از چهار سالگی به بعد، زیست‌بوم دهان کودکان رشد کافی می یابد و می‌تواند در جریان انتقال باکتری‌های بزاق، مقاومت بیشتری از خود نشان دهد.یک گروه باکتری موسوم به «استرپتوکوک موتانس» از شکر مواد غذایی مصرفی تغذیه می‌کنند. این باکتری‌ها از خود اسید ترشح می‌کنند. در تئوری، نوزادان و کودکان کم‌سن که این باکتری را ندارند و شکر هم مصرف نمی‌کنند، باید کمتر در معرض خطر پوسیدگی دندان باشند. این دندان‌پزشک غذای پسر کوچکش را نمی‌چشد، از لیوان او آب نمی‌نوشد، قاشق و چنگال او را استفاده نمی‌کند و البته به او غذا‌های پرشکر هم نمی‌دهد. دکتر کانگ می‌گوید: «البته راه‌های بسیار دیگری جز بوسیدن هم برای انتقال غیرعمد باکتری وجود دارد. می‌خواهم حداکثر شانس را به او بدهم که باکتری‌های عامل پوسیدگی دندان را از من نگیرد.»
برخی از مردم به‌رغم مراقبت بهداشتی مناسب از دندان‌هایشان، بیشتر دچار کرم‌خوردگی می‌شوند. این موضوع به این دلیل است که ما مثل هم نیستیم. در افرادی که دچار پوسیدگی دندان هستند، عوامل دیگری جز بهداشت دهان و دندان، از جمله باکتری و ژن، هم موثرند.
بیشتر بخوانید:
بهترین زمان اولین مراجعه دندانپزشکی
تسکین لثه‌های خارش‌دار با دندان‌گیر
دندان شیری هم نیاز به درمان دارد
علت بروز اورژانس های دندانپزشکی در سن کم
پرسش و پاسخ دندانپزشکی در کودکان
