«دنیای زنان» از دلایل مهاجرت بازیگران گزارش می دهد:
صبا شادور
در حالی که هر روز با این موضوع روبرو هستیم که تلویزیون ایران باید به عنوان مهمترین رسانه مخاطب خود را پیدا کند، خبرهای دیگری هم از آن طرف آبها میشنویم که بازیگران سینما و تلویزیون در حال کوچ کردن به شبکههایی هستند که از صبح تا شب سریالهای نه چندان مناسب با تولیدات سخیف را ارائه میدهند.
حتما به خاطر دارید که این سریالها و مجموعهها آنچنان رسوخ میکنند که نه تنها بازیگران ایرانی بلکه در دورهای دوبلورهای پیشکسوتمان را هم با خود همراه میکردند.
اما
قبل از اینکه این سؤال را پاسخ دهیم باید به چند موضوع اشاره کنیم که واقعا اگر تولیدات بودجهای رسانه ملی در حدی بودکه پاسخگوی نیازهای بازیگران بود، آیا باز هم این بازیگران تصمیم میگرفتند که گزینه رفتن را انتخاب کنند و به ماندن تن ندهند؟
اگرچه طبق مصاحبههای مختلفی که با بازیگران سینما و تلویزیون انجام دادهایم، اغلب به این موضوع اشاره کردهاند که وضعیت بد مالی تلویزیون، هنرمندان را دل زده میکند.
به همین دلیل برخی از بازیگران طی سالهای اخیر خانه نشین شدهاند و آشیانه خود را رها نکردهاند اما زندگی معیشتی مناسبی هم ندارند.
خیلیها هم بر این باور بودند که هر ساله گروهی از بازیگران در تلویزیون مطرح میشوند که اصولا بازیگران ثابت به شمار میروند و اگر قرار باشد مجموعهای فاخر و یا پربیننده ساخته شود، از بازیگران چهره و ثابت تلویزیون استفاده میکنند و دیگر جای کار برای دیگر بازیگران نمیماند.
شاید جواب سؤال چند سطر بالاتر همین باشد که گروهی از بازیگران انگیزه بازی و یا امکان بازی در مجموعههای تلویزیونی را ندارند و رفتن را ترجیح میدهند.
از طرفی باید به این موضوع هم اشاره کرد که بازیگر شهرت را هم دوست دارد و این شهرت است که درم واقعی ثروت را هم برای یک بازیگر سینما و تلویزیون به همراه دارد.
وقتی هیچ کدام از اینها برای عدهای محدود از بازیگران وجود نداشته باشد و با کاهش منابع مالی و درآمدهایشان روبرو شوند، دیگر تعهدشان به پایبندی به پوشش اسلامی را از دست میدهند و با مهاجرت به خارج از کشور به همان شیوه دلخواه زندگی خود باز میگردند.
رفتن از ایران به شبکههای خارجی هم مستلزم کشف حجاب است که نوعهای مختلف آن را در بازیگرانی چون گلشیفته فراهانی و این یک سال اخیر چکامه چمن ماه را دیدهایم.
البته که فراهانی به موقعیت خوبی كه به لحاظ حضور در پروژههای مهم سینمایی درهالیوود دست پیدا میکند و عامل موفقیت خود و حرفهاش را به معرض تماشا میگذارد و کمیخیالمان راحت است که بازیگری که بهترین بازیهای خود را در بهترین فیلمهای ایرانی ارائه داده، پس میتواند استعدادش را در فیلمهای دیگر هم ارائه کند اما چرا بازیگران درجه دو و درجه سه هم فکر میکنند میتوانند آنچه را که به نام موفقیت میدانند در کشوری دیگر و در مجموعههای سخیفتر و دسته چندم تر تجربه کنند!
تیری که شبکههای خارجی به سوی بازیگران ایرانی رها میکنند، اصولا بازیگرانی را شکار میکند که شهرت چندانی در داخل ایران ندارند. با این وجود تعدادی از هنرمندان داخل کشور، شمار محدودی از آنان جذب این شبکهها شدهاند.
مانی کسرائیان: که با «بانوی اردیبهشت» (رخشان بنی اعتماد) شناخته شد، ولی در ادامه نتوانست از توفیق آن فیلم به نفع خود بهره ببرد، یکی از بازیگرانی است که به شبکه جم پیوسته.
او سال گذشته با فیلم «ساکن طبقه وسط» (شهاب حسینی) روی پرده بود، ولی در کل به عنوان بازیگری کم کار طی سالهای اخیر شناخته میشود.
چکامه چمن ماه: که نیمه نخست امسال او را به نقشی کوتاه در سریال «جاده قدیم» (بهرام بهرامیان) در شبکه یک دیدیم نیز دیگر بازیگری است که به تازگی در خارج از کشور گویا این روزها در ترکیه وارد مذاکره با مدیران گروه تلویزیونی جم شده تا در تولیدات آتی آن جلوی دوربین رود.
