چرا بعضی از بچهها مدرسه را دوست ندارند؟
ترس از مکان جدید
معمولا کودکان از رفتن به مکانهای جدید و قرار گرفتن در موقعیتهای جدید میترسند. روانشناسان معتقدند که وقتی کودکان میفهمند که چه موقعیتی در انتظارشان است کمتر دچار نگرانی میشوند. پس برای کودک خود درباره محیط مدرسه و قوانین آنجا با شادی و محبت صحبت کنید. سعی کنید خصوصا در چند روز اول، بعد از آن که کودکتان از مدرسه بر میگردد حتما در خانه و در کنار او باشید.
ترس از شکست
برخی از کودکان از این میترسند که تکالیف مدرسه بیش از حد سخت باشد و آنها از عهده انجام آنها بر نیایند یا جواب سوالات را بلد نباشند. پس به کودک خود اطمینان بدهید که اشتباه کردن اشکالی ندارد و تلاش او را تحسین کنید.
ترس از جمع
بعضی از بچهها از جمع و از شلوغی مدرسه میترسند. گاهی هم از دوست پیدا کردن یا از قضاوت و تمسخر همکلاسیها میترسند. به فرزندتان یاد دهید وارد جمع شود و دوست پیدا کند. یاد بدهید با کودکان دیگر به جای دعوا یا مشاجره گفتگو کند و درباره خواستههای خود مودبانه صحبت کند. این کار را با هم تمرین کنید.
ترس از کودکان قلدر
گاهی پسر بچههای ما از این که بچههای دیگر به گونهای آنها را آزار بدهند نگرانند و این احساس میتواند برایشان بسیار عذابآور باشد. نگرانی آنها را جدی بگیرید. به آنها توضیح بدهید که قلدرهای مدرسه وقتی میبینند که بچههای دیگر از آنها میترسند بیشتر احساس قدرت میکنند. با آنها صحبت کنید که چه طور میشود بدون نشان دادن واکنشی که دلخواه فرد زورگو است، اوضاع را بهتر کرد. به فرزند خود یاد بدهید که چگونه تحریکهای تمسخرآمیز فرد زورگو را نادیده بگیرد، راه خود را برود و در صورت نیاز از یک بزرگتر کمک بخواهد.
ترس از نابسامانی
بعضی بچهها وقتی که حس میکنند که محیط مدرسهشان نابسامان است یا در کلاس درسشان شرایطی ناعادلانه حاکم است، دچار نگرانی و اضطراب میشوند. کارشناسان بر این باورند که اگر والدین در موقعیتهای پرتنش به یاری فرزندانشان بشتابند تا با هم راه چارهای پیدا کنند، کمک بزرگی به حال و آینده کودک خواهند کرد.
شرکت در گروههای هنری و ورزشی
اگر فرزندتان دوست دارد که عضو گروه سرود باشد، در تئاتر مدرسه نقشی بگیرد یا در تیم ورزشی مدرسه بازی کند، در ابتدا به او بگویید قرار نیست که همه همیشه موفق باشند. اگر در یک مورد موفق نشد همیشه فرصتهای دیگری هم در انتظار اوست و میتواند در فعالیت دیگری شرکت کند. در عین حال در تمرینهایش کنارش باشید یعنی همراهش دیالوگهای تئاتر یا اشعار سرودش را تمرین کنید و یاریاش کنید تا بتواند در فعالیتی که انتخاب کرده مهارت پیدا کند.
ترس از لکنت زبان
بسیاری از کودکان، هنگام ورود به مدرسه، دچار لکنت زبان هستند. معمولا لکنت زبانهایی که جزو روند طبیعی شکلگیری کلام هستند، از حدود دو سال و نیمگی کودکان شروع شده و تقریبا تا پنج سالگی طول میکشند و معمولا بدون درمان هم بهبود پیدا میکنند. بعضی از لکنت زبانهای طبیعی، به دلیل اضطرابهایی مانند تولد یک کودک دیگر، جابهجایی خانه، از دست دادن دوستان و ...، شدت پیدا میکنند؛ البته باید بدانید که فشار روانی، ایجادکننده لکنت نیست، بلکه لکنتی را که خاموش بوده، تجدید میکند. لکنت زبان، معمولا خودبهخود، بهبود پیدا میکند. فقط کافی است فشارهای روی کودک را کنترل کرده، با کودک، شمرده و بهآرامی صحبت کنید و او را هنگام حرف زدن، دچار استرس نکنید. به کودک، زمان بدهید تا با محیط مدرسه آشنا شود؛ زیرا استرس ورود به مدرسه هم لکنت را تشدید میکند، اما اگر بعد از مدت زیادی، لکنت، همچنان پا برجا بود، به طوری که کودک را از پاسخگویی به درسها بازمیداشت، حتما با یک متخصص مشورت کنید.