زندگی آنلاین؛ مجله اینترنتی سبک زندگی

بیماری‌‌های روماتیسمی درکودکان یکی از شایعترین علت معلولیت نسل جوان و نوجوان محسوب مي‌‌گردند. شکایت‌‌های طول کشیده و در عین حال غیر اختصاصی کودکان نظیر تب‌‌های دوره‌ای، بثورات پوستی، آفت‌‌های دهانی، اسهال‌‌های مکرر، دردهای عضلانی اسکلتی، التهاب مفاصل و خشکی صبحگاهی از شایعترین تظاهرات بالینی این بیماران به شمار می‌آیند. یکی از انواع این بیماری‌‌های روماتیسمی  لوپوس نوزادی است. لوپوس نوزادی یک بیماری خود ایمن غیرشایع است که بصورت ضایعات پوستی و یا بلوک قلبی مادرزادی خود را نشان مي‌‌دهد. آنتی‌بادی‌های خانواده Ro / La مادر تقریبا در تمام این نوزادان دیده می‌شوند ولی حدوداَ یک درصد از مادرانی که این آنتی‌بادیهای را دارند کودکان‌شان مبتلا به لوپوس نوزادی می‌گردند. حدود نیمی از مادران در زمان ارائه بیماری لوپوس به نوزادشان بدون علامت هستند. این در حالیست که تنها برخی از این مادران علائم سایر بیماری‌‌های خود ایمن را از خود بروز مي‌‌دهند. ضایعات پوستی لوپوس نوزادی ممکن است درهمان بدو تولد نیز وجود داشته باشد، اما در اغلب موارد این ضایعات پوستی در چند هفته اول زندگی خود را نشان می‌دهند. ضایعات پوستی در این نوزادان بصورت شایع در پوست سر و صورت هستند، و اغلب موارد در یک توزیع متمایز در اطراف چشم‌‌ها بروز مي‌‌کنند. این ضایعات معمولا در عرض چند هفته یا چند ماه بدون زخم بهبود مي‌‌یابند.

شایع‌ترین تظاهر قلبی لوپوس نوزادان بلوک قلبی است. بلوک قلبی به طور معمول در دوران جنینی در سه ماهه دوم و سوم آغاز مي‌‌شود.
 

در اغلب موارد این بلوک قلبی بصورت بلوک درجه یک و یا دو آغاز مي‌‌شود و پس از آن به بلوک درجه سوم پیشرفت می‌نماید. بلوک قلبی کامل، متاسفانه غیر قابل برگشت مي‌‌باشد. در برخی موارد، کاردیومیوپاتی با بلوک قلبی به طور همزمان رخ مي‌‌دهد.
درگیری کبدی در حدود 10 درصد از موارد لوپوس نوزادی رخ مي‌‌دهد.

در این نوزادان سه نوع از بیماری کبدی - صفراوی مشاهده شده است:
۱) نارسایی کبد درهنگام تولد و یا در دوران جنینی
۲)  زردی نوزادی گذرا از نوع مستقیم یا کنژوگه
۳) افزایش گذرای ترانس آمینازهای کبدی

تظاهرات بیماری‌‌های خونی، شامل ترومبوسیتوپنی، نوتروپنی، و یا کم خونی، در حدود 10 درصد از موارد رخ مي‌‌دهد. کودکان مبتلا به لوپوس نوزادان فرم کامل بیماری لوپوس را نشان نمی‌دهند، بلکه بیماری محدود به درگیری یک یا دو ارگان است. تشخیص تا حد زیادی بر توجه هوشیارانه به تظاهرات بالینی و سازگاری این علائم با آنتی بادیهای مادریRo / Laو یا، در چند مورد، به Ribonuclear U1 استوار است. اگرچه پاتوژنز این بیماری هنوز بطور قطعی مشخص نشده است، جمع آوری شواهد، از جمله شواهد از مدل‌‌های حیوانی، به نقش آنتی بادیهای در پاتوژنز این بیماری است. مداخلات درمانی شامل تلاش در پیشگیری، مداخله زودهنگام، و درمان بیماری، به‌طور عمده از طریق استفاده از کورتیکو استروییدهای سیستمیک انجام می‌پذیرد. پیش آگهی طولانی مدت برای کودکانی که لوپوس نوزادای داشته‌اند هنوز در دست بررسی است، اما برخی از کودکان که سابقه لوپوس نوزادای را داشته‌اند با افزایش سن به نوع دیگری از بیماری‌‌های خود ایمنی در دوران کودکی مبتلا شده‌اند.