، در درازمدت دچار چین و چروك‌های عمیق در صورت می‌شوند. این چهره خاص را «صورت سیگاری» می‌نامند. این افراد دارای صورتی كدر، نحیف و با برجستگی‌های نمایان استخوان گونه و نمایی گلگون و مخلوطی از ته رنگ نارنجی ارغوانی مایل به قرمز، و خطوط و چروك واضح در صورت هستند. طبق تحقیقات به عمل آمده، احتمال بروز حملات و مرگ ناگهانی در سیگاری‌های با چروك واضح در صورت، بسیار بیشتر است.