رابعه اسکویی: این بازیگر به تازگی اخبار راجع به خودش را با بستن اکانت اینتساگرامش قوت بخشیده. به گفته نزدیکان این بازیگر، وی از ایران خارج شده و حکم ممنوعالکاری ایشان نیز به همین علت تایید شده است.
طبق اخباری که در فارس نیوز منتشر شده است این بازیگر برای بازی در یک سریال به خارج از ایران مهاجرت کرده است.
لازم به ذکر است این بازیگر متولد ۱۳۴۵ بوده و بازیگری را نزد استاد سمندریان آموخته است.
صدف طاهریان: هفته گذشته نیز با برداشتن حجاب در اینستاگرام از مدل شدن خود خبر داد.
او با انتشار ویدئوی کوتاهی در این شبکه اجتماعی با رد شایعات درباره هک شدن پیج خود، به طرز کنایهآمیزی از آنچه «توجه» و «نگرانی» فالوورهایش خواند، تشکر کرد و طولی نکشید که شنیدهها خبر از پیوستن او به شبکه جم را دادند.
«پس کوچههای شمرون»، «هیچ کجا هیچکس» و «قرار بعدی همانجا» سه فیلم سینمایی بودند که به همراه چند تله فیلم، کارنامه جمع و جور طاهریان را تشکیل میدهند و شاید بیراه نباشد که او را نیز جزء بازیگران کم کار بدانیم.
بهارک صالحی: ۳۰ ساله هرچند مدت کوتاهی در کلاسهای حمید سمندریان شرکت داشت اما اغلب فعالیتهایش در ایفای نقشهای آثار تلویزیونی بوده است.
صالح نیا کار بازیگری را با سریال “بی صدا فریاد کن” ساخته مهدی فخیم زاده با ایفای نقش افسر نیروی انتظامی آغاز کرد و در ادامه بیشتر در تله فیلمهای مختلف ظاهر شد.
از جمله کارگردانانی که صالح نیا در چند تله فیلم با او همکاری داشت سعید ابراهیمی فر بود که خود این روزها مشغول کار برای جم است.
تله فیلمهای “پیوند” و “شب سال نو” و اپیزود “شب بارانی” از مجموعه تلویزیونی “یک لحظه دیرتر” از جمله ساختههای ابراهیمی فر بودهاند که بهارک صالح نیا در آنها ایفای نقش داشته است.
پردیس افکاری: این بازیگر سال ۱۳۴۳ در تهران متولد شد و دارای لیسانس کارگردانی است. افکاری که بیشتر نقش مکمل را بازی می کرد فعالیت هنری خود را ابتدا در عرصه تئاتر و پس از آن در سینما و تلویزیون شروع کرد.
او در مدت حضور خود در تلویزیون علاوه بر بازی در سریالهای «فکر پلید» و «طریق عشق»، در برنامههای عروسکی «بزبز قندی» و «هادی و هدی» به عنوان بازیگر عروسکی نیز به فعالیت پرداخت.
رامسین کبریتی: متولد ۱۳۴۸ در تهران، متولد شد اولین سریال که او با آن دیده شد، شاید سریال ولایت عشق را بتوان نام برد، در مدار صفر درجه هم سال ۸۶ حضور موفقی داشت، اما اصلیترین سریالی که باعث دیده شدنش شد سریال ستایش از سال ۸۹ شد ولی او بازیگری پر کاری نبود.
کبریتی بعد از همبازی شدن با فریبا نادری در سری دوم سریال ستایش و چندین عکس منتشر شده از این دو در محافل عمومی شاید ازدواجشان را در فضای مجازی همهگیر کرد، اما فریبا نادری این خبر را تکذیب کرد.
هرمز سیرتی: این بازیگر که از دهه چهل کار خود را آغاز کرده بود و بعدتر در کنار بازیگری در سینما و تلویزیون به بازیگری در رادیو هم پرداخت.
«هشت و نیم شب»، «قانون»، «نقش عشق» و «رنج و سرمستی» از جمله تجربههای بازیگری سیرتی در سینما بودند. «باغ گیلاس»، «سمک عیار» و «سازمان۴» نیز از جمله سریالهایی بودند که وی در آنها ایفای نقش کرده است.
در چنین شرایطی بعید نیست که لیست خلوت این بازیگران جلای وطن کرده، به زودی شلوغ شود.
به ویژه وقتی بدانیم شمار تولیدات تلویزیون طی دوـ سه سال اخیر به دلایل مختلف که مهمترین آن، کمبود بودجه است، به شدت کاهش یافته و در همین معدود سریالها و تله فیلمها نیز گروهی تکراری از بازیگران و عوامل پشت صحنه رفت و آمد دارند…
اما با دو بازیگر سینما و تلویزیون درباره کوچ بازیگران به خارج از ایران و شبکههای ماهوارهای به صحبت پرداختهایم که در زیر میخوانیم؛
*هزینههای بازیگران در ایران قابل مقایسه با خارج نیست!
