برخی پیشنهادات جهت بهبود خواب
اختصاص دادن ساعتی از روز برای پیادهروی و ورزش کردن در فضای باز: اختصاص دادن زمانی برای فعالیت در فضای باز، میتواند به چرخه خواب عمیق و آرام در بدنتان کمک کند. فعالیتهایی مانند مطالعه کردن در فضای باز، ورزش کردن، تمدد اعصاب زیر آفتاب و... .فعالیت بدنی و ورزش کردن میتواند سبب ایجاد خواب آرام، عمیق و برخاستن عاری از اضطراب و دلشوره شود.
ورزش نکردن و نداشتن فعالیتهای بدنی سه تا چهار ساعت پیش از رفتن به رختخواب میتواند منجر به اختلالات خواب شود. داشتن برنامه منظم و دقیق تغذیه میتواند به خواب عمیق و آرام شبانه کمک کند.
تغذیه: آرام غذا خوردن و پرهیز از خوردن غذاهای سنگین پیش از رفتن به رختخواب.
محدود کردن مصرف کافئین و نیکوتین: کافئین و نیکوتین محرکهایی هستند که سبب بیخوابی میشوند. بهتر است پس از خوردن ناهار از مصرف کافئین و نیکوتین پرهیز کرد.
پرهیز از شب بیداری: شب بیداری و نخوابیدن در ساعات پایانی روز ممکن است راحتتر باشد اما از قدرت مغز، یادگیری و... میکاهد. اختلالات خواب میتواند تاثیر منفی بر مهارتهای شناختی فرد بگذارد. بسیار بعید است که کمبود خواب اجازه دهد اطلاعات زیادی به حافظه بسپارید و از شب بیداریتان نتیجه مطلوب بگیرید. نتایج تحقیقات نشان داده است. خواب راحت شبانه به نسبت شب بیداری و مطالعه کردن فواید بیشتری دارد.
پرهیز از خواب بیش از حد در تعطیلات آخر هفته
ممکن است آخر هفته وسوسه شوید کمبود خواب تان را جبران کنید. این کار اشتباه است. بهترین راه حل آن است که شبها تا آنجا که میتوانید بخوابید.
به حداقل رساندن اختلال خواب
زندگی کردن در مکانهایی مانند خوابگاهها، آپارتمانها، خانههایی که چند نفر در آن ساکناند سبب میشود کنترل محیط برای داشتن خواب راحت دشوار شود هم اتاقی تان ممکن است دوست داشته باشد تا دیروقت بیدار بماند و مطالعه کند یا دیر وقت به خانه بیاید و خواب شما را مختل کند . بنابراین مکان خواب تان را طوری انتخاب کنید که بتوانید آرامش را در آن حفظ کنید.
برخی باورهای غلط درباره خوابیدن
باور اشتباه اول:خواب؛ هر چه بیشتر، بهتر!
متاسفانه خواب بیشتر، اصلا هم خوب نیست. مطالعات نشان میدهد احتمال مرگ زودرس در آنهایی كه بیش از هشت ساعت در شبانهروز میخوابند، بیشتر است.
باور اشتباه دوم: خوش به حال کسی که هنوز سرش به بالش نرسیده، خوابش برده است!
اتفاقا این نشان میدهد كه فردی که زود خوابیده، خواب خوبی ندارد. این كه آدم هنوز سرش به بالش نرسیده خوابش ببرد، یكی از نشانههای خوابآلودگی است كه باید تحت بررسی قرار بگیرد. مدت زمانی كه طول میكشد تا خوابمان ببرد، نباید كمتر از 5 دقیقه یا بیشتر از30 دقیقه باشد. پزشكان، مقادیر كمتر و بیشتر از این محدوده را غیرطبیعی میدانند.
خوش به حال کسانی که کم میخوابند!
همه آدمها حداقل به 8 ساعت خواب شبانه احتیاج دارند! هیچ عدد قطعی و واحدی وجود ندارد كه بشود روی آن قسم خورد. میزان نیاز به خواب در افراد مختلف، متفاوت است. به خودتان رجوع كنید، اگر حس میكنید كه هر روز بعدازظهر خسته و خوابآلود میشوید، بدانید كه احتمالا الگوی خوابتان غلط است.
من خوابم خوب است؛ فقط شبها چند بار از خواب میپرم!
به چنین خوابی نمیگویند خواب خوب. خوابی خوب است كه تداوم مناسبی داشته باشد. بیدار شدن مكرر در حین خواب از علائم شایع اختلال خواب است و بیشتر آنهایی كه شبها بیش از یك بار از خواب میپرند، به نوعی اختلال خواب دچارند.
چاره كمخوابی فقط قرص خواب است!
تاثیر داروهای خوابآور، كوتاه مدت است و كمكم بدن به دارو عادت میكند و دیرتر به آن جواب میدهد. از طرفی، اگر بدن به دارو عادت كند؛ قطع آن اوضاع را بدتر میكند. پس برای درمان قطعی، فقط باید به پزشك مراجعه كرد تا علت اصلی بیخوابی شناخته و درمان شود.
باید با كمخوابی ساخت، چون کم خوابی چاره ندارد!
همانطوری که گفته شد توصیههای دیگری هم هست كه میتواند اوضاع خوابتان را روبهراه كند: پرهیز از نوشیدن چای، قهوه، نوشابه و خوردن شكلات در ساعات نزدیك به خواب. خودداری از مصرف غذاهای سنگین و كشیدن سیگار در ساعات نزدیك به خواب.
رعایت نظم خواب؛ خوابیدن دریك ساعت ثابت، اختصاص دادن اتاق خواب به خوابیدن و اجتناب از كارهای دیگری مثل تماشای تلویزیون و كار در آن اتاق و بالاخره این كه اگر بیش از نیم ساعت در رختخواب ماندید و خوابتان نبرد و احساس خوابآلودگی هم نكردید، باید از اتاق خواب خارج شوید و تا وقتی احساس خوابآلودگی نكردهاید، به رختخواب برنگردید.
به هر حال اگر دچار اختلال در خواب هستید و پزشکتان از نظر جسمانی، مشکلی در شما مشاهده نکرده، حتما برای شناسایی علل بدخوابی، به روانشناس مراجعه کنید.
برای خواندن بخش اول- مشكلات روانی و بدخوابی- اینجا کلیک کنید.