Loading...
شما از نسخه قدیمی این مرورگر استفاده میکنید. این نسخه دارای مشکلات امنیتی بسیاری است و نمی تواند تمامی ویژگی های این وبسایت و دیگر وبسایت ها را به خوبی نمایش دهد.
جهت دریافت اطلاعات بیشتر در زمینه به روز رسانی مرورگر اینجا کلیک کنید.
جمعه 2 آذر 1403 - 04:38

13
بهمن
کمند امیرسلیمانی: دوست داشتم پزشک شوم

کمند امیرسلیمانی: دوست داشتم پزشک شوم

کمند امیرسلیمانی بازیگر با تجربه‌ای است که در طول دوران کاریش توانسته نقش‌های متفاوت و متنوعی بازی کند. با این بازیگر با اخلاق سینما و تلویزیون و تئاتر درباره فعالیت هنری و زندگی شخصی‌اش گفتگو کرده‌ایم.

احمد محمداسماعیلی

 

کمند امیر سلیمانی از یک خانواده کاملاً هنری و پدری به نام سعید امیرسلیمانی که بازیگری مطرح بوده و هست برآمده؛ کمند درسنین نوجوانی وارد حیطه بازیگری شد و به تدریج در دهه هفتاد در بسیاری ازسریال‌ها و فیلم‌های تلویزیونی و سینمایی نقش اصلی زن را برعهده گرفت.

«پدر سالار»، «دزد و پلیس»، «توطئه فامیلی»، «ملکوت»، «همسایه‌ها»، «شوخی کردم»، «دخترک کنار مرداب»، «در آرزوی ازدواج» و «مهریه بی بی» از این جمله فیلم‌ها و سریال‌هایی محسوب می‌شوند که کمند در آنها ایفای نقش داشته است؛ برخی از این آثار مانند «پدرسالار» یا «در آرزوی ازدواج» سال‌ها بعد از تولید مرتب در تلویزیون بازپخش شده‌اند و همچنان هم مخاطب داشته‌اند.

مخاطبان کمی قدیمی‌تر تلویزیون امیر سلیمانی را با نفش «آذر» سریال «پدر سالار» و مخاطبان جدیدتر هم با شخصیت رئیس باند خلافکاران سریال «دزد و پلیس» می‌شناسند.

او برای بازی قابل قبولش در تریلر روانکاوانه «قرمز» در هفدهمین جشنواره فیلم فجرمورد تقدیر قرار گرفت.

سال قبل در نمایش «هتلی‌ها» در قالب یک زن دهه شصتی بازی روانی ارائه کردید و امسال هم در نمایش «سردار» بازی کرده‌اید.

آیا تئاتر برایتان به عنوان یک دغدغه جدی مطرح است؟

تئاتر برایم دغدغه اصلی نیست. پیشنهادات خوبی از جانب حمیدرضا آذرنگ و نادربرهانی مرند داشتم و قبولشان کردم؛ در«هتلی‌ها» یک هفته مانده به زمان اجرای نمایش به گروه پیوستم و استرس زیادی برای آماده شدن داشتم و من هم ازخاطرات دوران زندگیم در دهه شصت در جهت ایفای این نقش که پرستاری بود که در دهه شصت زندگی می‌کرد استفاده کردم و علاقه زیادی داشتم چنین شخصیتی را بازی کنم؛ به خاطر بازی دراین نمایش کاندیدای دریافت جایزه بهترین بازیگرجشنواره تئاتر فجر شدم.

در نمایش «سردار» نقش مریم را بازی کردم؛ نسیم ادبی که از دوستان خوب من است و این نقش را بازی می‌کرد درگیر کار دیگری شد و ازمن درخواست کرد که در این نمایش بازی کنم و من هم پذیرفتم.

با نسیم ادبی از چه موقع رفیق شدید؟

بعد از بازی درتئاتر «دورهمی زنان شکسپیر» به کارگردانی بهاره رهنما به تدریج رابطه‌مان نزدیکتر شد و در نهایت دوستیمان محکم شد.

پس بهاره رهنما هم باید جزو رفقایتان باشد...

 بله، بهاره به من لطف داشت و بعد از چند سال دوری از ایران هوای من را داشت و مرا دعوت به کاری کرد که تجربه‌ای متفاوت بود.

