شعر: فریبرز لرستانی «آشنا»؛ تصویرساز: سحر حقگو
تا شب پر کشید
پیدا شد خورشید
با مهربانی
خندید و خندید
با خندهاش شد
همه جا روشن
بُزی میدود
میانِ چمن
تا شب پر کشید
پیدا شد خورشید
با مهربانی
خندید و خندید
با خندهاش شد
همه جا روشن
بُزی میدود
میانِ چمن