زندگی آنلاین؛ مجله اینترنتی سبک زندگی

تحریریه ماهنامه کودک سالم

اگر یك دختر نوجوان دارید، كم‌كم زمزمه‌های استفاده از لوازم آرایشی و آرایش كردن صورت را از او می‌شنوید. این اتفاق در برخی از دخترها در سنین پائین‌تر یعنی 7-6 سالگی رخ می‌دهد تمایل به استفاده از لوازم آرایشی باعث نگرانی بسیاری از والدین می‌شود چرا كه آنها دوست ندارند كودكشان از طریق آرایش كردن خود را زیباتر و بهتر جلوه دهد.

برخی از مادرها می‌گویند: «هرگاه كه می‌خواهم برای رفتن به مهمانی یا جشنی آماده شوم، كودكم نیز پا به پای من كارهایی كه انجام می‌دهم را تكرار می‌كند طوری كه گویی نسبت به ظاهرش و اینكه آیا به اندازه كافی جذاب است یا نه، حساسیت دارد». والدین كودكان نمی‌‌خواهند كه آنها دچار مشكلات روانی شوند و فقط از طریق ظاهرشان بخواهند توجه دیگران را جلب كنند. آنها می‌گویند «ما هم می‌خواهیم همانند بزرگترها، زیباتر به نظر برسیم».

برخی از والدین در این زمینه سخت‌گیری زیادی می‌كنند و به هیچ وجه استفاده از هیچ‌یك از لوازم آرایشی  را برای فرزندشان مجاز نمی‌دانند. اینكه از چه زمانی و در چه سنی می‌توانیم به فرزندانمان اجازه استفاده از لوازم آرایشی، حتی یك براق كننده معمولی لب را بدهیم، بستگی به طرز فكر خودمان و البته فرزندمان دارد. برخی از والدین تا پایان دوره دبیرستان، این اجازه را به دخترانشان نمی‌دهند. عده‌ای در دوره ‌متوسطه شروع به مصرف لوازم آرایشی می‌كنند. معمولا در سنین بلوغ به دلیل تغییراتی كه در ظاهر كودك ایجاد می‌شود، حساسیت او برای زیباتر شدن و بهتر به نظر رسیدن بیشتر می‌‌گردد.

مضرات استفاده از لوازم آرایش در كودكان و نوجوانان
بزرگتر از سن واقعی‌شان به نظر می‌رسند، بیشتر از زیبایی درونی روی زیبایی ظاهری تمركز می‌كنند، توجه دیگران را به سمت خود جلب می‌كنند و این عامل باعث به وجود آمدن خطراتی در آنها می‌شود، نسبت به اندام‌ها و شكل ظاهری‌شان آگاهی و حساسیت بیشتری پیدا می‌كنند و باعث بروز مشكلاتی در سلامت آنها می‌شود.

آرایش كردن در دختر كوچولوها
گاهی اوقات دختر كوچولوها، از آرایش كردن به اندازه نوعی تفریح و سرگرمی لذت می‌برند، در واقع با اینكار به نوعی نقاشی كشیدن روی صورت و تزئین موها را تمرین می‌‌كنند كه كار جالبی به نظر می‌رسد ولی زمانی كه یك دختر هشت ساله یك كیسه پر از لوازم آرایشی دارد، قضیه كاملاً فرق می‌كند. آنها كیف لوازم آرایش خود را با هر آنچه كه مادرشان برای آرایش دارد، پر می‌كنند، رژ لب، سایه، ریمل، رژگونه و...
آرایش كردن در دختران نوجوان
در چنین مواقعی بهتر است كه مادر با نوجوانش به آرامی حرف بزند و به او بگوید كه دیگران ممكن است با این كار او چه فكری كنند و حتی در مورد او قضاوت كنند. در واقع ظاهر ما باید متناسب با سن و سال و شرایط‌مان تغییر كند و آرایش كردن همانند یك زن بالغ برای یك دختر نوجوان چهره خوشایندی ندارد و اگر چنانچه می‌خواهد كمی دلنشین‌تر به نظر برسد باید متناسب با سن و سالش، یك آرایش بسیار ملایم و كمرنگ داشته باشد.
چه كسی مقصر است؟
شاید كودك شما از همان سنین كودكی برنامه‌ها و كارتون‌هایی را تماشا می‌كند كه در آن آرایش كردن آموزش داده می‌شود به همین دلیل با اینكار به شكل دقیق و درست آشنا می‌شود. او می‌داند كه آرایش و مواد آرایشی چیز ساده‌ای است و به راحتی با آب پاك می‌شود. تلویزیون، مجله، اینترنت و سایر رسانه‌ها، كودكان را به سمت مصرف لوازم آرایشی برای جذابیت بیشتر سوق می‌دهند، بیشتر عروسك‌های دخترانه صورت‌های خاص با آرایش غلیظ دارند. انواع عمل‌های زیبایی و روش‌های مختلف برای زیبا‌تر كردن خبر از مهم بودن ظاهر و اهمیت ویژه دادن به آنها را می‌دهد.

كودكان همواره از بزرگترها تقلید می‌كنند و الگوی یك دختربچه، در ابتدا مادرش است پس اگر مادر كودك یك كیف پر از لوازم آرایشی داشته باشد كه همیشه در كنارش است، دخترش نیز تمایل به داشتن چنین چیزی خواهد داشت. گاهی اوقات كودكان ما به شدت تحت تاثیر دوستان نزدیك خود هستند و هر كاری كه آنها انجام می‌دهند را تكرار می‌كنند مثلا به سراغ وسایل آرایشی مادرشان می‌روند و رژ لب می‌زنند و می‌گویند چرا دوستم اینكار را می‌تواند انجام دهد ولی من نه؟
به كودكم چه بگویم؟
به جای اینكه در اینگونه موارد با اَخم و تَشَر به آنها بگویید كه «چون من می‌گویم، تو هم باید همینگونه عمل كنی» بهتر است از جملات منطقی‌تر و قانع ‌كننده‌تر استفاده كنید. مثلا بگویید: «من فكر می‌كنم كه آرایش كردن برای این است كه چهره یك دختر، زنانه شود. تو یك دختربچه با یك پوست لطیف و زیبا هستی، آنقدر زیبا و لطیف كه من از ته دل افسوس می‌خورم این زیبایی و لطافت را با لوازم آرایشی بپوشانی».