چقدر برای دوستان‌تان در طول هفته وقت صرف می‌کنید؟

 اغلب اوقات فراغتم را با دوستانم سپری می‌کنم.

بیشتر با دوستان‌تان کجاها دورهم جمع می‌شوید؟

 در منزل‌هایمان و زیاد به رفتن به جاهای شلوغ علاقه‌ای نداریم والبته همه دوستانم بازیگر نیستند و دوستان غیرهنری هم کم ندارم.

در این سال‌ها در کارهای پلیسی هم بازی کرده‌اید. آیا این علاقمندی خودتان بود؟

در«هوش سیاه» درنقش یک زن خانه دار که شوهرش فرمانده نیروی انتظامی است بازی کردم. زنی آرام که فقط او را درخانه می‌بینیم؛ زنی مهربان که همواره نگران وضعیت زندگی وخانواده اش است.

خیلی دوست داشتم فیلمنامه به گونه‌ای نوشته می‌شد که در برخی از لحظات اکشن و حادثه‌ای فیلم مجال حضور پیدا می‌کردم ولی نشد...

در مجموعه «دزد و پلیس» نیز به ایفای کاراکتر منفی پرداختید.

دوست دارم در کارنامه کاریم تنوع وجود داشته باشد و نقش زن پلیس و یا زن خلافکار ومجرم بازی کنم.

هر نقشی که اکت و هویت داشته باشد برای من جذابیت دارد. در دو سریال «توطئه فامیلی» و «دزد و پلیس» دو تجربه بازیگری خوب در قالب نقش‌های منفی داشتم.

مخاطبان بیشتر شما را در قالب شخصیت‌های مثبت دوست دارند یا شخصیت‌های منفی؟

اغلب من را با نقش‌های مثبت می‌شناسند و موقعی که من نقش منفی بازی می‌کنم برایشان دارای جذابیت دوچندان است.

در سال‌های جوانی چه ملاک‌هایی برای انتخاب نقش‌ها داشتید؟

ویژگی نقش و گروه سازنده برایم اولویت‌های مهم درقبول پیشنهادات بازیگری بود.

در دهه هفتاد مثل حالا تعداد بازیگران زیاد نبود واغلب پیشنهادات بازی در نقش دختران نوجوان وجوان به من می‌شد.

ارزش گذاری برای انتخاب بازیگران در آن دوره با ارزش گذاری برای انتخاب بازیگران در این دوره و زمانه  تفاوت داشت.

در «پدرسالار» که خیلی از مخاطبان شما را با این کار می‌شناسند در نقش دختری سنتی بازی کردید که تلاش می‌کند با اراده خودش، زندگی کند.

تا حد زیادی در مجموعه «پدرسالار» از قالب مطیع و ساکت بودن فاصله گرفتم ونقش، قالب متفاوت‌تری داشت و درآن موقعیت این شخصیت بسیار خاص بود و در کمتر سریالی چنین شخصیت پردازی درباره زنان جوان انجام شده بود.

حالا این نوع واکنش‌ها عادی است و باعث تعجب کسی نمی‌شود و دختران جوان پای خواسته‌هایشان می‌ایستند.

بازیگر بودن پدرتان چقدر باعث شد شما هم به بازیگری علاقمند شوید؟

بازیگر بودن پدرم نقش مهمی در بازیگر شدنم داشت. البته پدرم اصراری نداشت که من حتماً باید شغل او را دنبال کنم و بازیگر شوم.

وقتی در خانه‌ای بزرگ می‌شوید که مدام حرف از دنیای بازیگری و فیلم و سینما در میان است و آدم‌هایی که با خانواده شما رفت و آمد دارند، آدم‌های هنرمندی هستند طبیعی است گرایش ناخودآگاهی در وجود آدمی برای بازیگر شدن به وجود می‌آید.

تمام آثار فرهنگی موجود در خانه ما مثل کتاب‌های کتابخانه پر از محصولات هنری و سینمایی بود.

آیا اگر پدرتان بازیگر نبود، شما بازهم بازیگر می‌شدید؟

نمی‌دانم ، پاسخ به این سؤال دشواراست. زیرا من بازیگری را انتخاب نکرده بودم ولی از وقتی که به یاد دارم مشغول بازی کردن هستم.

