برخي حقايق از مراحل رشد نوزادان
پزشكان مدتهاست میدانند كه نوزادان میتوانند بوی مادرشان (از طریق شیر مادر) را تشخیص دهند و مادر خود را از میان سایر افراد بیابند. پژوهشهای اخیر نشان میدهد كه نوزادان علاوه بر بوی مادر میتوانند برخی بوهای دیگر را نیز تشخیص دهند كه باعث آرامششان میشود. با بررسی تعدادی از نوزادان، نتیجه گرفتند كه آنها نسبت به بوی وانیل نیز همان احساس مشابه را دارند، یعنی با بوی وانیل حتی در نخستین روزهای پس از تولد، آرامش پیدا میكنند.
چند مورد از بهترین آرامش دهندهها به نوزادان
حتماً میدانید كه حرف زدن با نوزاد چه تأثیری روی رشد مهارت كلامی او دارد؛ اما به تازگی پژوهشگران به این نتیجه رسیدهاند كه شنیدن صدای مادر در واقع زیربنای درك و دریافت نوزاد از صداهای بدون كلام مثل موسیقی و صدای حیوانات است. آنها میگویند فقط وقتیكه نوزادان صحبتهای افراد پیرامون خود را میشوند توانایی تشخیص ترتیب صداها و آوا در موسیقی و صداهای حیوانات را به دست میآورند. بنابراین دنیای پیرامون فرزندتان را برای او توصیف كنید، از روزی كه پشت سر گذاشتهاید برای او تعریف كنید و . . . تا آنها به طور ناخودآگاه زبان یاد بگیرند. نیازی نیست كار بخصوصی انجام دهید فقط كافی است با آنها حرف بزنید و آنها صدای شما را بشنوند. آنها زودتر از آنچه كه فكرش را بكنید تمام آن چیزهایی را كه با گوششان شنیدهاند، بر زبان میآورند.
9-12 ماهگی: آنها از ضربها لذت میبرند.
نوزادان میتوانند نوازندههای ماهر و زبردست را از نوازندگان درجه 2 و 3 تشخیص دهند! همچنین عدم تطابق در گفتار را تشخیص دهند! مثلاً وقتی صدای تولید شده از فردی با حركت لبهایش همخوانی ندارد، سریع واكنش نشان میدهند. به علاوه، آنها میتوانند به رقصهایی كه با ضرب و ریتمیك هستند نیز توجه كنند و به راحتی رقصهای ضربدار را تشخیص دهند به همین دلیل دانشمندان والدین را تشویق میكنند تا برای نوزادان خود از موسیقیهایی استفاده كنند كه ریتم درستی دارد.
13-18 ماهگی: كوچولویی كه به مامان كمك میكند
او واقعاً نمیتواند لباسها را داخل ماشین لباسشویی بریزد، خانه را جارو بكشد و ظرفها را بشوید، ولی علائم و نشانههایی از خود بروز میدهد كه حاكی است فرزند كوچك و نوپای شما دوست دارد به شما كمك كند. براساس پژوهشهای به عمل آمده توسط دانشمندان وقتی كه والدین در حین جمع كردن لباسها یكی از گیرههای لباس از دستشان میافتد، این كودكان خردسال بدون آنكه با مادر خود ارتباط چشمی برقرار كرده باشند یا به آنها اشارهای شده باشد، خم میشوند و آن گیره را از زمین برمیدارند و به نحوی میخواهند با انجام اینكار احساس همدردی و دلسوزی خود را نشان دهند و تمام این جریانات تا جایی پیش میرود كه یك روز شما كلید ماشین یا خانه را جا میگذارید و بعد فرزندتان دوان دوان آن را به شما میرساند و شما با صدای بلند میگویید: «واقعاً خودت به تنهایی اینكار و برای من انجام دادی، خیلی ممنونم» بنابراین او را به رفتارهای مثبت بیشتر تشویق كنید.