محل تولد پیامبر (ص) در ابتدای شعب ابی طالب قرار داشته و همینک در فاصله محل میلاد تا مسعی سنگ فرش است. در تاریخ آمده است که وقتی رسول خدا(ص) به مدینه هجرت کرد، این خانه در اختیار عقیل، فرزند ابوطالب بود و پس از آن در اختیار اولاد و نوادگان وی قرار داشت. بعدها خیزران، همسر هارون، آن را خریداری کرد.
محل تولد حضرت محمد
مسلمانان این خانه را گرامی می داشتند و به ویژه در شب تولد پیامبر(ص) مراسمی در آنجا برگزار می کردند. در پی روی کار آمدن دولت سعودی، همزمان با خراب کردن این قبیل اماکن، محل مولد النبی هم تخریب شد.
تنها با اصرار شیخ عباس قطان شهردار وقت مکه و درخواست وی از ملک عبد العزیز قرار شد تا در آنجا کتابخانه ای بنا کنند که امروزه به نام «مکتبة مکة المکرمه» شناخته میشود.در حال حاضر بر سر در این مکان تابلوئی با عنوان «مکتبة مکة المکرمه» نصب است.
ولادت پیامبر اکرم (ص)
ولادت حضرت محمد (ص) در روز آدینه 17 ربیع الاول، بعد از طلوع فجر، در عصر سلطنت انوشیروان، قبل از طلوع خورشید، در مکه و در خانه خود، کنار کعبه کانون خدا پرستی، دیده به دنیا گردد، هم اکنون محل این خانه در شعب ابی طالب، معین است و صندلی عبادت و زائران می باشد. پیامبر (ص) از یک خاندان شریف، از شاخه دودمان قریش متولد شد، پدران و مادران او تا حضرت آدم، همه خدا پرست بودند.
در شب تولد و هنگام تولد آن حضرت، حوادث عجیبی در دنیا رخ داد، که در این جا به ذکر چند حادثه اکتفا می کنیم:
آب دریاچه ساوه در زمین فرو رفت و خشکید.
آتشکده سرزمین فارس، پس از هزار سال روشنایی خاموش شد.
در آن هنگام ایوان عظیم کاخ مدائن (کاخ شاه ایران) به لرزه درآمد و چهارده کنگره (دندانه سر دیوار) آن فرو ریخت.
آب رود سماوه (در بین کوفه) زیاد شد و به جریان افتاد.
نام گذاری پیامبر اکرم (ص)
روایت شده است که یکی از یهودیان از پیامبر (ص) پرسید: چرا نام تو، محمد و احمد، و بشیر و نذیر است؟ پیامبر (ص) در پاسخ فرمود:
محمد از این رو است که من در زمین محمد و ستوده شده هستم، اما احمد از این رو است که من در آسمان ستوده تر از زمین هستم، اما بشیر از این رو است که پیروان خدا را به رحمت الهی مژده می دهم و اما نذیر از این رو است که گنهکاران را از دوزخ می ترسانم. او را با لقب مصطفی می خواندند یعنی برگزیده، و نیز خاتم النبیین می خوانند، یعنی آخرین پیامبران.