مرجانه گلچین از جمله بازیگران فعال در عرصه تلویزیون است که تاکنون در مجموعههای زیادی به ایفای نقش پرداخته است.
یکی از ماندگارترین بازیهای این بازیگر به دهه 60 و مجموعه پربیننده «آیینه» بر میگردد که بعد از آن وقفهای چند ساله باعث کمرنگ شدن حضور این بازیگر در سینما و تلویزیون بود.
سال 90 او با بازی در مجموعه «بزنگاه»به ایفای نقش پرداخت و بازی او در مجموعه «شاهگوش» به یکی از پر مخاطبترین مجموعهها تبدیل شد.
مرجانه گلچین یکی از علل جدا شدن بازیگران ایرانی از شبکههای داخلی و کوچ آنها به خارج از کشور را عقیدههای شخصی میداند اما معتقد است که سازمان صدا و سیما دورهای بدهکار تعداد زیادی از بازیگران بوده است.
او به خبرنگار روزنامه شروع گفت: متاسفانه بعضی از تهیه کنندگان به تعهدات خود در پرداخت قسطهای مالی در طول کار عمل نمیکنند. و همین موضوع باعث دلسردی بازیگران میشوند.
وی در ادامه بیان کرد: حتما شنیدهاید که درطول این سالها، خیلی از بازیگران ما خانهنشین شدهاند. در حالی که عدهای تنها همین حرفه را آموزش دیدهاند و برایش زحمت کشیدهاند.
در واقع بازیگری هم شغل و هم هنری است که ما انتخاب میکنیم. پس درآمد دیگری غیر از آن نداریم. چون زندگی و شغل من بازیگری است و از این راه هزینههای معیشتیام را تامین میکنم.
واقعا هزینههای بازیگران در ایران قابل مقایسه با هزینههای بازیگران در خارج نیست.
این بازیگر در ادامه گفت: با این حال کسی که حرفهاش را دوست داشته باشد، با همه سختیها کنار میآید و ترجیح میدهد در مملکت خود به موفقیت برسد.
اما امین زندگانی از جمله دیگر بازیگران موفق و به نام سینمای ایران و تلویزیون است. او معتقد است که باید دولت به فکر هنرمندان باشند. عدهای دیگر توانایی کار ندارند و گروهی از بازیگران هم اصولا بازیگران پرکاری هستند.
در واقع کسانی ضرر میکنند که موقعیت خود را در ایران برای ارائه کار و بازی خود مناسب نمیبینند.
این امر موضوع نگران کنندهای برای آینده سینما خواهد بود که نسل بعد هم میخواهند مسیر امروز هر کدام از ما را در پیش بگیرند.
بازیگر فیلم در ادامه گفت: همه اهالی سینما به دنبال کسب درآمدی هستند که وضعیت مالی مناسبی داشته باشد.
عدهای هم شرایط را تاب نمیآورند و از ایران میروند. فکر میکنند با پیوستن به شبکههای مختلف موقعیت بهتری خواهند داشت. باید تلویزیون به عنوان مهمترین رسانه ملی بودجه مشخص و قابل تعریفی داشته باشد.
تلویزیون باید امکانات مناسبی را دراختیار هنرمندان قرار دهد.
*تلویزیون ایران باید قوی عمل کند!
داریوش باباییان کارگردان، تهیه کننده و بازیگر سینمای ایران که درفیلم «مردن به وقت شهریور» را در مقام مجری طرح روی پرده داشت، معتقد است صداوسیما و تلویزیون ما باید آنقدر قوی باشند و آنقدر قوی کار کنند که اصلا شبکههایی مثل جم در داخل ایران هیچ مخاطبی نداشته باشند؛ از طرفی هم وقتی الان بازیگرها و عواملها میگویند که کار کردهاند و دستمزدشان را طلبکار هستند و خیلیها هم هستند که الان کاری برایشان پیدا نمیشود، خب شاید از صد نفر دو نفر هم پیدا بشوند که فکر کنند با رفتن به آنجا میتوانند به درآمد برسند که البته این اصلا درست نیست.
به گزارش هفته نامه تماشاگران، وی در ادامه بیان کرد: الان صداوسیما و سینمای ما به یک فکر نو نیاز دارند.
یک اتاق فکری که آن 10 نفری که در همه دورهها و همیشه هستند و تصمیمگیری میکنند، نباشند بلکه آدمهای جدید با فکر جدید بیایند و در تلویزیون روح تازهای دمیده شود تا بازخورد شبکههای ماهوارهای کم شود.