تحریریه ماهنامه دنیای زنان
آغاز نگاههای آسیب‌شناسانه تئاتر و سینما به مقوله اسیدپاشی به صورت بانوان
فرصتی برای پیشگیری
مقوله اسیدپاشی به صورت بانوان ایرانی که در این سالها اجتماع ایران اخبار دردآوری را درباره آن شنید این قابلیت را دارد که در ساختار هنرهای نمایشی به تحلیل گذاشته شود؛ تحلیل‌هایی که باعث شود آنها که حتی در خیال خود به چنین پدیده شومی فکر می‌کنند فقط خود را یک بار جای بانوانی که قربانی اسیدپاشی هستند قرار داده و قید چنین کاری را بزنند. حسین فرحبخش کارگردان و تهیه کننده قدیمی سینما در سومین فیلم خود "مستانه" اشاراتی به این مقوله داشت و امسال نیز یکی دو تهیه کننده مشهور سینمایی فیلمنامه‌هایی با محوریت معضل اسیدپاشی را در دستور کار قرار دادند.
سهم هنر تئاتر ایران نیز از این معضل کم نبوده است و امسال نمایشی در تماشاخانه ایرانشهر روی پرده رفته است که با صراحت در این باره تصویرسازی می‌کرد. این نمایش "کامنت" نام داشت که کارگردانی آن را یوسف باپیری برعهده داشت. نوید محمدزاده که بعد از بازی در "عصبانی نیستم" شهرتی فراوان یافت از جمله بازیگران این کار بود و در کنار وی نیز بهرام افشاری، ستاره پسیانی، هوتن شکیبا و بهار کاتوزی ایفای نقش کردند.
"کامنت" که نگارش متن آن را بهار کاتوزی و محمد منعم برعهده داشتند ساختار قصه گوی کلاسیک ندارد و سعی می‌کرد در فرمهایی مرتبط با موضوعات مختلفی که در نمایش ارائه می‌شود به مخاطب اطلاعات ارائه کند. در یکی از صحنه‌های این نمایش ماجرای شوخی زشتی به نام اسیدپاشی که سال قبل با آن روبرو بودیم روایت می‌شود؛ در این صحنه دو پسر به ناگاه به سمت دختری که در حال حرکت در خیابان است آمده و شیشه‌ای که به نظر می‌رسد حاوی اسید است روی او می‌پاشند.
البته که اسیدی در کار نیست و آب است که به صورت دختر پاشیده می‌شود اما رعب و وحشتی که به این واسطه هم بر دختر و هم بر مخاطب وارد می‌شود کم از رعب و وحشت قرارگیری در موقعیت اسیدپاشی نیست.
تولید دو فیلم سینمایی با مضمون اسیدپاشی
در سینما دو اثر با مضمون اسیدپاشی تولید شدند. یکی از این دو اثر "لانتوری" نام دارد و اثر دیگر "پانسیون" یا "این زن حقش را می‌خواهد" که در این میان اثر اول به دلیل ساختار محکمش از جمله آثار قابل تأمل اجتماعی سینمای ایران در سالهای اخیر است.
"لانتوری" را رضا درمیشیان ساخته است؛ کارگردانی که ساخته قبلی‌اش "عصبانی نیستم" از جمله آثار پرحاشیه بود و البته همین حواشی بودند که باعث ممانعت در اکران این اثر خوش ساخت اجتماعی شدند.
درمیشیان فیلم تازه‌اش "لانتوری" را در سکوت خبری جلوی دوربین برد و سعی کرد با مدیریت اخبار آن از هر گونه بروز حاشیه جلوگیری کند. درمیشیان البته که هیچ خط داستانی سرراستی از فیلمش را هم به رسانه‌ها ارائه نداده است. "لانتوری" درمیشیان که نام آن اصطلاحی است مختص به ادبیات زندان که برای افراد تازه‌کار و پرمدعا به کار می‌رود به صراحت به نقد اسیدپاشی می‌پردازد.
برای خواندن بخش دوم - نگاه سینما به مقوله اسیدپاشی- اینجا کلیک کنید.