اولین بار چگونه درگیر بازیگری شدید؟

اولین کاربازیگریم تئاتری بود که همه بازیگرانش کودک بودند و کارگردانیش برعهده محمود ابراهیم زاده و فیلم نامه‌اش متعلق به نادرابراهیمی بود.

آیا در دوران کودکی به همراه پدرسرصحنه فیلم‌ها هم می‌رفتید؟

بله ، اولین بار در سن 5 سالگی در سریال «هزاردستان» سرصحنه کار رفتم و طبق خواسته مرحوم علی حاتمی در صحنه‌ای به همراه لیلا حاتمی بازی کردم.

...پس یک جورهایی با لیلا حاتمی هم دوره هستید.

لیلا حاتمی دوست دوران کودکیم بود و یک همبازی خوب.

درآن دوران بازیگری را فقط به خاطر جذابیت‌هایش دنبال می‌کردید و یا به عنوان شغل پذیرفته بودید؟ 

تا موقعی که مدرسه می‌رفتم بازیگری را به عنوان کار دوم و تفننی نگاه می‌کردم و بیشترعلاقمند بودم که پزشک شوم.

آیا الان پشیمان نیستند که به جای پزشک شدن بازیگر شدید؟

نه! زیرا به بازیگری علاقه زیادی داشتم و اگر می‌خواستم در رشته پزشکی ادامه تحصیل بدهم نه دکتر خوبی می‌شد ونه بازیگریم به اندازه الان تأثیرگذارمی شد.

از مقطعی به بعد و به‌خصوص بعد از ایفای نقش مکمل فیلم «قرمز» بیشتردر نقش‌های دوم بازی کردید.

شاید به این خاطر که هیچگاه میزان و طول نقش برایم عامل تعیین کننده‌ای نبوده است.

ازاواسط دهه هفتاد ساخت فیلم‌های تین ایجری با مضمون عاشقانه مد شد و این نوع ازفیلم‌ها بازیگران خاص خودش را می‌خواست که اصلاً به تیپ و قیافه من نمی‌خورد و من هم ترجیح دادم به فکر کیفیت کاراکتر باشم تا کمیتش.

بازی‌تان در قالب دختران اصیل و سنتی و محجوب ایرانی هم خیلی خاطره انگیز بوده.

از کودکی همیشه به من می‌گفتند که مناسب ایفای نقش دختران اصیل و سنتی ایرانی هستم و بتدریج هم مدام این نقش‌ها را بازی کردم.

درچند کار با مهران مدیری همکاری کردید، مهم‌ترین ویژگی مهران مدیری چیست؟

در «ویلای من» در نقش سرآشپز بازی کردم و کار با مدیری را دلچسب و لذت بخش دیدم.

مهران مدیری یک پکیچ درجه یک در تمام عرصه‌های اجرا از بازیگری تا کارگردانی است و همیشه یک گروه خوب و حرفه‌ای را دور خودش جمع می‌کند.

برای  روی فرم بودن و داشتن آمادگی در حین بازیگری چه کارهایی انجام می‌دهید؟

به تغدیه مناسب اهمیت می‌دهم. در حدود 12 سال است که همواره در انتخاب رژیم غذایی با دکتر تغذیه مشورت دارم.

در ابتدا برای کاهش وزن بعد از تولد فرزند با دکتر تغذیه مشورت می‌کردم و در ادامه این مشورت‌ها ادامه پیدا کرد.

*درباره عمل زیبایی که فراگیر شده است چه نظری دارید؟

قدیمی‌ها می گویند هیچ چیزی را منع نکنید چون ممکن است نتیجه عکس دهد.

نمی‌دانم ده سال بعد درباره عمل زیبایی چه عقیده‌ای دارم اما در شرایط فعلی با جراحی زیبایی تا جایی که رفع عیب کند موافقم.  

 

برچسب ها: سینما و تلویزیون، بهاره رهنما، مهران مدیری، هنرمندان سینما، بازیگری، کمند امیرسلیمانی، مصاحبه با بازیگر، مصاحبه با کمند امیر سلیمانی تعداد بازديد: 992 تعداد نظرات: 0

نظر شما در مورد این مقاله چیست؟

فیلم روز
تصویر روز