امیرحسین حسینی گفت: برخی افراد به محض اینکه روند صحبت کردن یا اصطلاحاً زبان باز کردن کودک به تأخیر می‌افتد به او تخم کبوتر یا برخی خوراکی‌های دیگر می‌خورانند! این موضوع یک باور اشتباه است و صرفاً این اقدام روند درمان و مداخلات گفتار درمانی را به تأخیر می‌اندازد.
وی توضیح داد: در پروسه حرف زدن کودک سه بخش زبان، ماهیچه‌های حلق و طناب‌های صوتی، شنوایی و مسیر شنوایی و سیستم عصبی مرکزی باید با هم هماهنگی داشته باشند تا در زمان مناسب سیستم عصبی کودک کامل و او قادر به صحبت کردن باشد.
حسینی با اشاره به اینکه اگر کودکی در مسیر شنوایی مشکل داشته باشد، ممکن است شنوایی او به تأخیر بیافتد تاکید کرد: اگر هماهنگی عضلات و حلق، طناب‌های صوتی و یا مسیرهای عصبی دچار مشکل شود یا کودک مبتلا به فلج مغزی و سایر بیماری‌های سیستم عصبی مرکزی باشد باید درمان به صورت جدی دنبال شود.
وی ادامه داد: مشکلات در صحبت کردن کودک باید توسط تیم متخصص شنوایی سنجی، فوق تخصص مغز و اعصاب کودکان و در ادامه حمایت‌های گفتار درمان انجام شود. همچنین مشکلات آناتومیکی مثل شکاف کام هم توسط جراحان پلاستیک، کودکان و یا گوش و حلق و بینی انجام می‌شود بنابراین تخم کبوتر یا هر خوراکی دیگری به هیچ عنوان مشکلات گفتاری کودک را برطرف نخواهد کرد.
