آوای اسرار آمیز دلفینها
در آگوست سال 2000، یکی از تلویزیونهای معروف دنیا، گزارش جالبی از شهر کریمه درباره روش مبتکرانه معالجه کودکان ناشنوا ارایه داد. در مرکز توانبخشی کودکان در یکی از شهرهای کریمه، کودکان ناشنوا کنار لبه استخری که دلفینها در آن هستند، میایستند. دلفینها از آب بیرون میجهند و شروع به خواندن میکنند. اصواتی که از دلفینها طنینانداز میشود، سبب میشود کودکانی که تا آن موقع هرگز صدایی نشنیدهاند، بتوانند اصواتی را تشخیص دهند.
دکتر ویکتورلیسنکو، مدیر این مرکز بیان میکند: «وقتی کودکان ناشنوا به دلفینها گوش میدهند، اصوات جدیدی میشنوند، صوتهای مافوق صوت (اولتراسونیک) که در صدای دلفینهاست و بدین ترتیب دلفینها به کودکان ناشنوای کامل کمک میکنند که بشنوند.»
دانشمندان محلی معتقدند، امواج اولتراسونیک در صدای دلفینها، اعصاب انتهایی گوش را که وارد مغز میشوند، تحریک میکند و کودکان ناشنوا میتوانند بعضی صداها را بشنوند.
یکی از دکترها میگوید: مثل این است که لنزِ دوربین را پاک کنید. عکسها را روشن تر نمیکند اما به شفافتر شدنشان کمک میشود. دلفین درمانی هم درمان کامل ناشنوایی نیست اما به هر جهت امیدی را ایجاد میکند و میتواند لذت شنیدن اصواتی را به کودکانی که در سکوت محض بودهاند، هدیه کند.
از سوی دیگر، خبرگزاری رویتر در همین سال گزارش داد که در مکزیکوسیتی، دانشمندان با استفاده از یک روش معالجه غیر متعارف به کمک دلفینها به یاد دادن برخی تواناییها به کودکان معلول ذهنی میپردازند.
در این مرکز که سابقهای 25 ساله دارد، دلفینها به آرامی و ملایمت به کودکان نزدیک میشوند و آنها را لمس میکنند. یکی از کودکان، فرانسیسکوی 7 ساله که تا آن زمان حرف نزده بود بعد از بودن در کنار دلفینها، اولین صداها را ادا کرد. دکتر میشل ویلچز کوئیرز که مرکز «دلفینارو» را راهاندازی کرده است، میگوید: ما نمیتوانیم این روش معالجه را ثابت کنیم اما فرانسیسکو بعد از 3 جلسه بودن با دلفینها تمرکز حواس بیشتری پیدا کرده است.
وی اضافه میکند: در این روش که خیلی خوب جواب داده است، نشانههای بهبودی به سرعت پدیدار میشود و نود درصد کودکان نتیجه میگیرند.
روانشناسان نمیتوانند توضیح علمی ارایه دهند مبنی براین که دلفینها چگونه به روند معالجه کودکان کمک میکنند اما نتایج مثبت مشاهدات، برایشان غیرقابل انکار است.
دکتر دیوید ناتانسن عصبشناس آمریکایی که پروژه «دلفین انسانتراپی» را در آکواریوم دریایی میامی راهاندازی کرده، معتقد است: بسیاری از بچههایی که معلولیت ذهنی دارند، بیشتر از آنچه ما فکر میکنیم توان یادگیری دارند، ولی ما نمیدانیم که چطور توجه آنها را جلب و تمرکزشان را افزایش دهیم.
این محقق تصریح میکند: دلفینها بعد از انسانها بزرگترین مغز را نسبت به اندازه بدن دارند و از اینرو، بسیار باهوش هستند. آنها میتوانند ناتوانی بچههای کوچک را احساس کنند و بسیار مهربان و مراقب برخورد میکنند و این امر کمک میکند که بچهها، در کوتاهترین زمان به معالجه كاملتری برسند. او میگوید: بچههایی که به گمان ما هرگز نمیتوانند حرف بزنند، بعد از فقط دو جلسه چندین کلمه بر زبان میآورند. دلفینها این قدرت را دارند که بچهها را تحریک و تشویق کنند و باعث آرامششان شوند.
دکتر ویلچز در مرکز «دلفینارو»ی مکزیکوسیتی اظهار میدارد: به باور من، قسمتی از موفقیت معالجه با اصوات، به ارتعاش بالای دلفینها برمیگردد که به آرامش بچهها کمک میکند. هر چند دکتر ناتانسن دلیلی علمی برای این گفته نمیبیند اما معتقد است که سونار در دلفینها بسیار قدرتمند بوده و برای اهداف درمانی سودمند است. به هرشکل، دلفینها با انسانها به ویژه کودکان رابطه بسیار خوبی دارند و شواهد، حاکی از نتایج مفید کار با دلفینهاست. خصوصاً برای کودکانی که نیازهای ویژهای دارند.
برای خواندن بخش اول - از مورچه تا دلفین! - اینجا کلیک کنید.